Έλληνες της Κάτω Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 18:
Οι '''Έλληνες της Κάτω Ιταλίας''' ή '''Γκρίκοι''' ή '''Γκραίκοι''' ή '''Γραικάνοι''''',''<ref>{{cite book |author = Brisbane, Albert; Mellen, Abigail; Stallsmith, Allaire Brisbane|title = The European travel diaries of Albert Brisbane, 1830-1832: discovering Fourierism for America|publisher = Edwin Mellen Press|year = 2005|page = 111|isbn = <!--0-7734-6070-5, -->9780773460706|quote = }}</ref> είναι η κύρια ελληνική [[μειονότητα]] της νότιας [[Ιταλία]]ς,<ref>{{cite book |author = Bornträger, Ekkehard W.|title = Borders, ethnicity, and national self-determination|publisher = Braumüller|year = 1999|page = 16|isbn = <!--3-7003-1241-5, -->9783700312413|quote = }}</ref><ref>{{cite book |author = PARDO-DE-SANTAYANA, MANUEL; Pieroni, Andrea; Puri, Rajindra K.|title = Ethnobotany in the new Europe: people, health, and wild plant resources|publisher = Berghahn Books|year = 2010|pages = 173–174|isbn = <!--1-84545-456-1, -->9781845454562|quote = }}</ref><ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390">{{cite book |author = Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra|title = Cultural education -- cultural sustainability: minority, diaspora, indigenous, and ethno-religious groups in multicultural societies|publisher = Routledge|year = 2008|page = 390|isbn = <!--0-8058-5724-9, -->9780805857245|quote = }}</ref> η οποία βρίσκεται κυρίως στις περιοχές της [[Γκρετσία Σαλεντίνα]] ([[Απουλία]]) στη χερσόνησο του [[Σαλέντο]], και της [[Καλαβρία]]ς.<ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154">{{cite book |author = Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia|title = Puglia & Basilicata|publisher = Lonely Planet|year = 2008|pages = 153–154|isbn = <!--1-74179-089-1, -->9781741790894|quote = }}</ref> Θεωρούνται πως είναι οι εναπομείναντες πληθυσμοί των [[Δεύτερος ελληνικός αποικισμός|ελληνικών αποικιών της αρχαιότητας]], της [[Μεγάλη Ελλάδα|Μεγάλης Ελλάδας]] (''Magna Graecia''), και των κατόπιν [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]] κατοίκων της νότιας Ιταλίας.<ref>{{cite book |author = Commission of the European Communities, Istituto della Enciclopedia italiana|title = Linguistic minorities in countries belonging to the European community: summary report|publisher = Commission of the European Communities|year = 1986|page = 87|isbn = <!--92-825-5850-9, -->9789282558508|quote = }}</ref>
 
Η παρουσία ελληνικών φύλων στη νότια Ιταλία χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν, όταν και εγκαταστάθηκαν μετά από διαδοχικά κύματα μεταναστεύσεων, ξεκινώντας από τον αρχαιοελληνικό αποικισμό της νότιας Ιταλίας και [[Σικελία]]ς τον 8ο αιώνα π.Χ., έως και τις Βυζαντινές μετακινήσεις προς την Ιταλία ιδιαίτερα μετά την περίοδο των [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Οθωμανικών κατακτήσεων]]. Κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] οι τοπικές ελληνικές κοινότητες απομονώθηκαν και διασκορπίστηκαν. Αν και οι περισσότεροι [[Έλληνες]] της κάτω Ιταλίας έχουν πλέον ιταλοποιηθεί πλήρως με την πάροδο των αιώνων,<ref>{{cite book |author = Jaeger, Werner Wilhelm|title = Scripta minora, Volume 2|publisher = Edizioni di storia e letteratura|year = 1960|page = 361|oclc = 311270347|quote = }}</ref> η κοινότητα των ΓκρίκωνΓκρίκο κατόρθωσε να διατηρήσει τον χαρακτήρα της ελληνικής της ταυτότητας, καθώς και τις παραδόσεις, γλώσσα και ξεχωριστή κουλτούρα (15% των επωνύμων στην επαρχία της Ρέτζιο Καλάμπρια έχουν Ελληνική προέλευση),<ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390" /><ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154" /> αν και η καθημερινή έκθεση στα ιταλικά ΜΜΕ και ανταλλαγές με άλλα σημεία της Ιταλίας έχουν βαθμιαία διαβρώσει την κουλτούρα και τη γλώσσα τους.<ref name="Calcagno, Anne; Morris, Jan 2001 319">{{cite book |author = Calcagno, Anne; Morris, Jan|title = Travelers' Tales Italy: True Stories|publisher = Travelers' Tales|year = 2001|page = 319|isbn = <!--1-885211-72-4, -->9781885211729|quote = }}</ref>
 
Παραδοσιακά μιλούν τη [[Κατωιταλική διάλεκτος|γλώσσα Γκρίκα]] η οποία είναι μια διάλεκτος της [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικής γλώσσας]]. Κατά τα πρόσφατα χρόνια, ο αριθμός των ομιλητών της γλώσσας έχει μειωθεί κατά πολύ, με τους νεότερους να χρησιμοποιούν κυρίως την [[Ιταλική γλώσσα]] πλέον.<ref name="Moseley, Christopher 2007 248">{{cite book |author = Moseley, Christopher|title = Encyclopedia of the world's endangered languages|publisher = Routledge|year = 2007|page = 248|isbn = <!--0-7007-1197-X, -->9780700711970|quote = }}</ref> Στο [[θρήσκευμα]], είναι κυρίως [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία|Βυζαντινοί Καθολικοί]] και ανήκουν στην [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία]], καθώς διαθέτουν και μια [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική]] μειονότητα.
Γραμμή 30:
Η περιοχή της [[Μποβεσία]] βρίσκεται σε πολύ ορεινή τοποθεσία και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Κατά τους πρόσφατους χρόνους, πολλοί απόγονοι των αρχικών κατοίκων της περιοχής έχουν αποχωρήσει από τα βουνά, για να ζήσουν κοντά στην ακτή.
 
Στην [[Καλαβρία]], οι ελληνικοί πληθυσμοί ζούν στα χωριά της ''Μπόβα Σουπεριόρε'', ''Μπόβα Μαρίνα'', ''Ροκκαφόρτε ντελ Γκρέκο'', ''Κονδοφούρι'', ''Παλίτσι'', ''Γκαλλιτσιανό'', ''Ρογκούντι'' και ''Μέλιτο ντι Πόρτο Σάλβο'' και μιλούν την [[Καλαβριανή διάλεκτος Γκρίκο|καλαβριανή διάλεκτο Γκρίκο]]. Το 1999 το [[Ιταλικό Κοινοβούλιο|Ιταλικό κοινοβούλιο]] με τη νομοθετική πράξη 482 επέκτεινε τις περιοχές της μειονότητας, ώστε να αποτελούνται και από τις κωμοπόλεις ''Παλισάδες'', ''Σαν Λορέντζο'', ''Σταίνες'', ''Σάμο'', ''Μοντεμπέλλο Τζόνικο'', ''Μπαγκαλάντι'', ''Μόττα Σαν Τζιοβάνι'', ''Μπρανκαλεόνε'' και περιοχές του [[Ρέτζιο-Καλάβρια (επαρχία)|Ρέτζιο]].<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299">{{cite book |author = Marcato, Gianna|title = L'Italia dei dialetti: atti del convegno, Sappada/ Plodn (Belluno), 27 giugno-1 luglio 2007|publisher = Unipress|year = 2008|page = 299|isbn = <!--88-8098-242-7, -->9788880982425|quote = }}</ref>
 
Στην περιοχή [[Γκρετσία Σαλεντίνα]] του [[Λέτσε (επαρχία)|Λέτσε]] της [[Απουλία]]ς, οι πληθυσμοί των Γκρίκων διαμένουν κυρίως στα χωριά της ''Καλημέρα'', ''Μαρτιγκνιάνο'', ''Μαρτάνο'', ''Στερνατία'', ''Ζολλίνο'', ''Κοριλιάνο ντ'Οτραντο'', ''Σολέτο'', ''Μελπινιάνο'' και ''Καστρινιάνο ντέι Γκρέκι'', αν και φαίνεται πως εξαφανίζονται πλέον στα ''Μαρτινιάνο'', ''Σολέτο'' και ''Μελπινιάνο''.