Υπογεγραμμένη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''υπογεγραμμένη''' είναι διακριτικό που χρησιμοποιούνταν στις αρχαίες [[Ελληνικές διάλεκτοι|Ελληνικές διαλέκτους]]. Σημειωνόταν με ένα μικρό ιώτα (ι) κάτω από το ήτα ⟨η⟩, ωμέγα ⟨ω⟩ και άλφα ⟨α⟩. Αντιπροσωπεύει την προηγούμενη παρουσία ενός ιώτα [ι] μετά το φωνήεν, σχηματίζοντας ένα λεγόμενο "μακρύ [[Δίφθογγος|δίφθογγο]]". Τέτοιες δίφθογγοι ήταν (δηλ. ηι, ωι, ᾱι) -φονολογικώςφωνολογικά διαφορετικοί από τους αντίστοιχους "βραχείς" διφθόγγους (δηλ. ει, οι, ᾰι) - ήταν χαρακτηριστικό της αρχαίας ελληνικής στην προκλασσικήπροκλασική και κλασική εποχή.

Η απόκλιση χάθηκε σταδιακά σεστην προφορά, μια διαδικασία που ξεκίνησε ήδη κατά την κλασική περίοδο και συνεχίστηκε κατά την Ελληνιστικήελληνιστική περίοδο, με αποτέλεσμα από τον 1ο αιώνα π.Χ. περίπου οι πρώην μακριοίμακροί διφθογγόνιοιδίφθογγοι.

Κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων, το ιώτα, ήταν μερικές φορές ακόμη γραμμένο ως κανονικό γράμμα αλλά συχνά δε γραφόταν. Η υπογεγραμμένη εφευρέθηκε από βυζαντινούς φιλολόγους τον 12ο αιώνα μ.Χ.