Ούγος Δ΄ της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 37:
Ο ίδιος ιστορικός γράφει στην συνέχεια ότι η στέψη του Πέτρου έγινε στις 24 Νοεμβρίου 1359, δεν ευσταθεί συνεπώς η άποψη ότι ο Ούγος Δ΄ παραιτήθηκε, πιθανότατα τον όρισε διάδοχο επειδή υπήρχαν και άλλοι διεκδικητές (1358).<ref>''[...]Και αλλού ηύρα γραμμένον, ότι μετά τον θάνατον του ρε Ούνγκες εστέφθην ο ρε Πιερ τη Κυριακή τη κδ΄ Νοεμβρίου ατνθ΄ Χριστού (= 24 Νοέμβρη του 1359)...ρήγας της Κύπρου.'' Χρονικόν του Μαχαιρά</ref>.
==Ο Σταυρός της
Στα 35 χρόνια της βασιλείας του ο Λεόντιος Μαχαιράς απαριθμεί πολλά τραγικά γεγονότα : τον Νοέμβρη του 1330 πλημμύρισε ο Πεδιαίος ποταμός προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στην [[Λευκωσία]] με πολλά θύματα, ακολούθησε πλημμύρα με χιλιάδες νεκρούς στη [[Λεμεσός|Λεμεσό]]. Επιδημίες (1348, 1363) προκάλεσαν χιλιάδες θύματα, επιδημία ακρίδων (1351) έφερε μεγάλες καταστροφές. Οι οχυρώσεις της Λευκωσίας ενισχύθηκαν με νέα τείχη.
Ο Μαχαίρας σε μια άλλη αναφορά σχετίζει τον Ούγο Δ΄ με τον θαυματουργό
Η φήμη του σταυρού εξαπλώθηκε, ένας Λατίνος επίσκοπος ο Μαρά αμφισβήτησε τις θαυματουργικές του ιδιότητες. Ακολούθησε μια δοκιμασία στα ανάκτορα παρουσία του βασιλιά και της βασίλισσας : ο ξύλινος σταυρός ρίχτηκε από τον επίσκοπο σε ισχυρή φωτιά, χωρίς να καεί. Ακολούθησε ένα θαύμα: η βασίλισσα Αλίκη που είχε χάσει τη φωνή της επειδή είχε ασεβήσει σε επίσκεψή της στο μοναστήρι του Μαχαιρά, ξαναβρήκε τη λαλιά της και φώναξε για την πίστη της ότι ο ξύλινος σταυρός ήταν πράγματι ιερός. Ο Ούγος Δ΄ επέτρεψε στον νεαρό βοσκό-μοναχό να διακινείται ελεύθερα με το σταυρό σ' ολόκληρη την Κύπρο. Όταν ζητήθηκε από τη Μαρία ντ' Ιμπελίν η άδεια να κτίσει ένα ναό για το σταυρό ο βασιλιάς την έδωσε αμέσως και η εκκλησία κτίστηκε στον Άγιο Δομέτιο με γενναία συνεισφορά και της βασίλισσας Αλίκης.
Γραμμή 46:
==Απονομή δικαιοσύνης==
[[Αρχείο:Hugues_de_Lusignan_bassin_14th_century.jpg|thumb|right|250px|Λεκάνη με επιγραφή στην Αραβική γλώσσα που γράφει : ''"Κατασκευάστηκε με εντολή του Ούγου, ευλογημένου του Θεού που βρισκόταν στην εμπροσθοφυλακή του στρατού των Φράγκων, του Ούγου των Λουζινιάν"'' Άλλη μια επιγραφή στα Γαλλικά γράφει : ''"Πολύ ισχυρός και υψηλός Ούγος βασιλιάς της Κύπρου και τον Ιεροσολύμων, ο Θεός να τον ευλογεί"''. 14ος αιώνας - [[Μουσείο του Λούβρου]] <ref>http://cartelfr.louvre.fr/cartelfr/visite?srv=car_not_frame&idNotice=22622</ref>]]
Από άλλες αναφορές του Μαχαιρά προκύπτει ότι ο Ούγος Δ΄ ήταν σκληρός στην απονομή δικαιοσύνης. Όταν οι δυο γιοι του Πέτρος και Ιωάννης έφυγαν για να γνωρίσουν την [[Ευρώπη]] χωρίς την άδεια του συνέλαβε τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον φυλάκισε, τον βασάνισε, του έκοψε το ένα χέρι και το ένα πόδι και τον εκτέλεσε τον Απρίλιο του 1349 με απαγχονισμό. Όταν επέστρεψαν οι γιοι του τους έριξε στη φυλακή ενώ ο ίδιος θρηνούσε απ' έξω.
Ο Ούγος Δ΄ ήταν πολύ μορφωμένος με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στα γράμματα, τις τέχνες και την δικαιοσύνη.
| |||