Εξέγερση των Σπαρτακιστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη ιστορικών στοιχείων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 27:
 
== Επίθεση από τα Φράικορπς ==
Την ίδια ημέρα, ο Έμπερτ διέταξε τα [[Φράικορπς]] να επιτεθούν στους εργάτες. Αυτοί οι πρώην στρατιώτες είχαν ακόμα όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό από τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], γεγονός που τους έδωσε ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Κατέκτησαν γρήγορα τους μπλοκαρισμένους δρόμους και κτίρια και πολλοί από τους αντάρτες παραδόθηκαν. 156 αντάρτες και 17 στρατιώτες Φράικορπς έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. Το βράδυ της 15ης Ιανουαρίου, η Λούξεμπουργκ και ο Λίμπκνεχτ ανακαλύφθηκαν σε ένα διαμέρισμα στο Wilmersdorf του Βερολίνου, συνελήφθησαν και παραδόθηκαν στη μεγαλύτερη μονάδα Φράικορπς, τη βαριά οπλισμένη ομάδα Garde-Kavallerie-Schützen. Ο κυβερνήτης τους, ο λοχαγός Waldemar Pabst, τους έθεσε υπό ανάκριση. Την ίδια νύχτα, οι δύο κρατούμενοι αφού ξυλοκοπήθηκαν με τους υποκόπανους των όπλων μέχρι να χάσουν τις αισθήσεις τους, πυροβολήθηκαν στο κεφάλι. Το σώμα της Ρόζα Λούξεμπουργκ ρίχτηκε στο κανάλι Landwehr, όπου βρέθηκε την 1η Ιουνίου. Το σώμα του Καρλ Λίμπκνεχτ παραδόθηκε ανώνυμα σε ένα νεκροτομείο. Ο Dominique Venner περιγράφει ως εξής το τέλος των δύο ηγετών της επανάστασης: " ''Τώρα ήτανε η σειρά του Liebknecht και της Luxemburg να εγκαταλείψουνε την πρωτεύουσα. Κατέφυγαν, πράγματι, ''σε μια συγγενή του πρώτου, σε ένα –πλούσιο- προάστειο του Βερολίνου. Ένας γείτονας όμως τους κατάλαβε, τους κατέδωσε – και στις 21 Ιανουαρίου η μπροστινή πόρτα του σπιτιού όπου κρύβονταν έπεσε κάτω από τα χτυπήματα ενός αποσπάσματος Εθελοντών. Οι δύο κομμουνιστές ηγέτες πιάστηκαν και μεταφέρθηκαν στην έδρα του Freikorps, άνδρες του οποίου τους είχανε συλλάβει. Στη συνέχεια, είπαν στον Liebknecht να ανεβεί σε ένα αυτοκίνητο, προκειμένου να μεταφερθεί σε φυλακή. Αυτός υπάκουσε… αλλά, καθώς ανέβαινε στο αμάξι, έφαγε δυο φοβερές κλωτσιές που τον έρριξαν κάτω αναίσθητο. Τον έβαλαν τότε στο όχημα σηκωτό και, όταν μετά από λίγη ώρα ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, σταμάτησαν το αυτοκίνητο και του υπέδειξαν να κάνει λίγα βήματα «για να συνέλθει». Τους υπάκουσε…, και δέχτηκε από πίσω δυο σφαίρες που τον άφησαν νεκρό. To ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και με τη Luxemburg, την κόκκινη Ρόζα (rote Rosa). Τη φόρτωσαν σε αυτοκίνητο, αυτό κάποια στιγμή σταμάτησε, της είπανε να κατεβεί και τη σκοτώσανε με δύο απανωτούς πυροβολισμούς...'' " <ref>Dominique Venner, ''Οι Μπολσεβίκοι της Δεξιάς,'' εκδ. Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα, 2013</ref>
 
''σε μια συγγενή του πρώτου, σε ένα –πλούσιο- προάστειο του Βερολίνου. Ένας γείτονας όμως τους κατάλαβε, τους κατέδωσε – και στις 21 Ιανουαρίου η μπροστινή πόρτα του σπιτιού όπου κρύβονταν έπεσε κάτω από τα χτυπήματα ενός αποσπάσματος Εθελοντών. Οι δύο κομμουνιστές ηγέτες πιάστηκαν και μεταφέρθηκαν στην έδρα του Freikorps, άνδρες του οποίου τους είχανε συλλάβει. Στη συνέχεια, είπαν στον Liebknecht να ανεβεί σε ένα αυτοκίνητο, προκειμένου να μεταφερθεί σε φυλακή. Αυτός υπάκουσε… αλλά, καθώς ανέβαινε στο αμάξι, έφαγε δυο φοβερές κλωτσιές που τον έρριξαν κάτω αναίσθητο. Τον έβαλαν τότε στο όχημα σηκωτό και, όταν μετά από λίγη ώρα ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, σταμάτησαν το αυτοκίνητο και του υπέδειξαν να κάνει λίγα βήματα «για να συνέλθει». Τους υπάκουσε…, και δέχτηκε από πίσω δυο σφαίρες που τον άφησαν νεκρό. To ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και με τη Luxemburg, την κόκκινη Ρόζα (rote Rosa). Τη φόρτωσαν σε αυτοκίνητο, αυτό κάποια στιγμή σταμάτησε, της είπανε να κατεβεί και τη σκοτώσανε με δύο απανωτούς πυροβολισμούς...'' " (Dominique Venner, ''Οι Μπολσεβίκοι της Δεξιάς,'' εκδ. Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα, 2013)
 
== Ο ρόλος του Λένιν ==