Χαλιφάτο των Αββασιδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Οι Αββασίδες χαλίφηδες ήταν Άραβες, απόγονοι του [[Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ]], ενός από τους νεότερους θείους του Προφήτη Μωάμεθ (αδερφός του πατέρα του Μωάμεθ), θεωρώντας έτσι τους εαυτούς τους ως αληθινούς διαδόχους του Μωάμεθ, σε αντίθεση με τους [[Χαλιφάτο των Ομεϋαδών|Ομεϋάδες]] που κατάγονταν από τον Ουμάγια ιμπν Αμπντ Σαμς (άνθρωπο με μεγάλη δύναμη στην εποχή του), αρχηγό της πατριάς Σαμς των Ομεϋαδών, κλάδο της πανίσχυρης φυλής των [[Κουραϊσίτες|Κουραϊσιτών]].
 
Οι Αββασίδες διαχώριζαν τον εαυτό τους από τους Ομεϋάδες, αμφισβητώντας τον ηθικό χαρακτήρα και τη χρηστή μουσουλμανική διακυβέρνηση των τελευταίων συνολικά. Οι Αββασίδες είχαν την υποστήριξη της μεγάλης μάζας των Αράβων, που ένιωθαν την εξουσία να φεύγει από τα χέρια τους (οι Ομευάδες στηρίχθηκαν πολύ στο συριακό στοιχείο, μεταφορά πρωτεύουσας στη Δαμασκό κλπ.), αλλά απευθύνθηκαν επίσης και στους μη Άραβες μουσουλμάνους, γνωστούς ως ''μαουάλι'', οι οποίοι έως τότε παρέμεναν εκτός των μηχανισμών εξουσίας της ομεϋαδικής ελίτ και αντιμετωπίζονταν ως κατώτερη τάξη από την εξουσία τους. Ο ΜουχάμαντΜουχάμμαντ ιμπν Άλι Αμπασί, εγγονός του [[Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ]], ξεκίνησε εκστρατεία στην Περσία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ομεϋάδα χαλίφη [[Ουμάρ Β΄]], για την επιστροφή της εξουσίας στην πατριά (σύνολο οικογενειών από κοινό πρόγονο-πατριάρχη) του Προφήτη Μωάμεθ, τους Χασεμίτες, επίσης κλάδο της φυλής (σύνολο πατριών) των [[Κουραϊσίτες|Κουραϊσιτών]].
 
Κατά τη βασιλεία του [[Μαρουάν Β΄]], η αντιπαλότητα αυτή κατέληξε στην εξέγερση του ιμάμη Ιμπραΐμ, τέταρτου στη σειρά από τους απογόνους του Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ. Με ερείσματα σε αραβικούς πυρήνες στη μακρινή επαρχία [[Χορασάν]] του Ιράν, κατάφερε αξιοσημείωτες επιτυχίες, αλλά αιχμαλωτίστηκε το 747 και πέθανε στη φυλακή. Η διαμάχη συνεχίστηκε από τον αδελφό του, Αμπντάλλα, γνωστό με το όνομα ΑμπούΑμπούλ αλ-Αμπάς ας-Σαφφά, που νίκησε τους Ομεϋάδες το 750 στη μάχη του Ζαμπ (στις όχθες του ποταμού "Μεγάλος Ζαμπ" στο Ιράκ) και ανακηρύχθηκε χαλίφης.
 
Αμέσως μετά τη νίκη του, ο Ας-Σαφφά απέστειλε στρατιωτικές δυνάμεις στη Βόρεια Αφρική και την Κεντρική Ασία, όπου οι Αββασίδες πολέμησαν ενάντια στην επέκταση της κινεζικής δυναστείας των [[Δυναστεία Τανγκ|Τανγκ]] προς τα δυτικά, κατά τη [[Μάχη του Ταλάς|μάχη του ποταμού Ταλάς]] στην [[Υπερωξιανή]] (οι Αββασίδες ήταν γνωστοί στους αντιπάλους τους ως ''οι Τάζι με τους μαύρους μανδύες'', [[κινεζική γλώσσα|κινέζικα]]: 黑衣大食, hēiyī Dàshí, όπου η λέξη ''Τάζι'' αποτελούσε δάνειο όρο από τους Πέρσες και σήμαινε ''Άραβες''). Οι [[Βαρμακίδες]] (αραβικά: Μπαρμάκ), φημισμένη οικογένεια περσικής καταγωγής [[Βεζίρης|βεζίρηδων]] των Αββασιδών, που έπαιξαν ρόλο στην ίδρυση της [[Βαγδάτη]]ς και υπήρξαν μεγάλοι προστάτες των Τεχνών, ίδρυσαν στην πρωτεύουσα των Αββασιδών την πρώτη ιστορικώς καταγεγραμμένη βιοτεχνία χαρτιού, εκκινώντας έτσι μια νέα εποχή πνευματικής αναγέννησης στην επικράτεια των Αββασιδών. Εντός δέκα ετών, οι Αββασίδες έχτισαν ακόμα μια φημισμένη βιοτεχνία χαρτιού στη μετέπειτα πρωτεύουσα των Ομεϋαδών στην Ισπανία, την [[Κόρδοβα]] (τότε υπό αββασιδικό έλεγχο ακόμα).