Αρχαία Αθήνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 56:
[[Αρχείο:Map athenian empire 431 BC-el.svg|left|250px|thumb|Χάρτης της Δηλιακής συμμαχίας]]
 
Λίγο μετά τηντη λήξη των [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικών πολέμων]] η Πανελλήνια συμμαχία που είχε συσταθεί το 481 με σκοπό την αντιμετώπιση των [[Πέρσες|Περσών]] διασπάστηκε. Κύρια αιτία ήταν η συνέχιση του πολέμου κατά των Περσών από πλευράς Αθηναίων, ενώ οι Πελοποννήσιοι δεν επιθυμούσαν τη συνέχιση των πολεμικών επιχειρήσεων. Έτσι όταν οι Αθηναίοι έπλευσαν στον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] για να ελευθερώσουν τις ελληνικές πόλεις της περιοχής, οι Σπαρτιάτες με τους υπόλοιπους Πελοποννήσιους αποχώρησαν. Χωρίς τη βοήθεια των υπόλοιπων Ελλήνων οι Αθηναίοι προχώρησαν στην πολιορκία της [[Σηστός|Σηστού]] και την κατέλαβαν το 478 π.Χ. Την ίδια χρονιά ή πιθανόν ένα χρόνο μετά, το 477 π.Χ. η Αθήνα προχώρησε στην ίδρυση της [[Δηλιακή συμμαχία|Δηλιακής συμμαχίας]] ή πρώτης Αθηναϊκής συμμαχίας. Την οργάνωση της συμμαχίας ανέλαβε ο [[Αριστείδης]]. Με την ίδρυση της συμμαχίας αυτής οι Αθηναίοι επισφράγισαν την υπεροχή τους στη θάλασσα.
 
Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων και την αποχώρηση των Περσών η Αθήνα ήταν κατεστραμμένη πόλη. Την περίοδο αυτή άρχισε η ανέγερση των τειχών της πόλης. Η Σπάρτη αντέδρασε στην ανέγερση των τειχών και απαίτησε από τους Αθηναίους να μην προχωρήσουν στην οχύρωση της πόλης. Ο [[Θεμιστοκλής]] τότε πήγε στη Σπάρτη για να διαπραγματευτεί το θέμα δίνοντας εντολή στους Αθηναίους να συνεχίσουν την ανέγερση των τειχών. Ο ίδιος καθυστέρησε τις διαπραγματεύσεις με τους Σπαρτιάτες μέχρι το τείχος να φτάσει σε ένα ικανό ύψος για να αποκρούσει επιθέσεις και τότε τους αποκάλυψε πως η Αθήνα έχει ήδη τειχιστεί. Στη συνέχεια οχυρώθηκε και ο Πειραιάς <ref>[[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (μετάφραση Βενιζέλου)/Α#Ανάδειξις των Αθηνών εις μεγάλην δύναμην (479-432πΧ)|Θουκυδίδης,Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, 1.89-1.90]]</ref>.
Γραμμή 108:
[[Αρχείο:AGMA Ostrakon Cimon.jpg|240px|left|thumb|όστρακο. Αναφέρει το όνομα του [[Κίμων ο Μιλτιάδου|Κίμωνα Μιλτιάδου]]]]
 
Το πολίτευμα της βασιλείας ([[Βασιλείς της Αρχαίας Αθήνας]]) φαίνεται να εξασθένησε στην Αθήνα περίπου την εποχή της καθόδου των Δωριέων (1100 π.Χ.). Το πολίτευμα που επικράτησε στην Αθήνα για τους επόμενους αιώνες με εκλεγμένους [[Επώνυμος άρχοντας|Επώνυμους άρχοντες]] ήταν αριστοκρατία η οποία κατέρρευσε μετά την επιβολή τυραννίας από τον [[Πεισίστρατος|Πεισίστρατο]] το 560 π.Χ.. Μετά την πτώση της Τυραννίας το 510 π.Χ. ο [[Κλεισθένης]] προχώρησε σε πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις μετατρέποντας το πολίτευμα της Αθήνας σε [[δημοκρατία]]. Η εξουσία πέρασε στην [[εκκλησία του δήμου]] και όλοι οι Αθηναίοι πολίτες ανεξαρτήτως τάξης και εισοδήματος είχαν δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά και στηνστη λήψη αποφάσεων. Ο Κλεισθένης καθιέρωσε επίσης και τον θεσμό του [[Οστρακισμός|οστρακισμού]]. Η [[Αθηναϊκή δημοκρατία]] ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια, κυρίως όμως από τις μεταρρυθμίσεις του Περικλή. ο [[Περικλής]] προχώρησε σε ακόμα πιο ριζοσπαστικούς νόμους, ενισχύοντας περισσότερο τον θεσμό της δημοκρατίας.<ref>{{ws|[[s:Βίοι Παράλληλοι/Περικλής#9|Πλούταρχος, Βίοι παράλληλοι ''Περικλής'']]}}</ref>.<ref>Dominique Colas,«Αριστοτέλης-Αθηναίων Πολιτεία» μετάφρ. [[Αλόη Σιδέρη]], εκδ. ΑΓΡΑ, 2000, ISBN 960-325-359-6</ref> Από την Αθηναϊκή δημοκρατία, εξαιρούνταν σε όλες τις φάσεις της, οι δούλοι και οι γυναίκες.
 
== Πολιτισμός ==
Γραμμή 126:
 
===Αθλητισμός===
Στο διάλογο του [[Ανάχαρσις ή περί γυμνασίων]] ο [[Λουκιανός]] μας μεταφέρει στις αρχές του 6<sup>ου</sup> π.Χ. αιώνα στον οποίο συζητούν ο νομοθέτης [[Σόλων]], που έθεσε τα θεμέλια της Αθηναϊκής πολιτείας και ο [[Σκύθης]] Ανάχαρσις, ένα σχεδόν μυθικό πρόσωπο. Το κύριο θέμα του διαλόγου είναι ο τρόπος διαπαιδαγώγησης των νέων και ιδιαίτερα ο αθλητισμός. Για τον ξένο Σκύθη όλες αυτές οι ασχολίες, που ήταν άγνωστες στον λαό του, φαντάζουν άσκοπες και γελοίες. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η σκληραγωγία και ο αθλητισμός διαπλάθουν όχι μόνο το σώμα αλλά και τον χαρακτήρα των νέων. Αυτοί οι μάταιοι κόποι, Ανάχαρσι, οι συνεχείς κυβιστήσεις στηνστη λάσπη και οι υπαίθριες ταλαιπωρίες στην άμμο μας εξασφαλίζουν τις άμυνες απέναντι στα βέλη του ήλιου και δεν χρειαζόμαστε πια καπέλο, που να εμποδίζει τις ακτίνες να φτάνουν στο κεφάλι μας.
 
===Λειτουργίες===