Γκρίζος λύκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μελέτες μιτοχονδριακού DNA έχουν δείξει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 4 φυλογενετικές «γραμμές» για τον γκρίζο λύκο. Η παλαιότερη είναι εκείνη του ''C. l. lupaster'' (με καταγωγή την βόρεια, δυτική και ανατολική Αφρική), η οποία πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες της στο Μέσο και Ύστερο [[Πλειστόκαινο]]. <ref name=autogenerated5>Gaubert et al</ref> Όλες οι υπόλοιπες καταγωγές εμφανίζονται στην [[Ινδία|ινδική]] υποήπειρο, η παλαιότερη των οποίων είναι εκείνη του ''λύκου των Ιμαλαΐων'' (προτεινόμενη ονομασία ''Canis himalayensis''), με καταγωγή τα [[Ιμαλάια]] του ανατολικού [[Κασμίρ]], του [[Χιμάτσαλ Πραντές]], καθώς και περιοχές του [[Θιβέτ]] και του ανατολικού [[Νεπάλ]], η οποία πιστεύεται ότι έχει τις απαρχές της 800.000 χρόνια πριν, όταν η περιοχή των Ιμαλαΐων υπόκειτο σε μεγάλες γεωλογικές και κλιματικές διαταραχές. Ο ''ινδικός λύκος'' (''C. l. pallipes''), πιθανόν απέκλινε από τον ''λύκο των Ιμαλαΐων'' πριν από 400.000 χρόνια. Η πλέον «πρόσφατη» γενεαλογική γραμμή του γκρίζου λύκου στην Ινδία εκπροσωπείται από τον ''λύκο του Θιβέτ'' (''C. l. chanco''), υποείδος ενδημικό στην βορειοδυτική περιοχή των Ιμαλαΐων του Κασμίρ, η οποία δημιουργήθηκε 150.000 χρόνια, πριν. Αυτή η τελευταία γραμμή, γνωστή ως Ολαρκτικός (Holarctic) κλάδος, επεκτάθηκε στην [[Ευρώπη]] και την [[Βόρεια Αμερική]], όπως φαίνεται από την ανταλλαγή γενετικών δεικτών με κατοικίδιους σκύλους και λύκους των αντιστοίχων περιοχών. <ref>Jhala & Sharma</ref><ref>Aggarwal et al</ref>

 

 

Οι γκρίζοι λύκοι αποίκισαν την [[Βόρεια Αμερική]] πριν από 230.000 έτη, περίπου, πάλι δια του Βεριγγείου Πορθμού, μέσω τουλάχιστον, τριών ξεχωριστών «εισβολών», με το κάθε «κύμα» να αντιπροσωπεύεται από έναν (1) ή περισσοτέρους ευρασιατικούς κλάδους. <ref name=autogenerated11>Chambers et al</ref> Οι πρωτοεισερχόμενοι πληθυσμοί περιελάμβαναν ''υπερσαρκοφάγα'' (''hypercarnivore'') άτομα με ευρύ κρανίο, μια οικομορφή γνωστή με την γενική ονομασία ''λύκος του Μπέρινγκ'' (''Beringian wolf''), που ποτέ δεν μπόρεσε να εξαπλωθεί σε σημαντικό βαθμό, εξ αιτίας μεγάλου στρώματος πάγου του αποκαλούμενου ''Παγετωνικού Επεισοδίου του Ουισκόνσιν'' (''Wisconsin Glacial Episode''), πιθανόν λόγω του ανταγωνιστικού αποκλεισμού από το είδος ''Canis dirus'', το οποίο ζούσε νοτιότερα. Ωστόσο, και τα δύο αυτά είδη χάθηκαν κατά την διάρκεια του περίφημου ''Συμβάντος Εξαφάνισης της Τεταρτογενούς Περιόδου'' (''Quaternary Extinction Event''), χωρίς να αφήσουν αρτίγονους «απογόνους». <ref>Leonard et al</ref> Οι πρώτοι γκρίζοι λύκοι που παρέμειναν μόνιμα στην Βόρεια Αμερική ήσαν οι πρόγονοι του σημερινού -κινδυνεύοντος- ''μεξικανικού λύκου'' (''C. l. baileyi'') αν και, αργότερα, εκτοπίστηκαν από τον ''λύκο των Μεγάλων Πεδιάδων'' (''C. l. nubilus'') και ωθήθηκαν προς τα νότια. Αλλά και ο ''C. l. nubilus'' εκτοπίστηκε, με τη σειρά του, από τον ''λύκο της Κοιλάδας Μακένζι'' (''C. l. occidentalis''), πιθανώς κατά τη διάρκεια του [[Ολόκαινος εποχή|Ολοκαίνου]], διαδικασία η οποία μπορεί να συνεχίζεται μέχρι και στην σημερινή εποχή. <ref name=autogenerated11 />