Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 49:
*{{flag|Οθωμανική Αυτοκρατορία}} Ο στρατός ξηράς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εξοπλισμένος και εκπαιδευμένος από την τότε Γερμανική Αυτοκρατορία, συνίστατο από 350.000 πεζούς στρατιώτες, 6000 ιππείς και 850 πυροβόλα , και μοιράστηκε σε δυο μεγάλες στρατιές: στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης: Αδριανούπολη – Σαράντα Εκκλησιές – Μπαμπά Εσκή – Διδυμότειχο και στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και κυρίως στην γραμμή [[Σκόπια]]- [[Βελεσσά]].
 
====[[Βαλκανικός Συνασπισμός]]=====
[[Αρχείο:Bulgarian army adrinople.jpg|thumb|right|240px|Βουλγαρικές δυνάμεις, κατά την πολιορκία της Αδριανούπολης.]]
*{{Flag|Βουλγαρία|Βασίλειο της Βουλγαρίας}}Το βασίλειο της Βουλγαρίας είχε τον μεγαλύτερο και καλύτερα εξοπλισμένο στρατό (τυφέκια Μάουζερ, πεδινά πυροβόλα Σνάιντερ του 1908, ορειβατικά και οβιδοβόλα 12 εκ.) από όλους τους συμμάχους. Διέθετε 300.000 πεζούς στρατιώτες, 5000 ιππείς και 720 πυροβόλα και κινήθηκε στην βόρεια μεθόριο της Θράκης, στις κοιλάδες του ποταμού [[Έβρος (Θράκη)|Έβρου]], [[Τούντζα (ποταμός)|Τούντζα]] και [[Άρδας|Άρδα]]. Σύμφωνα με τα σχέδια των επιχειρήσεων, με την κήρυξη του πολέμου ο κύριος όγκος του βουλγαρικού στρατού κατευθύνθηκε νότια, προς την Θράκη. Οι [[Κιρκλαρελί|Σαράντα Εκκλησίες]] καταλήφθηκαν χωρίς ουσιαστική αντίσταση και αμέσως μετά τέθηκε σε πολιορκία η [[Αδριανούπολη]]. Η βουλγαρική επίθεση ανακόπηκε στη γραμμή Τσατάλτζας στις 4 Νοεμβρίου, λίγα χιλιόμετρα έξω από την [[Κωνσταντινούπολη]]. Η Αδριανούπολη μετά από πολιορκία μηνών τελικά έπεσε στα χέρια των Βουλγάρων, στις 22 Φεβρουαρίου 1913. Επίσης καταλήφθηκε και η [[Ραιδεστός]] στις ακτές της [[Θάλασσα του Μαρμαρά|Προποντίδας]].
Γραμμή 57:
*{{flag|Βασίλειο της Ελλάδας}} Το Βασίλειο της Ελλάδας, με αναδιοργανωμένο και καλά εξοπλισμένο στρατό ((τυφέκια Μάνλιχερ, πολυ­βόλα Σβάρτς Λόζε, πυροβόλα Σνάιντερ), είχε στην διάθεσή του 100.000 στρατιώτες, 1000 ιππείς και 180 πυροβόλα για τον πόλεμο στην ξηρά. Οι Έλληνες πολέμησαν εναντίον των Οθωμανών κυρίως στις περιοχές της Ηπείρου και της Μακεδονίας, ενώ με την ναυτική κυριαρχία τους στο Αιγαίο, βοήθησαν σημαντικά τον αγώνα όλων των συμμάχων.<br />
*{{flag|Μαυροβούνιο|Βασίλειο του Μαυροβουνίου}}Το [[Μαυροβούνιο]]-το πρώτο από τα τέσσερα κράτη που κήρυξε τον πόλεμο, στις 25 Σεπτεμβρίου/8 Οκτωβρίου του 1912, διέθετε 35.000 στρατιώτες πεζικού και 130 πυροβόλα. Το Μαυροβούνιο θα εξαντλήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του, στην πολιορκία της πόλης [[Σκόδρα]] στην σημερινή Αλβανία και σε δευτερεύουσας σημασίας συμπλοκές στην περιοχή του [[Νόβι Πάζαρ]] της σημερινής Σερβίας. Την Σκόδρα κατάφεραν να την κατακτήσουν ύστερα από 7 μήνες πολιορκίας της, στις [[13 Απριλίου]] του [[1913]]. Η χαρά της νίκης όμως, κράτησε ελάχιστα, αφού τον Μάιο του 1913 αναγκάστηκαν να την παραδώσουν στο νεοσύστατο κράτος της [[Αλβανία|Αλβανίας]].
[[Σκόδρα]] στην σημερινή Αλβανία και σε δευτερεύουσας σημασίας συμπλοκές στην περιοχή του [[Νόβι Πάζαρ]] της σημερινής Σερβίας. Την Σκόδρα κατάφεραν να την κατακτήσουν ύστερα από 7 μήνες πολιορκίας της, στις [[13 Απριλίου]] του [[1913]]. Η χαρά της νίκης όμως, κράτησε ελάχιστα, αφού τον Μάιο του 1913 αναγκάστηκαν να την παραδώσουν στο νεοσύστατο κράτος της [[Αλβανία|Αλβανίας]].
 
[[Αρχείο:Montenegrin heavy cannon, 1912.jpg|thumb|right|Μαυροβούνιοι στρατιώτες μεταφέρουν κανόνι]]