Γεώργιος Πούλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την αποτυχία του στο πολιτικό επίπεδο, ο Πούλος ξεκίνησε στο παρασκήνιο προετοιμασίες για στρατιωτική δράση, επιδιώκοντας μέσω αυτής να αναρριχηθεί σε ανώτατα αξιώματα{{πηγή}}. Το 1943, όταν ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] επανεμφανίστηκε στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, ωρίμασαν οι συνθήκες για συνεργασία μεταξύ του ίδιου και των Γερμανών οι οποίοι πλέον χρειάζονταν βοήθεια αντιμετώπισης της Εθνικής αντίστασης. Παρά την επιφυλακτικότητα των Γερμανών να εξοπλίσουν Έλληνες, τελικά ο Πούλος κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και ανέλαβε να συγκροτήσει ελληνικό τάγμα υπό την αρχηγεία του και υπό τις διαταγές του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης-Αιγαίου. Η επάνδρωση του σώματός του προήλθε τόσο από εθελοντική όσο και από αναγκαστική στρατολόγηση ενώ οι άνδρες του φέρεται να κατέφευγαν σε εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών ουσιών<ref>Χρίστος Βασιλόπουλος - Δημήτρης Πετρόπουλος, ''Ένοχοι και Αθώοι'', εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013, σ. 160 - 162.</ref>. Σημειώνεται ότι η επιφυλακτικότητα των Γερμανών είχε προηγουμένως σταματήσει τα σχέδια συγκρότησης [[Τάγματα Ασφαλείας|ευζωνικών ταγμάτων ασφαλείας]] υπό την [[Δωσίλογος|δωσιλογική]] κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη. <ref name=dordanas2006-155-158>{{cite book|last=Δορδανάς|first=Στράτος|title=Έλληνες εναντίον Ελλήνων|year=2006|publisher=Επίκεντρο|location=Αθήνα|isbn=9606647315|pages=155-158}}</ref>