Ούγος Δ΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σε χρήση}}
{{πηγές|5|12|2016}}
{{Infobox Royalty
Γραμμή 21 ⟶ 22 :
|επίγονοι = Γκυ κοντόσταυλος<br>Εχίβα<br>[[Πέτρος Α΄ της Κύπρου]]<br>Ιωάννης αντιβασιλιάς<br>[[Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος του Πουατιέ|Πουατιέ-Λουζινιάν]]
|πατέρας = [[Γκυ κοντόσταυλοςτης Κύπρου]]
|μητέρα = Εσίβα των ΙμπελίνΙμπελέν
|ημ_γέννησης = [[1295]]
|τόπος_γέννησης =
Γραμμή 31 ⟶ 32 :
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ούγος Δ΄ της Κύπρου''' ([[1295]] - [[10 Οκτωβρίου]] [[1359]]) ήταν[[Βασίλειο βασιλιάςτης Κύπρου|Βασιλιάς της [[Κύπρος|Κύπρου]] από το ([[1324]] μέχρι το θάνατό του το- [[1359]].) Γεννήθηκε το [[1300]]. Ήτανήταν γιος του [[Γκυ κοντόσταυλοςτης Κύπρου|Γκυ]] κοντόσταυλουκαι της ΚύπρουΕσίβα καιτου αδελφούΙμπελέν. Οι μεγαλύτεροι αδελφοί του πατέρα του ήταν ο [[Ιωάννης Α΄ της Κύπρου|Ιωάννη Α΄]] ([[1284]]-[[1285]]) και τουο [[Ερρίκος Β΄ της Κύπρου|Ερρίκου Β΄]] ([[1285]]-[[1324]]), βασιλέωνδιαδέχτηκε τηςτον Κύπρου. Μητέραθείο του ήταν η Εχίβη, της μεγάλης και σημαντικής μεσαιωνικής οικογένειας των [[Ιμπελέν|Ιμπελίν]].Ερρίκο Β΄
 
==Αναφορά Μαχαιρά==
==Ανάρρηση στον θρόνο==
Ο Ούγος Δ΄ δεν είχε απευθείας δικαιώματα στο θρόνο της [[Κύπρος|Κύπρου]], αφού ο πατέρας του δεν είχε υπάρξει βασιλιάς. Επειδή όμως ο θείος του, βασιλιάς [[Ερρίκος Β΄ της Κύπρου|Ερρίκος Β΄]] πέθανε το [[1324]] χωρίς ν' αποκτήσει διάδοχο, ο θρόνος αποκτήθηκε από τον Ούγο. Από μια αναφορά του [[μεσαίωνας|μεσαιωνικού]] χρονογράφου [[Λεόντιος Μαχαιράς|Λεοντίου Μαχαιρά]] <ref>''[...]Ηύρα γραμμένον ότι ο ρε Ούνγκες έστεψεν τον υιόν του τον Περρήν ρήγαν της Κύπρου ζώντα του, τη κδ' νοεμβρίου ατνη' Χριστού (= 24 Νοέμβρη του 1358) και επέθανεν ο αυτός ρε Ούνγκες τη ι΄ Οκτωβρίου ατνθ΄ (= 1Ο Οκτώβρη του 1359), και εθάφτην εις τον Σαν Τομένικον (= μοναστήρι του Αγίου Δομινίκου στη Λευκωσία)[...]'' Χρονικόν, παρ.86</ref>, προκύπτει ότι ο Ούγος Δ΄ έστεψε βασιλιά της Κύπρου και διάδοχό του το γιο του [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρο Α΄]], ένα χρόνο πριν πεθάνει.
 
Ο Ούγος Δ΄ δεν είχε απευθείας δικαιώματα στο θρόνο της [[Κύπρος|Κύπρου]], αφούεπειδή ο πατέρας του δεν είχε υπάρξειήταν βασιλιάς. Επειδήτης όμωςΚύπρου αλλά ο θείος του, βασιλιάς [[Ερρίκος Β΄ τηςπέθανε Κύπρου|Ερρίκοςάτεκνος Β΄]](1324). πέθανεΑπό τοαναφορά του [[1324Λεόντιος Μαχαιράς|Λεοντίου Μαχαιρά]] χωρίςπροκύπτει ν' αποκτήσει διάδοχο,ότι ο θρόνοςΟύγος αποκτήθηκεΔ΄ απόέστεψε τονβασιλιά Ούγο.της ΑπόΚύπρου μιατον αναφοράγιο του [[μεσαίωνας|μεσαιωνικού]]Πέτρο χρονογράφουΑ΄ [[Λεόντιοςένα Μαχαιράς|Λεοντίουχρόνο Μαχαιρά]]πριν πεθάνει.<ref>''[...]Ηύρα γραμμένον ότι ο ρε Ούνγκες έστεψεν τον υιόν του τον Περρήν ρήγαν της Κύπρου ζώντα του, τη κδ' νοεμβρίου ατνη' Χριστού (= 24 Νοέμβρη του 1358) και επέθανεν ο αυτός ρε Ούνγκες τη ι΄ Οκτωβρίου ατνθ΄ (= 1Ο Οκτώβρη του 1359), και εθάφτην εις τον Σαν Τομένικον (= μοναστήρι του Αγίου Δομινίκου στη Λευκωσία)[...]'' Χρονικόν, παρ.86</ref>, προκύπτει ότι ο Ούγος Δ΄ έστεψε βασιλιά της Κύπρου και διάδοχό του το γιο του [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρο Α΄]], ένα χρόνο πριν πεθάνει.
Όμως ο ίδιος χρονογράφος, λίγο πιο κάτω, αναφέρει ότι ο Πέτρος στέφθηκε βασιλιάς στις [[24 Νοεμβρίου]] [[1359]]<ref>''[...]Και αλλού ηύρα γραμμένον, ότι μετά τον θάνατον του ρε Ούνγκες εστέφθην ο ρε Πιερ τη Κυριακή τη κδ΄ Νοεμβρίου ατνθ΄ Χριστού (= 24 Νοέμβρη του 1359)...ρήγας της Κύπρου.'' Χρονικόν του Μαχαιρά</ref>. Συνεπώς, μάλλον δεν ευσταθεί η άποψη ότι ο Ούγος είχε παραιτηθεί από τη βασιλεία για το γιο του Πέτρο, αλλά φαίνεται ότι το [[1358]] τον είχε επίσημα ορίσει ως διάδοχό του, προλαβαίνοντας άλλες απαιτήσεις πάνω στο θρόνο της Κύπρου που, πάντως, εκδηλώθηκαν κατά του Πέτρου.
Ο ίδιος ιστορικός γράφει στην συνέχεια ότι ο Πέτρος στέφτηκε βασιλιάς στις 24 Νοεμβρίου 1359, δεν ευσταθεί συνεπώς η άποψη ότι ο Ούγος Δ΄ παραιτήθηκε πιθανότατα τον όρισε διάδοχο επειδή υπήρχαν και άλλοι διεκδικητές (1358).<ref>''[...]Και αλλού ηύρα γραμμένον, ότι μετά τον θάνατον του ρε Ούνγκες εστέφθην ο ρε Πιερ τη Κυριακή τη κδ΄ Νοεμβρίου ατνθ΄ Χριστού (= 24 Νοέμβρη του 1359)...ρήγας της Κύπρου.'' Χρονικόν του Μαχαιρά</ref>.
 
==Ο Σταυρός της Αγίας Ελένης==
==Η βασιλεία του==
Στα 35 χρόνια της βασιλείας του Ούγου Δ΄ ([[1324]]-[[1359]]), συνέβησαν στην Κύπρο διάφορα τραγικά γεγονότα που απαριθμεί ο Λεόντιος Μαχαιράς: το Νοέμβρη του [[1330]] πλημμύρισε ο Πεδιαίος ποταμός, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στην πρωτεύουσα [[Λευκωσία]], όπου υπήρξαν και πάρα πολλά θύματα πνιγμού. Πλημμύρα με χιλιάδες νεκρούς συνέβη και στη [[Λεμεσός|Λεμεσό]]. Το [[1348]], συνέβη μεγάλη επιδημία με αποτέλεσμα να πεθάνουν χιλιάδες. Νέα μεγάλη επιδημία συνέβη το [[1363]]. Επίσης, το [[1351]] επιδρομή [[ακρίδα|ακρίδων]] προκάλεσε μεγάλες καταστροφές.
 
Στα 35 χρόνια της βασιλείας του ο Λεόντιος Μαχαιράς απαριθμεί πολλά τραγικά γεγονότα : τον Νοέμβρη του 1330 πλημμύρισε ο Πεδιαίος ποταμός προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στην [[Λευκωσία]] με πολλά θύματα, ακολούθησε πλημμύρα με χιλιάδες νεκρούς στη [[Λεμεσός|Λεμεσό]]. Επιδημίες (1348, 1363) προκάλεσαν χιλιάδες θύματα, επιδημία ακρίδων (1351) έφερε μεγάλες καταστροφές. Οι οχυρώσεις της Λευκωσίας ενισχύθηκαν με νέα τείχη.
Όταν βασίλευε ο Ούγος Δ΄, ενισχύθηκαν οι οχυρώσεις της Λευκωσίας με κτίσιμο των τειχών της. Μια άλλη από τις αναφορές του Λεοντίου Μαχαιρά για το βασιλιά Ούγο Δ΄, σχετίζεται με το θαυματουργό σταυρό της Τόχνης, ένα από τα κειμήλια που σύμφωνα με την παράδοση είχε αφήσει στην [[Κύπρος|Κύπρο]] η [[αγία Ελένη]] τον 4ο αιώνα. Ο σταυρός αυτός είχε κλαπεί από ένα [[Λατίνοι|Λατίνο]] ιερωμένο το [[1318]], αλλά βρέθηκε το [[1340]] από ένα νεαρό βοσκό, το Γεώργιο. Η ανεύρεση του θαυματουργού σταυρού προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και τελικά ο βασιλιάς Ούγος τον πήρε στο παλάτι, όπου τον κράτησε 11 μέρες. Όμως, ύστερα από ένα όνειρο που τον συγκλόνισε, επέστρεψε το σταυρό στο νεαρό βοσκό, που του επέτρεψε να τον περιφέρει δημόσια για προσκύνημα. Μάλιστα ο Γεώργιος έγινε τότε μοναχός, με το όνομα Γαβριήλ.
Ο Μαχαίρας σε μια άλλη αναφορά σχετίζει τον Ούγο Δ΄ με τον θαυματουργό σταυρό της Τόχνης που είχε αφήσει η [[Αγία Ελένη]] στην Κύπρο τον 4ο αιώνα. Ο σταυρός κλάπηκε από Λατίνο ιερωμένο (1318) και βρέθηκε από έναν νεαρό βοσκό τον Γεώργιο (1340), αυτό προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στον βασιλιά που τον κράτησε στα ανάκτορα 11 μέρες. Ο Ούγος Δ΄ επέστρεψε τον μοναχό στον Γεώργιο χάρη σε ένα συγκλονιστικό όνειρο και του επέτρεψε να τον περιφέρει δημόσια για προσκύνημα, ο Γεώργιος έγινε μοναχός με το όνομα ''"Γαβριήλ"''.
 
Η φήμη του σταυρού απλώθηκε, μεένας αποτέλεσμαΛατίνος ναεπίσκοπος αμφισβητηθούνο οιΜαρά αμφισβήτησε τις θαυματουργικές του ιδιότητες. απόΑκολούθησε έναμια Λατίνοδοκιμασία επίσκοπο, το Μαρά. Τότε,στα στηνανάκτορα παρουσία του βασιλιά και της βασίλισσας, έγινε στο παλάτι μια δοκιμασία: ο ξύλινος σταυρός, που ήταν ξύλινος, ρίχτηκε από τον επίσκοπο σε ισχυρή φωτιά, χωρίς ωστόσο να καεί. Τότε έγινε κιΑκολούθησε ένα θαύμα: η βασίλισσα Αλίκη που είχε χάσει τη φωνή της επειδή είχε ασεβήσει σε επίσκεψή της στο μοναστήρι του Μαχαιρά, ξαναβρήκε τη λαλιά της και φώναξε πωςγια πίστευετην πίστη της ότι ο ξύλινος σταυρός ήταν πράγματι ιερός. Ο βασιλιάς Ούγος Δ΄ επέτρεψε τότε στοστον νεαρό βοσκό-μοναχό να διακινείται ελεύθερα με το σταυρό σ' ολόκληρη την Κύπρο. Όταν ζητήθηκε από τη Μαρία ντ' Ιμπελίν η άδεια να κτίσει ένα ναό για το σταυρό αυτό, ο βασιλιάς την έδωσε αμέσως την άδεια και η εκκλησία κτίστηκε στον Άγιο Δομέτιο με γενναία συνεισφορά και της βασίλισσας Αλίκης.
 
==Απονομή δικαιοσύνης==
Από μερικές άλλες αναφορές του Μαχαιρά, προκύπτει ότι ο βασιλιάς Ούγος Δ΄ ήταν σκληρός στην απονομή δικαιοσύνης. Όταν, για παράδειγμα, δυο γιοι του, ο μετέπειτα βασιλιάς [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρος]] και ο πρίγκιπας Ιωάννης, έφυγαν κρυφά και χωρίς την άδειά του από την [[Κύπρος|Κύπρο]] για να γνωρίσουν την [[Ευρώπη]], συνέλαβε τον άνθρωπο που τους είχε βοηθήσει να φύγουν, τον φυλάκισε, τον βασάνισε, του έκοψε το ένα χέρι, του έκοψε το ένα πόδι και τελικά τον εκτέλεσε με απαγχονισμό τον Απρίλη του [[1349]]. Τελικά, όταν κατόρθωσε να φέρει πίσω τους δυο γιους του, τους έριξε και τους δυο στη φυλακή, ενώ ο ίδιος θρηνούσε απ' έξω.
 
Από μερικές άλλες αναφορές του Μαχαιρά, προκύπτει ότι ο βασιλιάς Ούγος Δ΄ ήταν σκληρός στην απονομή δικαιοσύνης. Όταν, για παράδειγμα,οι δυο γιοι του, ο μετέπειτα βασιλιάς [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρος]] και ο πρίγκιπας Ιωάννης, έφυγαν κρυφάγια καινα χωρίς την άδειά του απόγνωρίσουν την [[Κύπρος|ΚύπροΕυρώπη]] γιαχωρίς νατην γνωρίσουνάδεια την [[Ευρώπη]],του συνέλαβε τον άνθρωπο που τους είχε βοηθήσει να φύγουνβοήθησε, τον φυλάκισε, τον βασάνισε, του έκοψε το ένα χέρι, του έκοψεκαι το ένα πόδι και τελικά τον εκτέλεσε με απαγχονισμό τον ΑπρίληΑπρίλιο του [[1349]]. Τελικά,Όταν ότανεπέστρεψαν κατόρθωσεοι να φέρει πίσω τους δυο γιουςγιοι του, τους έριξε και τους δυο στη φυλακή, ενώ ο ίδιος θρηνούσε απ' έξω.
Εξάλλου, ο βασιλιάςΟ Ούγος Δ΄ ήταν πολύ μορφωμένος, με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα γιαστα γράμματα, τις [[τέχνες]] και ιδίως τα γράμματα και τητην [[φιλοσοφία]]δικαιοσύνη.
 
==Η θερινήΘερινή κατοικία==
Είχε τη θερινή του κατοικία σε περιοχή της [[Λάπηθος|Λαπήθου]] κι εκεί οργάνωνε φιλοσοφικές συγκεντρώσεις στις οποίες έπαιρνε μέρος και ο Κύπριος λόγιος Γεώργιος Λαπήθης. Ο Ούγος Δ΄ ήταν καλός γνώστης της [[λατινική φιλοσοφία|λατινικής φιλοσοφίας]]. Εξάλλου ο μεγάλος συγγραφέας [[Βοκκάκιος]], που στο [[Δεκαήμερο|Δεκαήμερό]] του κάνει συχνές αναφορές στην Κύπρο και στο βασιλιά της, είχε γράψει τη "''Γενεαλογία των Θεών''", ύστερα από παράκληση του βασιλιά της Κύπρου Ούγου Δ΄, προς τον οποίο και το αφιέρωσε. Εκτός από τη συντροφιά του Κυπρίου Γεωργίου Λαπήθη, ο βασιλιάς περιστοιχιζόταν πάντοτε από πολλούς Λατίνους σοφούς, με τους οποίους συχνά ο Λαπήθης έκανε φιλοσοφικούς διαλόγους.
 
Είχε τηΣτην θερινή του κατοικία σε περιοχή τηςστην [[Λάπηθος|ΛαπήθουΛάπηθο]] κι εκεί οργάνωνε φιλοσοφικές συγκεντρώσεις στις οποίες έπαιρνε μέρος καισυμμετείχε ο Κύπριος λόγιος Γεώργιος Λαπήθης., Οο Ούγος Δ΄ ήταν καλός γνώστης της [[λατινική φιλοσοφία|λατινικής φιλοσοφίας]]. Εξάλλου ο μεγάλος συγγραφέαςΟ [[Βοκκάκιος]], πουκάνει συχνές αναφορές για τον ίδιο στο [[Δεκαήμερο|Δεκαήμερό]], του κάνει συχνές αναφορές στην Κύπροαφιέρωσε και στοτο βασιλιάέργο της, είχε γράψει τητου "''Γενεαλογία των Θεών''", ύστερα από παράκληση του βασιλιά της Κύπρου Ούγου Δ΄, προς τον οποίο και το αφιέρωσε. Εκτός από τη συντροφιά του Κυπρίου Γεωργίου Λαπήθη, οΟ βασιλιάς περιστοιχιζόταν πάντοτε από πολλούς Λατίνους σοφούς, με τους οποίους συχνά ο Λαπήθης έκανε φιλοσοφικούς διαλόγους.
==Η στέψη του ως βασιλιά των Ιεροσολύμων==
 
Η στέψη του βασιλιά Ούγου Δ΄ ως βασιλιά της Κύπρου είχε γίνει στη [[Λευκωσία]] στις [[15 Απριλίου]] του [[1324]]. Στις [[13 Μαΐου]] του ίδιου χρόνου έγινε στην [[Αμμόχωστος|Αμμόχωστο]] και η στέψη του ως [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιά των Ιεροσολύμων]]. Ως ηγέτης, ο βασιλιάς Ούγος είχε υπογράψει συνθήκη με τη [[Βενετία]], η οποία αφορούσε και τις δραστηριότητες των εγκατεστημένων στην Κύπρο εμπόρων και άλλων Βενετών. Τούτο δημιούργησε πρόβλημα στις σχέσεις του με τους [[Γενουάτες]], ανταγωνιστές των Βενετών, με τους οποίους όμως διαπραγματεύτηκε επίσης και τελικά υπέγραψε συνθήκη το [[1329]]. Μάλιστα, η Γένουα είχε απαιτήσει από τον Ούγο την εξόφληση μεγάλων χρεών που είχε δημιουργήσει ο θείος του [[Ερρίκος Β΄ της Κύπρου|Ερρίκος Β΄]], έτσι ο Ούγος ανέλαβε να πληρώσει τα χρέη του προκατόχου του. Με τους Γενουάτες ο Ούγος είχε προβλήματα και αργότερα, όπως και νέες διαπραγματεύσεις.
==Στέψη==
 
Η στέψη του Ούγου Δ΄ σαν βασιλιάς της Κύπρου έγινε στην [[Λευκωσία]] (15 Απριλίου 1324), η στέψη του σαν βασιλιά των Ιεροσολύμων έγινε στην [[Αμμόχωστος|Αμμόχωστο]] (13 Μαΐου 1324). Ο Ούγος υπέγραψε συνθήκη με τη [[Βενετία]] που καθόριζε τις δραστηριότητες των Βενετών εμπόρων στην Κύπρο, οι [[Γενουάτες]] ανταγωνιστές των Βενετών αντέδρασαν έντονα αλλά ο Ούγος υπέγραψε και μαζί τους νέα συνθήκη (1329). Η [[Γένοβα]] του ζήτησε να ξοφλήσει τα τεράστια χρέη του θείου του Ερρίκου Β΄, ο Ούγος συμφώνησε.
 
==Τα προβλήματα της βασιλείας του==
 
Υπήρχαν επίσης προβλήματα από τη δράση [[πειρατεία|πειρατών]] στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, ενάντια στους οποίους από καιρό σε καιρό έπλεαν τα καράβια του Ούγου. Η [[Κώρυκος]] του προσφέρθηκε, με την ελπίδα ότι θα την προστάτευε από τους [[Τουρκικά φύλα|Τούρκους]], όμως φαίνεται ότι ο φιλειρηνικός Ούγος είχε αρνηθεί την προσφορά, γιατί δεν ήθελε να εμπλακεί σε πολέμους, τους οποίους αντιπαθούσε. Ο Λεόντιος Μαχαιράς<ref>Χρονικόν, παρ. 113</ref> δίνει την ερμηνεία ότι ο Ούγος αρνήθηκε να καταλάβει την Κώρυκο, επειδή ανήκε στο βασίλειο της [[Αρμενία|Αρμενίας]] στη νότια [[Μικρά Ασία]], του οποίου ο βασιλιάς, [[Λέων Δ΄ της Αρμενίας|Λέων Δ΄]], ήταν συγγενής του και δεν ήθελε να τον δυσαρεστήσει, αν και ο Λέων δεν είχε την ικανότητα να υπερασπιστεί τις κτήσεις του.
Υπήρχαν έντονα προβλήματα από τη δράση πειρατών στην θάλασσα της Κύπρου, ο στόλος του Ούγου ετοιμάστηκε να τους αντιμετωπίσει. Η [[Κώρυκος]] του πρότεινε να τον βοηθήσει με αντάλλαγμα την προστασία της από τους Τούρκους αλλά ο φιλοειρηνικός Ούγος το αρνήθηκε. Ο Λεόντιος Μαχαιράς σημειώνει ότι αρνήθηκε την προσφορά επειδή η Κώρυκος ανήκε στην [[Αρμενία]] που την κυβερνούσε ο συγγενής του [[Λέων Δ΄ της Αρμενίας]], ο Ούγος δεν ήθελε να δυσαρεστήσει τον Λέων που δεν μπορούσε να υπερασπίσει τις κτήσεις του.<ref>Χρονικόν, παρ. 113</ref>
 
==Η εκστρατεία κατά των Τούρκων==