Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 72:
Όμως, τον Δεκέμβριο του 1940, τα γερμανικά σχέδια για τη Μεσόγειο ανατράπηκαν από την απόφαση του [[Ισπανία|Ισπανού]] στρατηγού [[Φρανσίσκο Φράνκο]] να απορρίψει τα σχέδια για την επίθεση στο Γιβραλτάρ.<ref name="K154-5">Keitel (1 965), 154–5</ref> Ως επακόλουθο, η γερμανική επίθεση στην [[Νότια Ευρώπη]] περιορίστηκε στην εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας. Η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση εξέδωσε την Οδηγία Νο. 20 στις [[13 Δεκεμβρίου]] 1940. Το έγγραφο περιέγραφε την Ελληνική εκστρατεία με την κωδική ονομασία «''Επιχείρηση Μαρίτα''» και αφορούσε σχέδια για την γερμανική κατοχή των βόρειων ακτών του Αιγαίου μέχρι τον Μάρτιο του 1941. Παράλληλα, περιείχε σχέδια για την κατάληψη ολόκληρης της ηπειρωτικής Ελλάδας, εφόσον αυτό κρίνονταν αναγκαίο.<ref name="CHelS">Blau (1953), [http://www.army.mil/cmh-pg/books/wwii/balkan/20_260_1.htm 5–7]. Svolopoulos (1997), 288.[http://www.alternatewars.com/WW2/WW2_Documents/Fuhrer_Directives/FD_20.htm Κατευθυντήρια Οδηγία Νο 20]</ref> Η 12η Στρατιά έπρεπε να αναλάβει την διεξαγωγή της επιχείρησης. Η Στρατιά αυτή αποτελούνταν από πέντε Γενικές Διοικήσεις και 18 Μεραρχίες.
 
Στις 25 Μαρτίου η Γιουγκοσλαβία προσχώρησε στο Τριμερές Σύμφωνο του Άξονα, εξασφαλίζοντας την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητά της, αλλά και αποτρέποντας την διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων από το έδαφός της. Επιπλέον οι Γερμανοί υποσχέθηκαν την παραχώρηση της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της Νέας Τάξης στα Βαλκάνια.<ref>ΓΕΣ/ΔΙΣ (1956), 71-2</ref> Κατά τη διάρκεια μίας έκτακτης σύσκεψης του επιτελείου του Χίτλερ μετά το αναπάντεχο [[πραξικόπημα]] ενάντια στην κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας στις [[27 Μαρτίου]] 1941, εκδόθηκαν διαταγές για μελλοντική επίθεση στην Γιουγκοσλαβία, μαζί με αλλαγές στα σχέδια της επίθεσης εναντίον της Ελλάδας. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Γιουγκοσλαβία επρόκειτο να δεχθούν επίθεση στις [[6 Απριλίου]].<ref name="[http://www.nzetc.org/tm/scholarly/tei-WH2Gree-c8-1.htmlHel]{{dead link|date=June 2015}}"> McClymont (1959), [http://www.army.mil/cmh-pg/books/wwii/balkan/20_260_1.htm 158–9]</ref> Ο αποφασιστικός παράγοντας για την επίθεση στην Ελλάδα ήταν το πραξικόπημα στην Γιουγκοσλαβία στις 27 Μαρτίου, όταν ο στρατηγός Σίμοβιτς ανέτρεψε την κυβέρνηση που πιο πριν είχε υπογράψει συμφωνία με τις δυνάμεις του Άξονα.<ref>Λίντελ Χαρτ, Β παγκόσμιος πόλεμος, εκδόσεις Έννοια, σελ. 185-190</ref> Σύμφωνα με τον [[Λίντελ ΧάρτΧαρτ]] η εκστρατεία κατά της Ελλάδας δεν υπήρξε η αναβολή της εκστρατείας στην Ρωσία όπως συνήθως τονίζεται. Ο Χίτλερ είχε αποφάσισειαποφασίσει τελικά την κατάληψη μόνο της Βόρειας Μακεδονίας για να αποκόψειανακόψει τυχόν διείσδυση των Βρετανών προς της πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας. Παράλληλα με τις στρατιωτικές προετοιμασίες, ξεκίνησαν κάποιες γερμανικές μεσολαβητικές προτάσεις για την λήξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Αυτές οι επαφές γίνονταν ανεπίσημα, κυρίως μέσω διαφόρων μεσολαβητών, διπλωματών τρίτων δυνάμεων και μυστικών υπηρεσιών και όχι μέσω των διπλωματών Ελλάδας και Γερμανίας. Οι επαφές που έγιναν με γερμανική πρωτοβουλία είχαν ως στόχο την συγκράτηση της προέλασης του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο και το κέρδος πολύτιμου χρόνου για την προπαρασκευή της επιχείρησης ''Μαρίτα''.<ref>Richter (1998), 195, 208</ref>
 
=== Η Βρετανική βοήθεια στην Ελλάδα ===