Βικιπαίδεια

Πύργος Ηλείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Αναίρεση έκδοσης 7254969 από τον Dr. Xaos (Συζήτηση): ανακριβές, τα καλλιστεία στην ελλάδα ξεκίνησαν το 1929
Ετικέτα: Αναίρεση
Ετικέτες: IP σχολείου μεγάλη αφαίρεση Οπτική επεξεργασία
Γραμμή 2:
{{πόλη}}
 
.
Ο '''Πύργος''' είναι [[πόλη]] της βορειοδυτικής [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]], η οποία αποτελεί [[πρωτεύουσα]] του [[Νομός Ηλείας|Νομού Ηλείας]], καθώς και έδρα [[Δήμος Πύργου|Δήμου Πύργου]]<ref name="Δομή" />. Κατά την [[Ελληνική απογραφή 2011|εθνική απογραφή του 2011]] βρέθηκε να είχε [[Πληθυσμός|πληθυσμό]] 24.359 κατοίκους<ref name=":0">[http://web3.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011]</ref>. Η πόλη του Πύργου απέχει 308 [[Χιλιόμετρο|χλμ.]] από την [[Αθήνα]] μέσω [[Πάτρα|Πάτρας]] και 293 χλμ. μέσω [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολης]], 20 χλμ. από την [[Ολυμπία|Αρχαία Ολυμπία]] και 13 χλμ. από το [[Κατάκολο Ηλείας|Κατάκολο]], που θεωρείται το [[επίνειο|επίνειό]] του<ref>{{Cite web|url=http://www.apostaseis.gr/loc_ap/odigikes-apostaseis.asp|title=Οδηγικές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ πόλεων - apostaseis.gr|last=|first=|date=|website=www.apostaseis.gr|publisher=|accessdate=2017-10-16}}</ref>.
 
Αποτελεί το διοικητικό και εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής<ref name="Δομή" /> και την έδρα του Δήμου Πύργου, με τον συνολικό πληθυσμό του Δήμου σύμφωνα με την εθνική απογραφή του 2011 να ανέρχεται στους 47.995 κατοίκους<ref name=":0" />. Παλαιότερα αποτέλεσε την έδρα του ομώνυμου "[[Σχέδιο «Καποδίστριας»|Καποδιστριακού]]" [[Δήμος Πύργου (πρόγραμμα Καποδίστριας)|Δήμου]]. Δήμαρχος του Δήμου Πύργου είναι σήμερα ο [[Γαβρίλης Λιατσής]].
 
Από ιστορικής πλευράς, ο Πύργος διαδέχτηκε την [[Αρχαιότητα|αρχαία]] πόλη των Λετρίνων και οφείλει την νεώτερη ονομασία της, σε πύργο που είχε κατασκευάσει εκεί το [[1512]] ο [[Τσερνοτάμπεης|Γεώργιος Τσερνωτάς]].
 
Κατά την διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]] ο Πύργος διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο χάρη στην συμβολή των κατοίκων του στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα, κατά τον οποίο ήταν και η πρώτη ελληνική πόλη που καταστράφηκε από τους [[Τούρκος|Τούρκους]]. Γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη την εποχή του σταφιδεμπορίου ([[19ος αιώνας]] - [[1930]]) χάριν της γεωγραφικής του θέσης.
 
== Γεωγραφία και Κλίμα ==
Η πόλη του Πύργου είναι χτισμένη πάνω σε επτά λοφίσκους στο δυτικό τμήμα της Ηλείας σε απόσταση περίπου 5 [[Χιλιόμετρο|χλμ]]<ref name="Δομή" /> από την [[θάλασσα]] και σε [[υψόμετρο]] περίπου 20 [[Μέτρο|μέτρων]].
 
Το κλίμα της πόλης είναι [[Μεσογειακό κλίμα|μεσογειακό]] με έντονες βροχοπτώσεις κατά την διάρκεια του χειμώνα καθώς και με αυξημένες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο χειμώνας είναι ήπιος ενώ το καλοκαίρι ξηρό και θερμό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18.2 [[Κλίμακα Κελσίου|°C]]<ref name="Πάπυρος" />. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από έντονη [[Υγρασία ατμόσφαιρας|υγρασία]]. Η μέγιστη θερμοκρασία που έχει μετρηθεί στον Πύργο είναι 44,2&nbsp;°C, τον Αύγουστο του 1957.<ref>[http://penteli.meteo.gr/stations/pirgos/kalokairi2007.pdf Καλοκαίρι 2007]</ref><ref>{{cite web | url=http://www.kathimerini.gr/402139/article/epikairothta/ellada/o-kayswnas-protima-tis-poleis | title=Ο καύσωνας «προτιμά» τις πόλεις | publisher=Καθημερινή | date=18 Αυγούστου 2010 | accessdate=3 Ιανουαρίου 2015 | author=Γιάννης Ελαφρού}}</ref>
 
{{Weather box
|location=Πύργου<!--δεδομένα 23 ετών-->
|single line=1
<!--Average high temperatures-->
|Jan high F=58
|Feb high F=59
|Mar high F=63
|Apr high C=20
|May high F=76
|Jun high F=84
|Jul high F=89
|Aug high F=89
|Sep high C=29
|Oct high C=25
|Nov high F=67
|Dec high C=16
|year high F=73
<!--Mean daily temperature-->
|Jan mean F=49
|Feb mean F=50
|Mar mean F=54
|Apr mean F=59
|May mean F=67
|Jun mean F=75
|Jul mean F=79
|Aug mean F=79
|Sep mean C=23
|Oct mean F=65
|Nov mean F=57
|Dec mean F=52
|year mean F=63
<!--Average low temperatures-->
|Jan low F=41
|Feb low F=41
|Mar low F=43
|Apr low F=48
|May low C=12
|Jun low F=59
|Jul low C=17
|Aug low F=63
|Sep low F=59
|Oct low F=54
|Nov low C=9
|Dec low F=44
|year low C=11
<!--Κατακρημνίσεις (υετός), αυτές περιλαμβάνουν βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις.-->
|Jan precipitation mm=94
|Feb precipitation mm=91
|Mar precipitation mm=72
|Apr precipitation mm=63
|May precipitation mm=24
|Jun precipitation mm=8
|Jul precipitation mm=5
|Aug precipitation mm=15
|Sep precipitation mm=28
|Oct precipitation mm=76
|Nov precipitation mm=119
|Dec precipitation mm=122
|year precipitation mm=717
<!--Υποχρεωτικά πεδία, πηγές-->
|source 1=PÝRGOS, GREECE <ref>{{Cite web|url=http://www.weatherbase.com/weather/weather.php3?s=592016&refer=&cityname=P%FDrgos-Greece |title=PÝRGOS, GREECE|publisher=Weatherbase.com|accessdate=24 Δεκεμβρίου 2012}}</ref>
}}
 
== Δημογραφία ==
Γραμμή 87 ⟶ 15 :
Στον ίδιο χώρο που βρίσκεται ο Πύργος σήμερα, τοποθετείται η αρχαία πόλη [[Λετρίνοι]] <ref name="Δομή">''Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή'', εκδοτικός οργανισμός Τεγόπουλου - Μανιατέα, Αθήνα 1996, τομ. 29 - σελ. 166, λήμμα: Πύργος Ηλείας</ref> από όπου είχε πάρει και την ονομασία του σαν Δήμος Λετρίνων μέχρι την δεκαετία του [[1980]].
 
Ο Πύργος την κρίσιμη στιγμή δεν βρέθηκε απροετοίμαστος αφού πολλοί γόνοι σπουδαίων οικογενειών του Πύργου είχαν μυηθεί στην [[Φιλική Εταιρεία]] με σκοπό την προετοιμασίαοιμασία της Επανάστασης.<ref name="Παπανδρέου">[[Γεώργιος Παπανδρέου (ιστορικός)|Γεώργιος Παπανδρέου]], ''Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων'', Λεχαινά 1991, ανατύπωση α΄ έκδοσης, σελίδα 359 - 360</ref> Η πόλη γνώρισε μια μεγάλη καταστροφή τον Νοέμβριο του [[1825]] όταν ο [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] με τον στρατό του βάδισε εναντίον του ανοχύρωτου Πύργου. Ο στρατηγός Κολιόπουλος, ο οποίος είχε επιφορτιστεί για την προστασία της πόλης, δεν κατάφερε να φτάσει εγκαίρως με τον στρατό του με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του Πύργου.<ref name="Δάβος2">[[Βύρων Δάβος|Δάβος Βύρων]], ''Ιστορία του Πύργου Ηλείας και 17 περιχώρων'', Αθήνα 1995, σελ. 11</ref> Στις 11 Φεβρουαρίου του 1826, οι Αιγύπτιοι με αρχηγό τον Ντελή Αχμέτ, εισέβαλαν στον Πύργο και κατάσχεσαν όλα τα εφόδια και τα ζώα που βρήκαν.▼
=== [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Τουρκοκρατία]] ===
Η ονομασία της νεώτερης πόλης προέρχεται από τον [[πύργος|πύργο]] που είχε κατασκευάσει, το [[1512]], στην θέση του Επαρχείου ο [[Μπέης]] της ευρύτερης περιοχής [[Τσερνοτάμπεης|Γεώργιος Τσερνωτάς]].<ref name="Παπανδρέου1" />
 
Κατά την περίοδο της [[Βενετοκρατία στον ελλαδικό χώρο|Βενετοκρατίας]] ο Πύργος ήταν ενδιάμεσος σταθμός των διερχόμενων εμπόρων που κατευθύνονταν προς την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]. Διάφορες πηγές κάνουν λόγο για πόλη 5.000 κατοίκων.<ref name="Δοξας1">[[Τάκης Δόξας|Δόξας Τάκης]], ''Το Χρονικό του Πύργου'', 1965, σελ. 10</ref> Με την κάθοδο των [[Λάλας Ηλείας|Λαλαίων]] επικράτησε οριστικά το τοπωνύμιο «Πύργος»,<ref name="Δάβος2">[[Βύρων Δάβος|Δάβος Βύρων]], ''Ιστορία του Πύργου Ηλείας και 17 περιχώρων'', Αθήνα 1995, σελ. 11</ref> το οποίο αναφέρεται κατά τον [[Τάκης Δόξας|Τάκη Δόξα]] για πρώτη{{Ref_label|I|i|none}} φορά σε έγγραφα το [[1687]].<ref name="Δοξας1" />
 
Οι πρώτοι οικιστές ήταν οι [[Οικογένεια Βιλαέτη|Βιλαεταίοι]] και οι Αχολαίοι.<ref name="Παπανδρέου1">[[Γεώργιος Παπανδρέου (ιστορικός)|Γεώργιος Παπανδρέου]], '' Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων'', Λεχαινά 1991, σελίδα 358</ref> Αργότερα ήρθαν νεότεροι οικιστές, από τα [[Κρέστενα]] οι Κρεστενίτες, από την [[Λάμπεια Ηλείας|Δίβρη]] οι [[Οικογένεια Στεφανόπουλου|Στεφανόπουλοι]], οι Βεργαίοι, οι Θεοδωρίδηδες, Ψημεναίοι, Σωτηρόπουλοι, Πιεραίοι και από τα [[Καλάβρυτα]] οι Δημακόπουλοι και Θεοχαρόπουλοι.<ref>Βάσος Μικελόπουλος, ''Όσα η ιστορία αφήνει στο περιθώριο'', Πύργος 2006, σελίδα 523</ref> Στον Πύργο δεν κατοικούσαν Τούρκοι, εκτός από τον Ζαπίτη και μερικές τούρκικες οικογένειες που τον πλαισίωναν. Στην διάρκεια των [[Ορλωφικά|Ορλωφικών]] σχηματίστηκε προσωρινή διοίκηση κατά το σύστημα της Επτανήσου, κυβερνήτης δε είχε οριστεί ο Νικόλαος Φουρτούνας.<ref name="Πάπυρος" />
 
Κατά την τελευταία περίοδο της Τουρκοκρατίας ο Πύργος είχε ειδική μεταχείριση λόγω φορολογικών προνομίων που είχε παραχωρήσει η τουρκική διοίκηση.<ref name="Δάβος1"/> Στον Πύργο είχαν συγκεντρωθεί οικογένειες από τη Ζάκυνθο και την [[Κεφαλλονιά]], μέλη των οποίων εργάζονταν στους Οθωμανούς ως διερμηνείς, ιατροί και έμποροι. Η παρουσία διερμηνέων και γραμματικών ήταν εξαιρετικά χρήσιμη καθώς αυτοί διαδραμάτιζαν ενδιάμεσο ρόλο<ref name="Δάβος3">[[Βύρων Δάβος|Δάβος Βύρων]], ''Ιστορία του Πύργου Ηλείας και 17 περιχώρων'', Αθήνα 1995, σελ. 13 - 14</ref> μεταξύ Οθωμανών - Χριστιανών για την είσπραξη φόρων όπως και για τις εμπορικές δραστηριότητες των Οθωμανών.<ref name="Δάβος3"/> Οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής εργάζονταν στις μεγάλες εκτάσεις των Αγάδων καθώς και στις εκτάσεις της [[Οικογένεια Αυγερινού|οικογένειας Αυγερινού]] που από το [[1778]] είχε νοικιάσει σημαντικά τμήματα γης από τους Οθωμανούς. Πριν την επανάσταση του 1821 υπήρξαν μεμονωμένες επαναστατικές κινήσεις<ref name="Δοξας2">[[Τάκης Δόξας|Δόξας Τάκης]], ''Το Χρονικό του Πύργου'', 1965, σελ. 15</ref> όπως των Ορλωφικών, των αδελφών Κρεστενίτη το 1812 και του Δημητρίου Άχολου το 1818.
 
Προεστοί που αναφέρεται ότι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της τοπικής κοινωνίας κατά την προεπαναστατική περίοδο είναι οι: [[Αγαμέμνων Γ. Αυγερινός|Αγαμέμνων Αυγερινός]], [[Διονύσης Διάκος]], Α. Φωτόπουλος, Α. Σταϊκόπουλος, [[Χαράλαμπος Βιλαέτης]], Μ. Γιαννόπουλος, [[Γεώργιος Μήτσος]], Α. Γκίκας, Ι. Μιχαήλ, [[Λυκούργος Κρεστενίτης]], Στ. Μανωλόπουλος και [[Χριστόδουλος Άχολος]].
 
=== Επανάσταση του 1821 ===
Στις 29 Μαρτίου ο οπλαρχηγός του Πύργου, [[Χαράλαμπος Βιλαέτης]], ύψωσε την [[Ελληνική σημαία]] και ξεσήκωσε τους κατοίκους σε εξέγερση κατά των Τούρκων.<ref>''Η Ελλάδα & ο κόσμος (1800 - 2005)'', εκδόσεις Ντέτσικα, τόμος Α΄, σελίδα 37</ref>
 
▲Ο Πύργος την κρίσιμη στιγμή δεν βρέθηκε απροετοίμαστος αφού πολλοί γόνοι σπουδαίων οικογενειών του Πύργου είχαν μυηθεί στην [[Φιλική Εταιρεία]] με σκοπό την προετοιμασία της Επανάστασης.<ref name="Παπανδρέου">[[Γεώργιος Παπανδρέου (ιστορικός)|Γεώργιος Παπανδρέου]], ''Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων'', Λεχαινά 1991, ανατύπωση α΄ έκδοσης, σελίδα 359 - 360</ref> Η πόλη γνώρισε μια μεγάλη καταστροφή τον Νοέμβριο του [[1825]] όταν ο [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] με τον στρατό του βάδισε εναντίον του ανοχύρωτου Πύργου. Ο στρατηγός Κολιόπουλος, ο οποίος είχε επιφορτιστεί για την προστασία της πόλης, δεν κατάφερε να φτάσει εγκαίρως με τον στρατό του με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του Πύργου.<ref name="Δάβος2"/> Στις 11 Φεβρουαρίου του 1826, οι Αιγύπτιοι με αρχηγό τον Ντελή Αχμέτ, εισέβαλαν στον Πύργο και κατάσχεσαν όλα τα εφόδια και τα ζώα που βρήκαν.
 
Σημαντικές μορφές του Πύργου είχαν αναλάβει την εκπροσώπηση του στις [[Εθνοσυνελεύσεις στην Ελλάδα|Εθνοσυνελεύσεις]] όπως οι: Παναγιώτης Άχολος, [[Αγαμέμνων Γ. Αυγερινός|Αγαμέμνων Αυγερινός]], [[Νικόλαος Βιλαέτης]] και [[Λυκούργος Κρεστενίτης]]. Επίσης η περιοχή του Πύργου είχε αναδείξει ηγετικές μορφές της Επανάστασης όπως: τον [[Πέτρος Μήτσος|Πέτρο]] και [[Γεώργιος Μήτσος|Γεώργιο Μήτζου]], τον [[Χαράλαμπος Βιλαέτης|Χαράλαμπο Βιλαέτη]] και τον [[Διονύσης Διάκος|Διονύσιο Διάκο]].
Γραμμή 124 ⟶ 38 :
 
=== Τα σταφιδικά ===
ΤονΤΟ [[Ανδρέας Αυγερινός]] συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του Πύργου.ον 19ο και 20ό αιώνα η καλλιέργεια της [[σταφίδα]]ς αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στην Δυτική Ελλάδα, και κατά κύριο λόγο στην Ηλεία και την [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]]. Χαρακτηριστικό της ανάπτυξης της περιοχής είναι ότι στις αρχές του 20ού αιώνα το κατάστημα της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]] ήταν ένα από τα σημαντικότερα της Ελληνικής επικράτειας.<ref name="Πάπυρος"/> Η συγκέντρωση της καλλιεργήσιμης γης σε ολιγάριθμους κτηματίες, οι οποίοι νοίκιαζαν τα κτήματά τους στους γεωργούς με συχνά καταχρηστικούς όρους, είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της τοκογλυφίας, την αύξηση των χρεοκοπιών και των κατασχέσεων και την αύξηση των τιμών σε πολλά βασικά προϊόντα στην πόλη του Πύργου. Ο Πύργος την εποχή εκείνη εξελίχθηκε σε σταυροδρόμι του εμπορίου της σταφίδας γι' αυτό και η κυβέρνηση φρόντισε να διορίσει τον [[Γεωπονία|γεωπόνο]] Π. Γεννάδιο στο γυμνάσιο του Πύργου.<ref name="Σταφιδικά">[[Βύρων Δάβος]], ''Τα σταφιδικά της Ηλείας (1827 - 1997)'', Αθήνα 1997, σελ. 14 - 19</ref> Από εκείνη την εποχή χρονολογείται και η εγκατάσταση του πρώτου προξενείου για να φτάσουν τελικά να διατηρούν οι περισσότερες σημαντικές εμπορικές χώρες όπως η [[Ιταλία]], η [[Γαλλία]], οι [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]], η [[Γερμανία]], η [[Νορβηγία]], η [[Ολλανδία]], η [[Αυστρία]] κ.ά. Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του εμπορίου της σταφίδας αποτέλεσε η πρωτοβουλία του Πύργιου βουλευτή [[Ανδρέας Αυγερινός|Ανδρέα Αυγερινού]] σχετικά με την σιδηροδρομική ένωση του Πύργου με το επίνειο του, το Κατάκολο (Σιδηρόδρομος Πύργου - Κατακόλου, Σ.Π.Κ.). Η γραμμή που συνέδεε την πόλη με το [[λιμένας|λιμάνι]] του Κατακόλου, μήκους 13 χιλιομέτρων, ήταν η δεύτερη σιδηροδρομική γραμμή που κατασκευάστηκε στην [[Ελλάδα]] (εξαιρουμένων αυτών που βρίσκονταν υπό [[οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] κυριαρχία).{{παραπομπή|σχόλιο=Παπαγιαννάκης Λευτέρης, Οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι, Αθήνα, 1982.}}▼
[[Αρχείο:augerinos.jpg|thumb|right|200px|Ο [[Ανδρέας Αυγερινός]] συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του Πύργου.]]
▲Τον 19ο και 20ό αιώνα η καλλιέργεια της [[σταφίδα]]ς αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στην Δυτική Ελλάδα, και κατά κύριο λόγο στην Ηλεία και την [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]]. Χαρακτηριστικό της ανάπτυξης της περιοχής είναι ότι στις αρχές του 20ού αιώνα το κατάστημα της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]] ήταν ένα από τα σημαντικότερα της Ελληνικής επικράτειας.<ref name="Πάπυρος"/> Η συγκέντρωση της καλλιεργήσιμης γης σε ολιγάριθμους κτηματίες, οι οποίοι νοίκιαζαν τα κτήματά τους στους γεωργούς με συχνά καταχρηστικούς όρους, είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της τοκογλυφίας, την αύξηση των χρεοκοπιών και των κατασχέσεων και την αύξηση των τιμών σε πολλά βασικά προϊόντα στην πόλη του Πύργου. Ο Πύργος την εποχή εκείνη εξελίχθηκε σε σταυροδρόμι του εμπορίου της σταφίδας γι' αυτό και η κυβέρνηση φρόντισε να διορίσει τον [[Γεωπονία|γεωπόνο]] Π. Γεννάδιο στο γυμνάσιο του Πύργου.<ref name="Σταφιδικά">[[Βύρων Δάβος]], ''Τα σταφιδικά της Ηλείας (1827 - 1997)'', Αθήνα 1997, σελ. 14 - 19</ref> Από εκείνη την εποχή χρονολογείται και η εγκατάσταση του πρώτου προξενείου για να φτάσουν τελικά να διατηρούν οι περισσότερες σημαντικές εμπορικές χώρες όπως η [[Ιταλία]], η [[Γαλλία]], οι [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]], η [[Γερμανία]], η [[Νορβηγία]], η [[Ολλανδία]], η [[Αυστρία]] κ.ά. Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του εμπορίου της σταφίδας αποτέλεσε η πρωτοβουλία του Πύργιου βουλευτή [[Ανδρέας Αυγερινός|Ανδρέα Αυγερινού]] σχετικά με την σιδηροδρομική ένωση του Πύργου με το επίνειο του, το Κατάκολο (Σιδηρόδρομος Πύργου - Κατακόλου, Σ.Π.Κ.). Η γραμμή που συνέδεε την πόλη με το [[λιμένας|λιμάνι]] του Κατακόλου, μήκους 13 χιλιομέτρων, ήταν η δεύτερη σιδηροδρομική γραμμή που κατασκευάστηκε στην [[Ελλάδα]] (εξαιρουμένων αυτών που βρίσκονταν υπό [[οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] κυριαρχία).{{παραπομπή|σχόλιο=Παπαγιαννάκης Λευτέρης, Οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι, Αθήνα, 1982.}}
 
Τα Χριστούγεννα του [[1888]] πραγματοποιήθηκε η πρώτη οργανωμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των αγροτών. Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στην πλατεία δημαρχείου και διαμαρτυρήθηκε για την εγκατάλειψη του από το κράτος. Κύριοι ομιλητές ήταν οι Θαλλής Θεοδωρίδης και Α. Αθανασακέας. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση δεν εισήγαγε ικανοποιητικά μέτρα για την βελτίωση της κατάστασης τον αγροτών με κύρια συνέπεια την φυγοδικία. Στις 12 Σεπτεμβρίου [[1893]] πραγματοποιήθηκε πανηλειακό συλλαλητήριο στον Πύργο και εκδόθηκε ψήφισμα στον Αντιβασιλέα από τον οποίο ζητούσαν να ρυθμιστεί νομοθετικά το σταφιδικό ζήτημα, να αναβληθεί η είσπραξη των φόρων και να αυξηθεί η συμμετοχή της Εθνικής Τράπεζας στην ανάπτυξη της περιοχής. Ορίστηκε επίσης επιτροπή που θα επέδιδε το ψήφισμα προς την κυβέρνηση και η οποία αποτελείτο από τους: Θαλή Θεοδωρίδη, Αριστείδη Παναγιωτόπουλο, Νικόλαο Βέργο, Χαράλαμπο Γκάβα, Χρήστο Διάκο και Χρήστο Μαρκόπουλο.<ref name="Σταφιδικά"/> Στις 15 Φεβρουαρίου [[1894]] πραγματοποιήθηκε πάλι ειρηνικό συλλαλητήριο όπου συντάχθηκε επιστολή προς τον Βασιλιά για την τακτοποίηση των φόρων. Η επιστολή υπογράφηκε από τους: Ζώη Πολυζογόπουλο, [[Ιωάννης Λιούρδης|Ιωάννη Λιούρδη]], Δ. Καστόρχη, Χρήστο Παπαδόπουλο, Φ. Αρμυριώτη, Α. Αθανασιάδη και Σ. Μπαντούνα. Των μεγάλων αυτών συγκεντρώσεων ακολούθησαν και άλλες μικρότερες συγκεντρώσεις.<ref name="Σταφιδικά"/>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Πύργος_Ηλείας"