Ερρίκος Β΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σε χρήση}}
{{πηγές|11|05|2015}}
{{Infobox Royalty
Γραμμή 36 ⟶ 37 :
|θρησκεία =
|υπογραφή =
}}Ο '''Ερρίκος Β΄ της Κύπρου''' (Ιούνιος [[1270]] - [[31 Μαρτίου]] [[1324]]) μέλος του Πουατιέ[[Οίκος ήταντου βασιλιάςΠουατιέ|Οίκου τηςτου Πουατιέ-Λουζινιάν]] [[ΚύπροςΒασίλειο της Κύπρου|Βασιλιάς της Κύπρου]] ([[1285]]-[[1324]]) και ο τελευταίος βασιλιάς[[Κατάλογος βασιλέων της Ιερουσαλήμ|Βασιλιάς της [[Ιερουσαλήμ]] ([[12861285]]-[[13241291]]).ήταν Γεννήθηκεδεύτερος το [[1271]]γιος και ήταν ο 2ος γιοςδιάδοχος του βασιλιά της Κύπρου [[Ούγος Γ΄ της Κύπρου|Ούγου Γ΄Γ' της Κύπρου]] (1267-1284).και Μετάτης το θάνατο[[Ισαβέλλα του Ούγου Γ΄Ιμπελέν, στοβασίλισσα θρόνοτης ανήλθεΚύπρου τοκαι [[1284της Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλας του Ιμπελέν.]] Τον πατέρα του διαδέχθηκε ο πρωτότοκοςμεγαλύτερος γιοςαδελφός του [[Ιωάννης Α΄ της Κύπρου|Ιωάννης Α΄]], που πέθανε όμωςάτεκνος τον επόμενο χρόνο, οπότε τον διαδέχτηκε ο Ερρίκος Β΄ ως δευτερότοκος(1285).
Ήταν ασθενικός και δεδεν γέννησεαπέκτησε διάδοχο. Μετά το θάνατό του, το [[1324]], τον διαδέχτηκε στο θρόνο(1324) ο ανιψιός του, [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου|Ούγος Δ΄]] (1324-1359), γιος του αδελφού του [[Γκι ντε Λουζινιάν|Γκυ]] (Γουίδου) και της Εχίβης ντ' [[Ιμπελέν]].
 
== Βιογραφία ==
Ήταν ασθενικός και δε γέννησε διάδοχο. Μετά το θάνατό του, το [[1324]], τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο ανιψιός του, [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου|Ούγος Δ΄]] (1324-1359), γιος του αδελφού του [[Γκι ντε Λουζινιάν|Γκυ]] (Γουίδου) και της Εχίβης ντ' [[Ιμπελέν]].
 
Η στέψη του σαν βασιλιάς της Κύπρου έγινε στην [[Λευκωσία]] (24 Ιουνίου 1285), την επόμενη χρονιά έγινε η στέψη του σαν βασιλιά της Ιερουσαλήμ στην [[Τύρος|Τύρο]] (15 Αυγούστου 1286). Η πόλη της [[Ιερουσαλήμ]] βρισκόταν υπό την κατοχή των Μωαμεθανών.
== Βιογραφία ==
Ο Ερρίκος Β΄ οχύρωσε τη [[Λευκωσία]] και έκτισε τα τείχη της πόλης, τις οχυρώσεις ενίσχυσαν και αντικατέστησαν αργότερα οι [[Βενετοί]] που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Εκδηλώθηκε εξέγερση από τους ευγενείς εναντίον του Ερρίκου Β΄ με την δικαιολογία ότι ήταν ανίκανος να κυβερνήσει λόγω της ασθένειας αλλά επικράτησε αναίμακτα (26 Μαρτίου 1306), επικεφαλής ήταν ο αδελφός του [[Αμορί της Κύπρου]]. Το πραξικόπημα υποστήριξαν οι ευγενείς, ο Λατινικός κλήρος και οι [[Ναΐτες ιππότες]], η μητέρα του Ισαβέλλα έκλαιγε, φώναζε και καλούσε το λαό και τους ευγενείς να αντισταθούν στους κινηματίες.
Η στέψη του Ερρίκου Β΄ ως βασιλιά της Κύπρου έγινε στη [[Λευκωσία]] στις [[24 Ιουνίου]] [[1285]]. Τον επόμενο χρόνο πήγε στην [[Τύρος|Τύρο]], όπου στέφτηκε στις [[15 Αυγούστου]] [[1286]] και [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]]. Η στέψη έγινε στην Τύρο, επειδή τα Ιεροσόλυμα, που αποτέλεσαν μαζί με την Κύπρο ένα βασίλειο, βρίσκονταν κάτω από την κατοχή των [[Ισλάμ|Μωαμεθανών]].
Ο ασθενής Ερρίκος Β΄ υπέγραψε ταπεινωτική συνθήκη με τον αδελφό του και του παραχώρησε την εξουσία, ο ίδιος αποσύρθηκε στο κτήμα στον [[Στρόβολος|Στρόβολο]] και ασχολήθηκε με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα ο βασιλιάς δοκίμασε να ανακαταλάβει την εξουσία αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη Λευκωσία.
 
Ο ασθενής βασιλιάς Ερρίκος αναγκάστηκε να συνάψει ταπεινωτική γι' αυτόν συμφωνία με τον αδελφό του, στον οποίο παραχώρησε την εξουσία. Ο ίδιος αποσύρθηκε με την ακολουθία του στο κτήμα που είχε στο [[Στρόβολος|Στρόβολο]] κοντά στη [[Λευκωσία]], όπου ασχολιόταν με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα όμως, ο βασιλιάς δοκίμασε ν' ανακαταλάβει την εξουσία, αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη [[Λευκωσία]]. Όμως στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1307]], ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχος]] κατόρθωσε να συλλάβει το βασιλιά, τον οποίο έστειλε αιχμάλωτο στο βασιλιά της [[Αρμενία|Αρμενίας]] Χετούμ (Hayton) Β'. Ο βασιλιάς της Αρμενίας [[Χατόν Β΄|Χετούμ Β']] ήταν συγγενής του Αμαλρίκ, επειδή ο τελευταίος είχε νυμφευτεί την αδελφή του, Ισαβέλλα, η οποία, μετά τον εκτοπισμό του Ερρίκου, γινόταν τώρα βασίλισσα (σωστότερα αντιβασίλισσα) της Κύπρου.
Ο Ερρίκος Β' ήταν εκείνος που άρχισε να οχυρώνει τη [[Λευκωσία]], κτίζοντας τα τείχη της πόλης, η οποία μέχρι τότε δε διέθετε. Οι οχυρώσεις που άρχισε ο Ερρίκος και που συμπληρώθηκαν αργότερα, γκρεμίστηκαν από τους [[Βενετοί|Βενετούς]] κατά την περίοδο της [[Βενετοκρατία|ενετοκρατίας]] κι αντικαταστάθηκαν με άλλες, αυτές που τα απομεινάρια τους υφίστανται σήμερα.
 
Στις [[26 Μαρτίου]] [[1306]] εκδηλώθηκε κίνημα των ευγενών κατά του βασιλιά Ερρίκου, που επικράτησε αναίμακτα. Η δικαιολογία ήταν ότι ο βασιλιάς δεν κυβερνούσε άξια τη χώρα εξαιτίας της ασθένειάς του. Επικεφαλής του κινήματος ήταν ο αδελφός του βασιλιά, ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμαλρίκ/Αμωρύ]], που ανακηρύχτηκε αντιβασιλιάς. Ελάχιστοι μόνο διαφώνησαν με το κίνημα, ανάμεσα σ' αυτούς και η μητέρα του βασιλιά και του πραξικοπηματία αντιβασιλιά, Ισαβέλλα, που έκλαιγε, φώναζε και καλούσε το λαό και τους ευγενείς ν' αντισταθούν στους κινηματίες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το πραξικόπημα υποστήριξαν, εκτός από την πλειονότητα των ευγενών, τα μέλη της Λατινικής Εκκλησίας της Κύπρου καθώς και οι [[Ναΐτες ιππότες]] που βρισκόταν στο νησί.
 
Ο ασθενής βασιλιάς Ερρίκος αναγκάστηκε να συνάψει ταπεινωτική γι' αυτόν συμφωνία με τον αδελφό του, στον οποίο παραχώρησε την εξουσία. Ο ίδιος αποσύρθηκε με την ακολουθία του στο κτήμα που είχε στο [[Στρόβολος|Στρόβολο]] κοντά στη [[Λευκωσία]], όπου ασχολιόταν με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα όμως, ο βασιλιάς δοκίμασε ν' ανακαταλάβει την εξουσία, αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη [[Λευκωσία]]. Όμως στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1307]], ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχος]] κατόρθωσε να συλλάβει το βασιλιά, τον οποίο έστειλε αιχμάλωτο στο βασιλιά της [[Αρμενία|Αρμενίας]] Χετούμ (Hayton) Β'. Ο βασιλιάς της Αρμενίας [[Χατόν Β΄|Χετούμ Β']] ήταν συγγενής του Αμαλρίκ, επειδή ο τελευταίος είχε νυμφευτεί την αδελφή του, Ισαβέλλα, η οποία, μετά τον εκτοπισμό του Ερρίκου, γινόταν τώρα βασίλισσα (σωστότερα αντιβασίλισσα) της Κύπρου.
 
Ο Ερρίκος Β' παρέμεινε στην εξορία μέχρι το θάνατο του αδελφού του, [[Αμορί της Κύπρου|Αμαλρίκ]], που δολοφονήθηκε από έναν ευγενή, το Σιμόν ντε Μοντολίφ στις [[5 Μαρτίου]] [[1309]], κατά τον [[Λεόντιος Μαχαιράς|Λεόντιο Μαχαιρά]] ή στις [[5 Ιουνίου]] [[1310]] κατά το Στραμβάλδι. Λίγο αργότερα μπόρεσε να επιστρέψει στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και να ανέλθει ξανά στο θρόνο.