Ιστορία της Πόλεως Πατρών (βιβλίο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42:
Ο Βέλγος βαρώνος Emile de Borchgrave αναφέρει ότι «αφότου ο Θωμόπουλος έγραψε την ιστορία των Πατρών, έκτοτε υπάρχει πλήρης η ιστορία της Αχαΐας».<ref name="Β εκδοση2">[[Στέφανος Θωμόπουλος]], ''Ιστορία της Πόλεως Πατρών'' (με επιμέλεια του Κώστα Τριανταφύλλου), έκδοση β΄, Πάτρα 1950, σελ. 33.</ref> Ο [[Χρήστος Μούλιας]] παρατηρεί πως το έργο «διατρέχεται από μια πεποίθηση ότι η ιστοριογραφία και ιδίως η τοπική, δεν αποκαλύπτει νόμους, αλλά αποδίδει την ατομικότητα και την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του χώρου» ενώ ο Γριτσόπουλος τονίζει την σημασία του έργου μέσα στην Πελοποννησιακή ιστοριογραφία.<ref name="Μούλιας"/><ref name="Τριανταφύλλου"/> Κατά τον [[Νίκος Μπακουνάκης|Νίκο Μπακουνάκη]]<ref name="Μπακουνάκης">[[Νίκος Μπακουνάκης]], ''Πάτρα 1828-1860. Μια ελληνική πρωτεύουσα τον 19ο αιώνα'', εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1988, σελ. 30.</ref> «ο Θωμόπουλος κατορθώνει να δει την πόλη σαν ένα οργανισμό ικανό να λειτουργήσει δημογραφικά, οικονομικά και πολιτισμικά. Αναδεικνύεται έτσι σε πρόδρομο μιας τοπικής ιστοριογραφίας, χρησιμοποιεί τις διαθέσιμες σ´αυτόν πηγές και τις επεξεργάζεται σχολαστικά».
 
Κατά τον Βασίλη Λάζαρη καμία από τις δύο πρώτες εκδόσεις δεν προσδιορίζει με πληρότητα το έργο του [[Στέφανος Θωμόπουλος|Θωμόπουλου]] όσο τα χειρόγραφά του που διασώζονται στην [[Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάτρας]].<ref name="Λαζαρης"/> Από την άλλη πλευρά ο [[Τάσος Γριτσόπουλος]], πρόεδρος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, θεωρεί ότι τα χειρόγραφα αυτά δεν περιέχουν την τελική μορφή του έργου, εκτίμηση που αμφισβητείται από τον Βασίλη Λάζαρη.<ref name="Λαζαρης"/><ref name="Γριτσόπουλος">Τάσος Γριτσόπουλος, "«Στέφανος Ν. Θωμόπουλος. Πρώτη και τελική μορφή της Ιστορίας των Πατρών"», στο: ''Τόμος Τιμητικός Κ.Ν. Τριανταφύλλου'', εκδ. Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία Πελοπονήσσου, Πάτρα 1990, σελ. 94-99.</ref>
 
Για την β΄ έκδοση ο Ernst Mayer, καθηγητής του [[Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης|Πανεπιστημίου της Ζυρίχης]], ανέφερε ότι αποτελεί μια από τις καλύτερες μονογραφίες περί μεμονωμένων ελληνικών πόλεων.<ref name="Τριανταφύλλου"/>