Πέτρος των Μεδίκων, ο Άτυχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|γιο του Λαυρεντίου του Μεγαλοπρεπούς|τον πατέρα του Λαυρέντιου|Πέτρος των Μεδίκων, ο Ποδάγρας}}
{{Πληροφορίες μονάρχη
|όνομα = Πέτρος΄Πέτρος
|τίτλος_ευγένειας =
|εικόνα = File:Agnolo Bronzino - Piero il Fatuo.jpg
Γραμμή 15:
|πλήρες_όνομα =
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Μεδίκων|Μεδίκων]]
|πατέρας = [[Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής]]
|μητέρα = Κλαρίτσε Ορσίνι
|ημ_γέννησης = {{ηγ|1472|2|15}}
Γραμμή 24:
|θρησκεία =
}}
O '''Πέτρος Β΄ των Μεδίκων''' ο επιλεγόμενος και '''Άτυχος''', ιταλ. ''Piero II il sfortunato'', ([[15 Φεβρουαρίου]] [[1472]] - [[28 Δεκεμβρίου]] [[1503]]){{sfn|Tomas|2003|p=7}} από τον [[Οίκος των Μεδίκων|Οίκο των Μεδίκων]], ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1492-1494), ώσπου εξορίστηκε.
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής|Λαρέντιου του Mεγαλοπρεπούς]] και της Κλαρίτσε Ορσίνι, κόρης του Τζάκοπο κυρίου του Μοντεροτόντο και του Μπρατσιάνο. Τον αποκαλούσαν και Πέτρο του Λαυρέντιου (Piero di Lorenzo) ή ''ανόητο (il fatuo)''. Μικρότεροί του αδελφοί ήταν ο [[Πάπας Λέων Ι΄|Τζοβάνι]] και ο [[Τζουλιάνο του Λαυρέντιου των Μεδίκων|Τζουλιάνο]].{{sfn|Tomas|2003|p=7}}
 
Εκπαιδεύτηκε, ώστε να διαδεχθεί τον πατέρα του ως αρχηγός της οικογένειας των Μεδίκων και ως de facto κυβερνήτης της Φλωρεντίας, με σπουδαίους διδασκάλους όπως ο [[Άντζελο Πολιτσιάνο]]. Ωστόσο ο αδύναμος, αλαζονικός και απείθαρχος χαρακτήρας του αποδείχθηκε ακατάλληλος για να αναλάβει μία τέτοια θέση.
 
Όταν απεβίωσε ο πατέρας του το 1492, τον διαδέχθηκε. Στην αρχή υπήρχε μία σύντομη περίοδος ειρήνης, αλλά η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των ιταλικών κρατών που είχε με κόπο κατασκευαστεί από τον πατέρα του, κατέρρευσε το 1494, όταν ο [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας]] αποφάσισε να περάσει τις Άλπεις με στρατό. Προβάλλοντας κληρονομικά δικαιώματα, διεκδίκησε το βασίλειο της Νάπολης και ζήτησε να το καταλάβει. Τον κάλεσε ο [[Λουδοβίκος Σφόρτσα]] πρώην δούκας του Μιλάνου, που είχε εκτοπιστεί από τον ανιψιό του [[Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα]]. Πράγματι ο Κάρολος Η΄ τον αποκατέστησε στο Μιλάνο.
 
Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό ήταν απαράδεκτο για τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα Σαβοναρόλα, λίγο τον υποστήριξαν. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης· του έδωσε ό,τι άλλο ζήτησε. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκε αναταραχή στην πόλη και οι Μέδικοι διέφυγαν. Το παλάτσο Μέντιτσι λεηλατήθηκε και η Δημοκρατία επανιδρύθηκε.
 
Οι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία. Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στο Καριλιάνο για το βασίλειο της Νάπολης. Στη μάχη συμμετείχε με τους πρώτους, που ηττήθηκαν. Προσπαθώντας να διαφύγει, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο.