Κορράδος του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 64:
Ο Γκυ ως υποτελής του [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου]] στο Πουατού είχε την στήριξη του, τον Κορράδο αντίστοιχα υποστήριζαν ο ξάδελφος του [[Λεοπόλδος Ε΄ της Αυστρίας]] και ο ξάδελφος του Λεοπόλδου [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας]]. Ο Κορράδος πολιόρκησε την Άκρα και αφαίρεσε τα βασιλικά σύμβολα από την πόλη. Σε συνέλευση που ακολούθησε ο Φίλιππος Αύγουστος και ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος αποφάσισαν να παραμείνει ο Γκυ βασιλιάς των Ιεροσολύμων μέχρι το τέλος της ζωής του ενώ ο Κορράδος θα κυβερνούσε την Τύρο, την Βηρυτό και την Σιδώνα, μετά τον θάνατο του Γκυ το βασίλειο θα περνούσε στον Κορράδο, την Ισαβέλλα και τους απογόνους τους. Ο Φίλιππος Αύγουστος έφυγε σε τρεις μέρες για την Γαλλία αλλά πριν φύγει άφησε τον θησαυρό που λεηλάτησε από την Άκρα στον Κορράδο μαζί με όλους τους μουσουλμάνους ομήρους. Ο Ριχάρδος ζήτησε από τον Κορράδο να του παραδώσει τους ομήρους αλλά εκείνος το αρνήθηκε, ο Ριχάρδος τους θανάτωσε. Ο Κορράδος αρνήθηκε να ακολουθήσει τον Ριχάρδο στην εκστρατεία του στον νότο, προτίμησε να παραμείνει στην Τύρο με την Ισαβέλλα με την πρόφαση ότι κινδυνεύει η ζωή του, την ίδια εποχή πέθανε ο ηλικιωμένος πατέρας του. Τον χειμώνα ο Κορράδος ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον Σαλαντίν με υποψίες ότι ο Ριχάρδος έχει στόχο να κυριεύσει την Τύρο και να την παραδώσει στον Γκυ, ο βασικός του στόχος ήταν να αναγνωριστεί βασιλιάς του βορρά. Ο Ριχάρδος από την άλλη είχε ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον Σαλαντίν και πρότεινε να παντρέψει την χήρα αδελφή του [[Ιωάννα της Αγγλίας]] με τον αδελφό του Σαλαντίν [[Αλ-Αντίλ]]. Η κατάσταση έφτασε σε κρίσιμο σημείο όταν o απεσταλμένος του Ριχάρδου και πρώτος σύζυγος της Ισαβέλλας Χάμφρεϋ Δ΄ του Τορόν στιγμάτισε τον απεσταλμένο του Κορράδου Ρέτζιναλντ της Σιδώνας για την συνάντηση του με τον Αλ-Αντίλ. Οι διαπραγματεύσεις του Ριχάρδου δεν κατέληξαν σε συμφωνία επειδή η Ιωάννα αρνήθηκε να παντρευτεί μουσουλμάνο.
==Δολοφονία==
==Οικογένεια==▼
Τον Απρίλιο του 1192 ο Ριχάρδος αναγκάστηκε υπό την πίεση των βαρόνων και των ιερέων να ορίσει τον νέο βασιλιά με ψηφοφορία, εξελέγη ομόφωνα ο Κορράδος, Ο Ριχάρδος παραχώρησε στον Γκυ των Λουζινιάν το [[Βασίλειο της Κύπρου]] σαν αποζημίωση. Έστειλε τον ανιψιό του [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκο Β΄ της Καμπανίας]] στην Τύρο να πληροφορήσει τον Κορράδο για το αποτέλεσμα, έφτασε στην πόλη τέσσερις μέρες αργότερα, ο Ριχάρδος δεν ήθελε επιστροφή του Γκυ στο Πουατού επειδή η οικογένεια του είχε κακή παράδοση στις επαναστάσεις. Η στέψη του Κορράδου όμως δεν έγινε ποτέ επειδή την πρόλαβε η δολοφονία. Ο Κορράδος πεινασμένος την νύχτα της 28ης Απριλίου πήγε για δείπνο με τον Φίλιππο του Ντρε αλλά όταν έφτασε στο σπίτι του ο επίσκοπος είχε ολοκληρώσει το γεύμα του. Οι δυο άντρες έπεσαν στην επιστροφή σε παγίδα σε έναν στενό δρόμο και θανατώθηκαν, οι δολοφόνοι ήταν [[Ασασίνοι]] και τους σκότωσαν με εντολή του Ρασίντ Αντ-Ντιν Σινάν.
Δεν είναι γνωστό πότε πέθανε ο Κορράδος, σύμφωνα με μερικές πηγές πέθανε την στιγμή της επίθεσης και με άλλες επέζησε και πέθανε λίγο αργότερα από τα τραύματα του. Οι χρονικογράφοι του Ριχάρδου γράφουν ότι μεταφέρθηκε στην σύζυγο του που της έδωσε τις τελευταίες οδηγίες : να μην ορίσει κανέναν άλλο διάδοχο στον θρόνο παρά μόνο τον βασιλιά Ριχάρδο ή τον αντιπρόσωπο του, η πληροφορία αμφισβητείται. Τάφηκε στην εκκλησία των [[Ιωαννίτες Ιππότες|Ιωαννιτών Ιπποτών]] στην Τύρο. Μια επιγραφή γράφει ''"Ο Φράγκος μαρκήσιος, ο κυβερνήτης της Τύρου, ο σατανικότερος όλων των Φράγκων Κορράδος ο Μομφερραιτικός σκοτώθηκε από τον ίδιο τον θεό"''. Ο θάνατος ενός τόσο ικανού βασιλιά ήταν μεγάλο πλήγμα για το βασίλειο της Ιερουσαλήμ.
Το αίνιγμα της δολοφονίας του παραμένει άλυτο, οι Ασασίνοι που επέζησαν ύστερα από βασανιστήρια δήλωσαν ότι πίσω από την δολοφονία ήταν ο ίδιος ο Ριχάρδος αλλά δεν αποδείχτηκε ποτέ. Ο πρώτος σύζυγος της Ισαβέλλας Χάμφρεϋ Δ' του Τορόν ήταν άλλος ένας ύποπτος, ένας τρίτος ήταν ο Σαλαντίν αλλά θεωρείται απίθανο επειδή δεν είχε καλές σχέσεις με τους Ασασίνους. Ο συγγραφέας Πάτρικ Ουίλιαμς (1970) αναφέρει την εμπλοκή του Ερρίκου της Καμπανίας αλλά θεωρείται αδύνατο χωρίς την έγκριση του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου.
==Αιχμαλωσία του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου ως ύποπτου==
Ο Ριχάρδος ο Λεοπόλδος επιστρέφοντας πέρασε από την [[Αυστρία]] μεταμφιεσμένος, ο [[Μάινχαρτ Β΄ της Γκορίτσια]] τον αναγνώρισε από το δακτυλίδι, τον συνέλαβε και τον μετέφερε στον ξάδελφο του [[Λεοπόλδος Ε΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδο Ε΄ της Αυστρίας]] που τον αιχμαλώτισε με κατηγορία την δολοφονία του Κορράδου. Ο Ριχάρδος υπερασπίστηκε τον εαυτό του δηλώνοντας ότι οι Ασασίνοι τον δολοφόνησαν με δική τους πρωτοβουλία, παρουσίασε μια επιστολή που απευθυνόταν στον αρχηγό τους Ρασίντ Αντ-Ντιν Σινάν (1130 - 1193). Η επιστολή έγραφε ότι ο Κορράδος είχε συλλάβει ένα πλοίο Ασασίνων που είχε καταφύγει στην Τύρο, σκότωσε τον καπετάνιο, φυλάκισε ολόκληρο το πλήρωμα και λεηλάτησε τους θησαυρούς του, ο Ρασίντ έμαθε για την τύχη του πλοίου και διέταξε τους Ασασίνους να δολοφονήσουν τον Κορράδο. Η επιστολή πολύ πιθανό να είναι πλαστή επειδή ο Ρασίντ δεν ζούσε και οι Ασασίνοι δεν είχαν καλές σχέσεις με την ναυτιλία. Η εγκυμοσύνη της Ισαβέλας την ίδια εποχή και ο τρίτος γάμος της επτά μέρες αργότερα με τον ανιψιό του Ριχάρδου Ερρίκο της Καμπανίας ενισχύουν τις πιθανότητες εμπλοκής του Άγγλου βασιλιά.
▲==Οικογένεια==
Ο αδελφός του Κορράδου Βονιφάτιος ήταν ένας από τους ηγέτες στην [[Δ΄ Σταυροφορία]], προστάτης των γραμμάτων, των τεχνών και τροβαδούρος όπως και η αδελφή τους [[Αζαλαίς του Σαλούτσο]]. Ο μικρότερος αδελφός τους Ρενιέ του Μομφερράτου ήταν γαμπρός του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνού και ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Γουλιέλμος του Μομφερράτου]] ήταν πρώτος σύζυγος της Σιβύλλας και πατέρας του Βαλδουίνου Ε΄. Ο Κορράδος έγινε σύντομα μαρκήσιος του Μομφερράτου μετά τον θάνατο του πατέρα του (1191) και τον διαδέχθηκε ο Βονιφάτιος. Η μεταθανάτια κόρη του [[Μαρία του Μομφερράτου]] έγινε βασίλισσα της Ιερουσαλήμ, παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης του Μπριέν|Ιωάννη του Μπριέν]] αλλά πέθανε πρόωρα στην γέννα. Η πρώτη σύζυγος του Κορράδου Θεοδώρα Αγγελίνα ζούσε στα μέσα της δεκαετίας του 1190 και είχε αποσυρθεί σε μια μονή στην [[Δαλματία]].
==Παραπομπές==
| |||