Εμπρησμός του Ράιχσταγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πρώτος που συνελήφθη από την Αστυνομία, το ίδιο εκείνο βράδυ ήταν ο [[Έρνστ Τόργκλερ]] (Ernst Torgler) πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του [[Γερμανικό Κοινοβουλευτικό Κόμμα|Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος]]. Κατά την ανάκρισή του δεν προέκυψε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο εναντίον του, αλλά παρόλα αυτά, με διαταγή του Γκαίρινγκ, συνέχισε να κρατείται και μάλιστα ήταν ένας από τους κατηγορούμενους στην δίκη που ακολούθησε, τον Σεπτέμβριο του 1933.<br /> Την ίδια νύχτα, άλλα 1500 μέλη του κομμουνιστικού κόμματος συνελήφθησαν βίαια από τα σπίτια του και οδηγήθηκαν για ανακρίσεις. Στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της ίδιας ημέρας, ο Χίτλερ φέρεται να είπε στο αντιπρόεδρο της [[Κυβέρνηση Αδόλφου Χίτλερ|κυβέρνησής του]], [[Φραντς φον Πάπεν]]: ''«Αυτό είναι σημάδι από τον Θεό, κύριε Αντιπρόδρε. Αν αυτή η φωτιά, όπως πιστεύω, είναι έργο των κομμουνιστών τότε πρέπει να συντρίψουμε το δολοφονικό αυτό έντομο με την σιδερένια γροθιά μας.»'' <ref>https://spartacus-educational.com/GERreichstagF.htm</ref><br />

Την επόμενη μέρα, [[28 Φεβρουαρίου]], ο Χίτλερ ζητά και παίρνει από τον πρόεδρο [[Πάουλ φον Χίντενμπουργκ|φον Χίντενμπουργκ]], έκτακτο διάταγμα «[[Διάταγμα για την προστασία του Λαού και του Κράτους]]» - προκειμένου να λάβει όλα τα μέτρα για την εξάλειψη του κινδύνου που απειλούσε το καθεστώς. Σύμφωνα με το διάταγμα περιστάλθηκαν πολλές ατομικές ελευθερίες, όπως αυτή «του συνέρχεσθαι», η ελευθεροτυπία, η ελευθερία της έκφρασης, το απόρρητο των γραμμάτων και των τηλεφωνημάτων και φυσικά και το Habeas corpus. Έτσι, η Αστυνομία αλλά και τα [[Τάγματα Εφόδου]] μπόρεσαν να προχωρήσουν σε χιλιάδες συλλήψεις, ανακρίσεις και παρακολουθήσεις πολιτών, χωρίς ένταλμα. Η αρχή έγινε από την σύλληψη των 14 βουλευτών του Κομμουνιστικού κόμματος Γερμανίας, που συνεχίστηκε με την σύλληψη του ηγέτη του κόμματος, [[Έρνστ Τέλμαν]] στις [[3 Μαρτίου]], και συνεχίστηκε με τις χιλιάδες συλλήψεις όχι μόνο κομμουνιστών αλλά και σοσιαλδημοκρατών, και γενικά ανθρώπων με δημοκρατικές ιδέες.<br />Στις [[9 Μαρτίου]] [[1933]] η Αστυνομία συνέλαβε τρεις βούλγαρους κομμουνιστές, τον [[Γκεόργκι Δημητρόφ]], τον Βασίλι Τάνεφ και τον Μπλαγκόι Ποπώφ για συμμετοχή στον εμπρησμό. Έτσι, μαζί με τον Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε και τον Ερνστ Τόργκλερ θα παραπεμφθούν και αυτοί σε δίκη.

 

Το περιοδικό [[TIME]] της εποχής εκείνης σχολιάζει την κατάσταση: