Χαλιφάτο των Αββασιδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη βασιλεία του [[Μαρουάν Β΄]], η αντιπαλότητα αυτή κατέληξε στην εξέγερση του ιμάμη Ιμπραΐμ, τέταρτου στη σειρά από τους απογόνους του Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ. Με ερείσματα σε αραβικούς πυρήνες στη μακρινή επαρχία [[Χορασάν]] του Ιράν, κατάφερε αξιοσημείωτες επιτυχίες, αλλά αιχμαλωτίστηκε το 747 και πέθανε στη φυλακή. Η διαμάχη συνεχίστηκε από τον αδελφό του, ΑμπντάλλαΑμπνταλλάχ, γνωστό με το όνομα Αμπούλ Αμπάς ας-ΣαφφάΣαφφάχ, που νίκησε τους Ομεϋάδες το 750 στην περίφημη μάχη του Ζαμπ (στις όχθες του ποταμού "Μεγάλος Ζαμπ" στο Ιράκ) και ανακηρύχθηκε χαλίφης.

Αμέσως μετά τη νίκη του, ο Ας-ΣαφφάΣαφφάχ απέστειλε στρατιωτικές δυνάμεις στη Βόρεια Αφρική και την Κεντρική Ασία, όπου οι Αββασίδες πολέμησαν ενάντια στην επέκταση της κινεζικής δυναστείας των [[Δυναστεία Τανγκ|Τανγκ]] προς τα δυτικά, κατά τη [[Μάχη του Ταλάς|μάχη του ποταμού Ταλάς]] στην [[Υπερωξιανή]] (οι Αββασίδες ήταν γνωστοί στους αντιπάλους τους ως ''οι Τάζι με τους μαύρους μανδύες'', [[κινεζική γλώσσα|κινέζικα]]: 黑衣大食, hēiyī Dàshí, όπου η λέξη ''Τάζι'' αποτελούσε δάνειο όρο από τους Πέρσες και σήμαινε ''Άραβες''). Οι [[Βαρμακίδες]] (αραβικά: Μπαρμάκ), φημισμένη οικογένεια περσικής καταγωγής [[Βεζίρης|βεζίρηδων]] των Αββασιδών, που έπαιξαν ρόλο στην ίδρυση της [[Βαγδάτη]]ς και υπήρξαν μεγάλοι προστάτες των Τεχνών, ίδρυσαν στην πρωτεύουσα των Αββασιδών την πρώτη ιστορικώς καταγεγραμμένη βιοτεχνία χαρτιού, εκκινώντας έτσι μια νέα εποχή πνευματικής αναγέννησης στην επικράτεια των Αββασιδών. Εντός δέκα ετών, οι Αββασίδες έχτισαν ακόμα μια φημισμένη βιοτεχνία χαρτιού στη μετέπειτα πρωτεύουσα των Ομεϋαδών στην Ισπανία, την [[Κόρδοβα]] (τότε υπό αββασιδικό έλεγχο ακόμα).