Αυτοκρατορία των Κοσσανών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
 
==Αυτοκρατορία των Κοσσανών==
Κινεζικές πηγές περιγράφουν τους Κουέι-σουάνγκ ή Γκουέισουάνγκ (Guishuang), δηλ. τους Κοσσάνους (Κουσάν), ως μία από τις πέντε αριστοκρατικές φυλές των Γιουέ-τζι, με κάποιους να ισχυρίζονται ότι αποτελούσαν χαλαρή συνομοσπονδία ανθρώπων [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|ινδοευρωπαϊκής]] καταγωγής, παρόλο που πολλοί λόγιοι ακόμη δεν έχουν πειστεί ότι αρχικώς μιλούσαν μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα. Όπως το τοποθετεί ο ιστορικός Τζων Χιλ "για πολύ πάνω από έναν αιώνα ..... υπάρχουν αντιλογίες σχετικά με τις εθνικές και γλωσσολογικές καταβολές των Μεγάλων Γιουέ-τζι ή Ντα Γιουέ-Τζι, Κοσσάνων, και Τοχάρων, και ακόμα υπάρχει μικρή συναίνεση στο θέμα".
 
Οι Γιουέ-τζι περιγράφονται στα "Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού" και το "Βιβλίο των Χαν" ως διαβιούντες στα λιβάδια της περιοχής [[Γκανσού]], στα βορειοδυτικά της σημερινής [[Κίνα]]ς, μέχρι που ο βασιλιάς τους αποκεφαλίστηκε από τους [[Ούννοι|Ούννους]] από τη [[Σιβηρία]] που επίσης βρίσκονταν σε πόλεμο με την Κίνα. Ο αποκεφαλισμός αυτός ανάγκασε τους Γιουέ-τζι να μεταναστεύσουν δυτικά την περίοδο 176-160 μ.Χ. Οι πέντε φυλές που αποτελούσαν τους Γιουέ-τζι είναι γνωστές στην κινεζική ιστορία ως ΣιουμίΣιου-μι, ΓκουέισουάνγκΚουέι-σουάνγκ, ΣουάνγκμιΣουάνγκ-μι, ΣιντούνΣι-τουν, και ΝτουμίΤου-μι.
 
Οι Γιουέ-τζι έφτασαν στο [[Ελληνικό βασίλειο της Βακτριανής|ελληνιστικό βασίλειο της Βακτριανής]] (στο βόρειο Αφγανιστάν και Ουζμπεκιστάν) περίπου το 135 π.Χ. Οι ελληνικές δυναστείες επανεγκαταστάθηκαν στα νοτιοανατολικά των περιοχών του [[Ινδοκούς]] και του λεκανοπεδίου του ποταμού [[Ινδός ποταμός|Ινδού]] (στο σημερινό Αφγανιστάν και Πακιστάν), καταλαμβάνοντας το δυτικό τμήμα του [[Ινδοελληνικό βασίλειο|ινδοελληνικού βασιλείου]].