Χρυσαυγή Κοζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
Νότια του χωριού υπάρχουν σωροί από πέτρες, πιθανόν κατάλοιπα αρχαίου στρατιωτικού καταυλισμού που έλεγχε τις ορεινές διαβάσεις.
Εκεί βρέθηκε και χάλκινο αγαλματίδιο της [[Αθηνά|θεάς Αθηνάς]], καθώς και αιχμές από [[δόρυ|δόρατα]], [[ξίφος|ξίφη]] και μεταλλικά [[αγγείο (αρχαιολογία)|αγγεία]]. Επίσης βρέθηκαν νομίσματα των ελληνιστικών, ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων.
 
== Προέλευση του ονόματος «Χρυσαυγή» ==
Το 1793 πολλά χωριά του Βοΐου [[εξισλαμισμός|εξισλαμίστηκαν]] και έγιναν [[τσιφλίκι|τσιφλίκια]] [[μπέης|μπέηδων]] φιλικά προσκείμενων στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]]. Στη Χρυσαυγή εγκαταστάθηκε ο μπέης Αλή Κούκος, στον οποίο οι κάτοικοι πλήρωναν προστατευτικό φόρο που αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο της παραγωγής τους ([[δεκάτη]]). Εκτός από τον χρηματικό φόρο, οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι, όταν γινόταν γάμος, να παραδίδουν στον μπέη τη νύφη, για να περάσει μαζί του την πρώτη νύχτα του γάμου της. Αυτό το έθιμο μερικοί δεν το ανέχτηκαν και έτσι δολοφόνησαν τον μπέη το 1830. Η επόμενη μέρα θεωρήθηκε από τους κατοίκους σαν μια «χρυσή αυγή». Το 1962 αποκαλύφθηκαν έπειτα από εκσκαφή τα οστά του μπέη στη θέση Κούκος.
 
Ως αντίποινα για τη δολοφονία οι Τούρκοι επέβαλλαν φόρο αίματος στο χωριό. Με τα χρήματα αυτά χτίστηκε στη Κωνσταντινούπολη τζαμί με την ονομασία «Μιραλί τζαμισί». Η Χρυσαυγή και τα γύρω χωριά έπαψαν να είναι τσιφλίκια το 1836 με φιρμάνι του σουλτάνου [[Μαχμούτ Β']].
 
== Αξιοθέατα ==
Γραμμή 41 ⟶ 46 :
[[Αρχείο:Νερόμυλος.jpg|μικρογραφία|Ο πέτρινος νερόμυλος]]
Επίσης τρία λίθινα προσκυνητάρια εξαιρετικά δείγματα λαϊκής τέχνης, έργα του Γεωργίου Βράγκα και του Νικολάου Πασχάλη φιλοτεχνημένα κατά τη διάρκεια των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα.
 
== Προέλευση του ονόματος «Χρυσαυγή» ==
 
Το 1793 πολλά χωριά του Βοΐου [[εξισλαμισμός|εξισλαμίστηκαν]] και έγιναν [[τσιφλίκι|τσιφλίκια]] [[μπέης|μπέηδων]] φιλικά προσκείμενων στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]]. Στη Χρυσαυγή εγκαταστάθηκε ο μπέης Αλή Κούκος, στον οποίο οι κάτοικοι πλήρωναν προστατευτικό φόρο που αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο της παραγωγής τους ([[δεκάτη]]). Εκτός από τον χρηματικό φόρο, οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι, όταν γινόταν γάμος, να παραδίδουν στον μπέη τη νύφη, για να περάσει μαζί του την πρώτη νύχτα του γάμου της. Αυτό το έθιμο μερικοί δεν το ανέχτηκαν και έτσι δολοφόνησαν τον μπέη το 1830. Η επόμενη μέρα θεωρήθηκε από τους κατοίκους σαν μια «χρυσή αυγή». Το 1962 αποκαλύφθηκαν έπειτα από εκσκαφή τα οστά του μπέη στη θέση Κούκος.
 
Ως αντίποινα για τη δολοφονία οι Τούρκοι επέβαλλαν φόρο αίματος στο χωριό. Με τα χρήματα αυτά χτίστηκε στη Κωνσταντινούπολη τζαμί με την ονομασία «Μιραλί τζαμισί». Η Χρυσαυγή και τα γύρω χωριά έπαψαν να είναι τσιφλίκια το 1836 με φιρμάνι του σουλτάνου [[Μαχμούτ Β']].
 
== Άλλες ιστορικές αναφορές ==