Αρριχίων ο Φιγαλεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}

[[Αρχείο:Pancratist Amphora, by the Berlin Painter - Red Figure.jpg|μικρογραφία|262x262εσ]]

Ο '''Αρριχίων ή Αρραχίων ο Φιγαλεύς''' ήταν αρχαίος [[Έλληνας]] ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του [[Παγκράτιο|παγκρατίου]]. Σκοτώθηκε το 564 π.Χ. κατά τη διάρκεια του τελικού του αθλήματός του. Παρά το θάνατό του κατάφερε να επικρατήσει του αντιπάλου του και να αναδειχτεί, έστω και μετά θάνατον, για τρίτη φορά ολυμπιονίκης.

 

Καταγόταν από την αρκαδική πόλη της [[Φιγαλεία]]ς ( στη σύγχρονη εποχή υπάγεται στα όρια του νομού Ηλείας ) και όντας φημισμένος αθλητής του παγκρατίου κατάφερε να επικρατήσει στο συγκεκριμένο αγώνισμα κατά τις [[Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα|διοργανώσεις]] του 572 και του 568 π.Χ<ref>David Matz, ''Greek and Roman Sport: A Dictionary of Athletes and Events from the Eighth Century B.C. to the Third Century A.D.'', McFarland, 1991, p. 32.</ref>. Το 564, υπερασπιζόταν στην [[Αρχαία Ολυμπία|Ολυμπία]] για δεύτερη φορά τον τίτλο του. Κατάφερε να προκριθεί στον τελικό και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης δέχτηκε μια άκρως επικίνδυνη λαβή από τον αντίπαλό του. Συγκεντρώνοντας τις τελευταίες δυνάμεις του, ο Αρριχίων κατάφερε να εξαρθρώσει το πέλμα του αντιπάλου του αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί την ίδια στιγμή που ο ίδιος ξεψυχούσε. Παρά το γεγονός πως ο Αρκάς παλαιστής ήταν νεκρός, οι [[Ελλανοδίκες]] τον ανακήρυξαν νικητή<ref>[http://www.istoria.gr/aug02/1.htm Istoria.gr:Για ένα κλαδί ελιάς.]</ref>. Κατά τον [[Φλάβιος Φιλόστρατος|Φλάβιο Φιλόστρατο]], η άρνηση του Αρριχίωνα να παραιτηθεί παρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε - και η οποία του κόστισε την ίδια του τη ζωή - οφείλεται σε παραίνεση του προπονητή του, Ερυξία<ref> H. A. Harris, ''Greek Athletes and Athletics'', Hutchinson & Co., London, 1964 p. 108.</ref>.

 

{{απόσπασμα| '''[8-40.1- 40.2] Φιγαλεῦσι δὲ ἀνδριάς ἐστιν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Ἀρ<ρα>χίωνος τοῦ παγκρατιαστοῦ, τά τε ἄλλα ἀρχαῖος καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ τῷ σχήματι: οὐ διεστᾶσι μὲν πολὺ οἱ πόδες, καθεῖνται δὲ παρὰ πλευρὰν αἱ χεῖρες ἄχρι τῶν γλουτῶν. πεποίηται μὲν δὴ ἡ εἰκὼν λίθου, λέγουσι δὲ καὶ ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτὴν γραφῆναι: καὶ τοῦτο μὲν ἠφάνιστο ὑπὸ τοῦ χρόνου, τῷ δὲ Ἀῤῥαχίωνι ἐγένοντο Ὀλυμπικαὶ νῖκαι δύο μὲν Ὀλυμπιάσι ταῖς πρὸ τῆς τετάρτης καὶ πεντηκοστῆς, ἐγένετο δὲ καὶ ἐν αὐτῇ σὺν δικαίῳ τε ἐκ τῶν Ἑλλανοδικῶν καὶ Ἀῤῥαχίωνος αὐτοῦ τῇ ἀρετῇ.<br>

 

 

[40.2] Καθώς δηλαδή αντιμετώπιζε για τον κότινο της νίκης τον τελευταίο ανταγωνιστή του, εκείνος, όποιος κι αν ήταν, πρόλαβε και έζωσε με τα πόδια του, τον Αρραχίωνα, ενώ έσφιγγε με τα χέρια το λαιμό του• ο Αρραχίων έσπασε ένα δάχτυλο του ποδιού του αντιπάλου του• έτσι ταυτόχρονα ο Αρραχίων ξεψύχησε πνιγμένος, ενώ ο αντίπαλός του που τον έπνιξε λιποθύμησε από τον πόνο• οι Ηλείοι ανακήρυξαν νικητή το νεκρό Αρραχίωνα, τον όποιο στεφάνωσαν.}}

 

==Παραπομπές==