Λειτουργικό σύστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: IP σχολείου Οπτική επεξεργασία |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:
'''Λειτουργικό σύστημα''' ή '''
== Επισκόπηση ==
Ως λειτουργικό σύστημα (ΛΣ) χαρακτηρίζεται μία συλλογή βασικών [[Πρόγραμμα υπολογιστή|προγραμμάτων]] <ref name="linkern">Daniel Pierre Bovet, Marco Cesati, ''Understanding the Linux Kernel: [from I/O Ports to Process Management].'', O'Reilly 2005, σελ. 8, ISBN 978-0-596-00565-8</ref>, η οποία ελέγχει τη λειτουργία του υπολογιστή συνολικά και χρησιμοποιείται ως υπόβαθρο για την εκτέλεση όλων των υπόλοιπων προγραμμάτων, τη διαχείριση των [[περιφερειακή συσκευή|περιφερειακών συσκευών]] και την εξασφάλιση της επικοινωνίας μεταξύ χρήστη και υπολογιστή. Στην πράξη πρόκειται για ένα επίπεδο λογισμικού που μεσολαβεί μεταξύ του υλικού και των εκτελούμενων προγραμμάτων σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αποτελείται από ένα σύνολο μηχανισμών μέσω των οποίων επιτυγχάνεται αυτόματη διαχείριση των πόρων ενός υπολογιστή και ελεγχόμενη κατανομή τους στις εκτελούμενες εφαρμογές, έτσι ώστε οι τελευταίες να είναι σε θέση να προσπελάσουν εύκολα τους πόρους και τις συσκευές του συστήματος χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζουν με ακρίβεια τη δομή του υποκείμενου υλικού, αλλά και ώστε πολλαπλές εφαρμογές να μπορούν να εκτελούνται [[πολυδιεργασία|ταυτόχρονα]] χωρίς να έρχονται σε διένεξη μεταξύ τους ή με τον υπολογιστή.
Γραμμή 10 ⟶ 9 :
Στα [[PC]] το ΛΣ είναι το πρώτο λογισμικό που «φορτώνεται» στη μνήμη του υπολογιστή μετά την εκτέλεση του [[BIOS]]. Οποιοδήποτε λογισμικό φορτωθεί στη συνέχεια βασίζεται στο ΛΣ για την παροχή όλων των υπηρεσιών οι οποίες απαιτούν πρόσβαση στο υλικό.
== Υπηρεσίες
Το λειτουργικό σύστημα περιέχει κώδικα χαμηλού επιπέδου, αποκλειστικά για την αρχιτεκτονική του επεξεργαστή στην οποία εκτελείται (γραμμένο είτε σε κάποια κατάλληλη γλώσσα προγραμματισμού υψηλού επιπέδου, όπως η [[C (γλώσσα προγραμματισμού)|C]], είτε απευθείας σε [[συμβολική γλώσσα]]), ο οποίος αναλαμβάνει την υλοποίηση όλων αυτών των μηχανισμών. Ο εν λόγω κώδικας, ο οποίος κατά την κανονική λειτουργία του υπολογιστή είναι αποθηκευμένος στη μνήμη, ονομάζεται «[[πυρήνας (υπολογιστές)|πυρήνας]]» και ο κώδικας των εκτελούμενων εφαρμογών («κώδικας χρήστη») δεν έχει άμεση πρόσβαση σε αυτόν. Ο πυρήνας όμως παρέχει μία προγραμματιστική διασύνδεση, τις κλήσεις συστήματος που προαναφέρθηκαν, με την οποία τα προγράμματα χρήστη μπορούν να καλούν με ελεγχόμενο τρόπο [[διαδικασία (υπολογιστές)|διαδικασίες]] που εξάγει ο πυρήνας και παρέχουν υπηρεσίες στον καλούντα. Η σύνταξη, η σημασιολογία και η ονοματολογία των κλήσεων συστήματος διαφέρει από ΛΣ σε ΛΣ, με αποτέλεσμα ένα εκτελέσιμο πρόγραμμα συνήθως να μπορεί να τρέξει μόνο σε ένα ΛΣ. Ο κώδικας χρήστη δεν μπορεί να προσπελάσει μόνος του τους πόρους του υπολογιστή (π.χ. δίσκους, μνήμη συστήματος, περιφερειακά, δίκτυο κλπ) αλλά μπορεί να ζητήσει ό,τι χρειάζεται (π.χ. άνοιγμα ενός αρχείου στον δίσκο) από τον πυρήνα μέσω των κλήσεων συστήματος.
Γραμμή 92 ⟶ 91 :
<references />
== Πηγές ==
* ''Αρχιτεκτονική Υπολογιστών: Μια Δομημένη Προσέγγιση'', [[Άντριου Τανενμπάουμ|Tanenbaum Andrew S.]], Εκδ. Κλειδάριθμος
* ''Σύγχρονα Λειτουργικά Συστήματα'', Tanenbaum Andrew S., Εκδ. Κλειδάριθμος
* ''Principles of Information Security'',[Whitman M., Mattord H (2011), 4th Edition]
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||