Ερρίκος Β΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 40:
Ήταν ασθενικός και δεν απέκτησε διάδοχο, τον διαδέχτηκε (1324) ο ανιψιός του [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου]] γιος του αδελφού του [[Γκι ντε Λουζινιάν]].
 
==Πραξικόπημα του Αμαλρίκ=
==Βιογραφία==
 
Η στέψη του σαν βασιλιάς της Κύπρου έγινε στην [[Λευκωσία]] (24 Ιουνίου 1285), την επόμενη χρονιά έγινε η στέψη του σαν βασιλιά της Ιερουσαλήμ στην [[Τύρος|Τύρο]] (15 Αυγούστου 1286). Η πόλη της [[Ιερουσαλήμ]] βρισκόταν υπό την κατοχή των Μωαμεθανών.
Ο Ερρίκος Β΄ οχύρωσε τη [[Λευκωσία]] και έκτισε τα τείχη της πόλης, τις οχυρώσεις ενίσχυσαν και αντικατέστησαν αργότερα οι [[Βενετοί]] που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Εκδηλώθηκε εξέγερση από τους ευγενείς εναντίον του Ερρίκου Β΄ με την δικαιολογία ότι ήταν ανίκανος να κυβερνήσει λόγω της ασθένειας αλλά επικράτησεεπικράτησαν αναίμακτα (26 Μαρτίου 1306), επικεφαλής ήταν ο αδελφός του [[ΑμορίΑμαλρίκ, κύριος της ΚύπρουΤύρου]]. Το πραξικόπημα υποστήριξαν οι ευγενείς, ο Λατινικός κλήρος και οι [[Ναΐτες ιππότες]], η μητέρα του Ισαβέλλα έκλαιγε, φώναζε και καλούσε το λαό και τους ευγενείς να αντισταθούν στους κινηματίες.
Ο ασθενής Ερρίκος Β΄ υπέγραψε ταπεινωτική συνθήκη με τον αδελφό του και του παραχώρησε την εξουσία, ο ίδιος αποσύρθηκε στο κτήμα στον [[Στρόβολος|Στρόβολο]] και ασχολήθηκε με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα ο βασιλιάς δοκίμασε να ανακαταλάβει την εξουσία αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη Λευκωσία.
O Αμαλρίκ συνέλαβε τον βασιλιά και τον έστειλε αιχμάλωτο στον [[Χετούμ Β΄ της Αρμενίας]] (7 Φεβρουαρίου 1307) που ήταν κουνιάδος του, η σύζυγος του Αμαλρίκ και αδελφή του Χετούμ Ισαβέλλα έγινε αντιβασίλισσα της Κύπρου.
 
==Επάνοδος στον θρόνο==
Όμως στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1307]], ο [[Αμορί της Κύπρου|Αμάλριχος]] κατόρθωσε να συλλάβει το βασιλιά, τον οποίο έστειλε αιχμάλωτο στο βασιλιά της [[Αρμενία|Αρμενίας]] Χετούμ (Hayton) Β'. Ο βασιλιάς της Αρμενίας [[Χατόν Β΄|Χετούμ Β']] ήταν συγγενής του Αμαλρίκ, επειδή ο τελευταίος είχε νυμφευτεί την αδελφή του, Ισαβέλλα, η οποία, μετά τον εκτοπισμό του Ερρίκου, γινόταν τώρα βασίλισσα (σωστότερα αντιβασίλισσα) της Κύπρου.
 
Ο Ερρίκος Β' παρέμεινε στην εξορία μέχρι τοτην θάνατοδολοφονία του αδελφού του, [[Αμορί της Κύπρου|Αμαλρίκ]], που δολοφονήθηκε από έναντον ευγενή, το ΣιμόνΣιμών ντε Μοντολίφ στις [[(5 Μαρτίου]] [[1309]], ή 5 Ιουνίου 1310 κατά τον [[Λεόντιος Μαχαιράς|Λεόντιο Μαχαιρά]]), ήο στιςΕρρίκος [[5Β΄ Ιουνίου]]επανήλθε [[1310]]στον κατά το Στραμβάλδι. Λίγο αργότερα μπόρεσε να επιστρέψειθρόνο στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και να ανέλθει ξανά στο θρόνο.
Πέθανε στις [[31 Μαρτίου]] [[1324]] στο κτήμα του στο [[Στρόβολος|Στρόβολο]] (31 Μαρτίου 1324) και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου στη [[Λευκωσία]]. Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του [[Ούγος Δ' της Κύπρου]].
 
== Δραστηριότητα ==
Πέθανε στις [[31 Μαρτίου]] [[1324]] στο κτήμα του στο [[Στρόβολος|Στρόβολο]] και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου στη [[Λευκωσία]]. Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του [[Ούγος Δ' της Κύπρου]].
 
Ο Ερρίκος διεξήγαγε λίγους πολέμους κατά των [[Σαρακηνοί|Σαρακηνών]] στη [[Συρία]], την Αίγυπτο και των Τούρκων στη [[Μικρά Ασία]], πολέμησε με ιππότες στην [[Άκρα]] κατά του Σουλτάνου [[Ασράφ]] που πολιόρκησαν την πόλη (1291), μετά την πτώση της πόλης επέστρεψε στην Κύπρο. Η [[Τύρος]], η [[Σιδώνα]], η [[Βηρυτός]] και άλλες πόλεις κατακτήθηκαν στην συνέχεια από τους Μαμελούκους, οι πρόσφυγες δραπέτευσαν στην Κύπρο.
== Δραστηριότητα ==
Την εποχή του Ερρίκου οι [[Ναΐτες]] συγκρούστηκαν με τον Πάπα από κατηγορίες του Γάλλου βασιλιά [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππου του Ωραίου]], ο πάπας έδωσε εντολή στον Αμαλρίκ να εξοντώσει τους [[Ναΐτες]] της Κύπρου που είχαν τεράστια περιουσία. Ο Αμαλρίκ αρχικά αρνήθηκε επειδή οι Ναΐτες τον βοήθησαν στο πραξικόπημα κατά του αδελφού του αλλά τελικά τους αφόπλισε, αργότερα εξοντώθηκαν και η περιουσία τους μεταβιβάστηκε στους [[Ιωαννίτες Ιππότες]].
Ο Ερρίκος διεξήγαγε περιορισμένης έκτασης στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των [[Σαρακηνοί|Σαρακηνών]] στη [[Συρία]] και στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και κατά των [[Τουρκικά φύλα|Τούρκων]] στη [[Μικρά Ασία]]. Το [[1291]] ο ίδιος παραβρέθηκε, μαζί με [[ιππότης|ιππότες]] από την [[Κύπρος|Κύπρο]], στην [[Άκρα]] και πολέμησε κατά των δυνάμεων του [[σουλτάνος|σουλτάνου]] [[Ασράφ]] που πολιόρκησαν την πόλη. Ο Ερρίκος διέφυγε στην Κύπρο όταν η πτώση της Άκρας ήταν πια βέβαιη. Στη συνέχεια κατακτήθηκαν από τους [[Μαμελούκοι|Μαμελούκους]] η [[Τύρος]], η [[Σιδώνα]], η [[Βηρυτός]] και άλλες πόλεις, από τις οποίες πολλοί πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κύπρο.
Ο Ερρίκος επιστρέφοντας έγινε δεκτός με πανηγυρισμούς και κράτησε σκληρή στάση στους πραξικοπηματίες, τους φυλάκισε στο ''κάστρο της Κερύνειας'' και τους άφησε να πεθάνουν από την πείνα. Ο Ερρίκος Β΄ συγκρούστηκε με τους [[Γενουάτες]] χάρη σε αντίθετα συμφέροντα, δεν τους εξόντωσε όμως και παραχώρησε τα προνόμια τους στους Βενετούς.
 
==Ιστορικές αναφορές==
Στις μέρες του βασιλιά Ερρίκου Β΄ σημειώθηκε και η ρήξη των [[Ναΐτες|Ναϊτών ιπποτών]] με τον Πάπα ύστερα από κατηγορίες εναντίον τους από το βασιλιά της [[Γαλλία|Γαλλίας]] [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο τον Ωραίο]]. Οι [[Ναΐτες]] που βρισκόταν στην Κύπρο, όπου διέθεταν και τεράστια περιουσία, καταδικάστηκαν από τον Πάπα που έδωσε εντολή στον [[Αμορί της Κύπρου|Αμαλρίκ]] να τους εξοντώσει. Ο Αμαλρίκ φάνηκε απρόθυμος να εκτελέσει την εντολή της Αγίας Έδρας, γιατί οι Ναΐτες τον είχαν βοηθήσει στο πραξικόπημα κατά του αδελφού του. Τους περιόρισε όμως και τους αφόπλισε και αργότερα οι Ναΐτες εξολοθρεύτηκαν και η περιουσία του τάγματός τους μεταβιβάστηκε στο τάγμα των [[Ιωαννίτες Ιππότες|Ιωαννιτών ιπποτών]].
 
Ο βασιλιάς Ερρίκος Β' δεν φαίνεται να είχε καλή φήμη στην [[Ευρώπη]], γιατί οι συγγραφείς της εποχής του μιλούν περιφρονητικά γι' αυτόν. Ακόμη κι οΟ [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντης]], στηστην [[Θεία Κωμωδία]], τον παρουσιάζει σκληρό δυνάστη:, για να γίνουν πιστευτοίπείσουν οι ισχυρισμοί του για την αγριότητα των βασιλιάδων, φέρνει ωςσαν παράδειγμα το βασιλιά της [[Αμμόχωστος|Αμμοχώστου]] και της Λευκωσίας.
Ο Ερρίκος, όταν επέστρεψε από την εξορία κι έγινε δεκτός με πανηγυρισμούς, τήρησε κατά το υπόλοιπο της βασιλείας του σκληρή στάση, κυρίως απέναντι σ' εκείνους που είχαν υποστηρίξει τον αδελφό του. Τους περισσότερους, παρά το ότι ζήτησαν συγχώρεση, τους έκλεισε στη φυλακή του [[Κάστρο (οχύρωση)|κάστρου]] της [[Κερύνεια|Κερύνειας]], όπου τους άφησε να πεθάνουν από πείνα.
<ref>[...] Η Φαμαγκούστα κλαίν κι η Λευκωσία για τ' άνομο θεριό τους και μουγκρίζουν, που απ' τ' άλλα τα θεριά δεν ξεμακραίνει... [[s:en:The Divine Comedy/Paradiso/Canto XIX|Δάντης Αλιγκιέρι, ''Θεία Κωμωδία'', 19ο τραγούδι του Παραδείσου]] </ref>.
 
== Παραπομπές ==
Ο βασιλιάς Ερρίκος Β' δεν φαίνεται να είχε καλή φήμη στην [[Ευρώπη]], γιατί οι συγγραφείς της εποχής του μιλούν περιφρονητικά γι' αυτόν. Ακόμη κι ο [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντης]], στη [[Θεία Κωμωδία]], τον παρουσιάζει σκληρό δυνάστη: για να γίνουν πιστευτοί οι ισχυρισμοί του για την αγριότητα των βασιλιάδων, φέρνει ως παράδειγμα το βασιλιά της [[Αμμόχωστος|Αμμοχώστου]] και της Λευκωσίας
<ref>[...] Η Φαμαγκούστα κλαίν κι η Λευκωσία για τ' άνομο θεριό τους και μουγκρίζουν, που απ' τ' άλλα τα θεριά δεν ξεμακραίνει... [[s:en:The Divine Comedy/Paradiso/Canto XIX|Δάντης Αλιγκιέρι, ''Θεία Κωμωδία'', 19ο τραγούδι του Παραδείσου]] </ref>.
 
Ο Ερρίκος ήλθε επίσης σε ρήξη με τους [[Γενουάτες]] που βρισκόταν στην Κύπρο, γιατί οι εμπορικές τους δραστηριότητες συγκρούονταν με τα εμπορικά συμφέροντα του δικού του βασιλείου. Δεν μπόρεσε όμως να τους πλήξει καίρια κι αναγκάστηκε να παραχωρήσει προνόμια στους αντιπάλους τους [[Βενετοί|Βενετούς]].
 
== Παραπομπές ==
<references />