Λέων Β΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λέων Β΄''' (''Լևոն Բ'', [[1150]] - [[2 Μαΐου]] [[1219]]), ήταν ο πέμπτος πρίγκιπας της [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας|ΑρμενικήςΜικράς Αρμενίας (Κιλικίας)]] ([[1187]] - [[1199]]) και ο πρώτος βασιλιάς της Αρμενικής Κιλικίας ([[1199]] - [[1219]]). ΝεώτεροςΝεότερος γιος του Στεφάνου του νεώτερου, γιου του πρίγκηπα ΛέοντοςΛέοντα Α'Α΄, νεώτεροςνεότερος αδελφός και διάδοχος του πρίγκηπα Ρουπέν Γ' μετά την παραίτησή του ([[1187]]), υπό τον όρο να παντρέψει τις κόρες του μονάχα με Αρμένιους.

Με την άνοδό του στον πριγκιπικό θρόνο, βλέποντας τον κίνδυνο της συμμαχίας του Ρωμαίου Aυτοκράτορα [[Ισαάκιος Β΄ Άγγελος|Ισαάκιου Β΄ Άγγελου]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων με τον [[Σαλαντίν]] της Αιγύπτου, συμμάχησε με τον [[Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδο Γ΄ των Πουατιέ]] ([[1144]] - [[1201]]) πρίγκηπα της Αντιόχειας ([[1163]] - [[1201]]), αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του. Οι δύο πρίγκιπες μαζί απέκρουσαν επιτυχώς επίθεση Τουρκομάνων ([[1187]]). Την επόμενη χρονιά ([[1188]]) ο Λέων Β΄ νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα, ανιψιά της πριγκίπισσας Σιβίλλας τρίτης συζύγου του ΒοϊμόνδουΒοημούνδου Γ'. Την ίδια χρονιά, εκμεταλλευόμενος το χάος που επήλθε στους Σελτζούκους Τούρκους λόγω του θανάτου τού σουλτάνου τους Κιλίτζ Αρσλάν Β΄, κυρίευσε το φρούριο της Βραγάνα φτάνοντας ως την Ισαυρία. Προχωρώντας βορειότερα, κυρίευσε την Ηράκλεια, φτάνοντας ως την Καισάρεια, αλλά παρέμεινε ουδέτερος, όταν ο [[Σαλαδίνος|Σαλαντίν]] επιτέθηκε στην Αντιόχεια. Όταν έφτασε στην περιοχή ο [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα]] ([[1122]] - [[1190]]) βασιλιάς της Γερμανίας ([[1155]] - [[1190]]), έστειλε αποστολή να τον υποδεχτεί με στρατό και δώρα ([[1190]]) και μετά τον πνιγμό του βασιλιά έστειλε δεύτερη αποστολή στον γιο και διάδοχο του [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο ΣΤ']] ([[1165]] - [[1197]]) βασιλιά της Γερμανίας ([[1190]] - [[1197]]). Επέστρεψε στην [[Ταρσός|Ταρσό]] μαζί με τον βασιλιά Ερρίκο ΣΤ', τον στρατό του και τους επισκόπους. Συμμετείχε σε όλες τις μάχες της Γ΄ Σταυροφορίας και στην πολιορκία της Άκρας ([[1187]] - [[1199]]), μετά την κατάληψη των Ιεροσολύμων από τον Σαλαντίν ([[1138]] - [[1193]]). Τέλος ενώθηκε με τον αντίπαλο του Σαλαντίν, τον [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο Α΄]] τον ''Λεοντόκαρδο'' ([[1155]] - [[1199]]) βασιλιά της Αγγλίας ([[1189]] - [[1199]]) στην κατάκτηση της Κύπρου.

Ο Λέων Β΄ ήταν αδιάφορος για τις συμμαχίες· ήθελε μονάχα να εξασφαλίσει την ακεραιότητα του πριγκιπάτου του. Όταν ο Σαλαντίν κατέστρεψε το φρούριο του Βαγκράς ([[1191]]), ο ΛέονταςΛέων Β΄ το απέσπασε από τους Ναΐτες και το ξανάκτισε· σταδιακά το φρούριο αυτό δημιούργησε έναν σταδιακόαυξανόμενο ανταγωνισμό ανάμεσα στον Λέοντα Β΄ και τον Βοημούνδο Γ΄, που κατέληξε σε σύγκρουση μεταξύ τους. Ο Βοημούνδος Γ΄ αναγκάστηκε να ζητήσει την βοήθεια του ίδιου του Σαλαντίν, ο οποίος ήταν δυσαρεστημένος με την κατοχή του κάστρου από τον Λέοντα Β΄.

Μετά τον θάνατο του Σαλαντίν ([[1193]]), ο Λέων Β΄ προσκάλεσε τον Βοημούνδο Γ΄ στο Βαγκράς· εκεί τον αιχμαλώτισε με δόλο, ζητώντας σαν λύτρα για την απελευθέρωσηαπελευθέρωσή του, την αναγνώρισή του στην κυριαρχία της Αντιόχειας. Ο Βοημούνδος Γ΄ συμφώνησε, αλλά την ίδια στιγμή οι Αντιοχείς -με επικεφαλής τον Λατίνο πατριάρχη Έμερυ της Λιμόζ- έκαναν σκληρή αντίσταση στους Αρμένιους, αναγνωρίζονταςκαι αναγνώρισαν τον [[Ραϊμόνδος Δ΄ της Τρίπολης|Ραϋμόνδο Δ΄ της Τρίπολης]], μεγαλύτερο γιο του Βοημούνδου Γ΄, σαν πρίγκηπα ως την απελευθέρωση του πατέρα του. ΗΕπίσης Αντιόχειαοι Αντιοχείς ζήτησεζήτησαν βοήθεια από τον βασιλιά της Ιερουσαλήμ [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκο]] ([[1192]] - [[1197]]) και τον [[Βοημούνδος Δ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδο Α΄]] ([[1172]] - [[1233]]) κόμη της Τρίπολης, μικρότερο γιο του Βοημούνδου Γ'Γ΄. Ο Λέων Β΄ δεν ήθελε να προχωρήσει σε ανοιχτό πόλεμο μαζί τους και έκλεισε συνθήκη, σύμφωνα με την οποία ο Βοημούνδος Γ' τον αναγνώριζε σαν κυρίαρχό του στην Αντιόχεια και παράλληλα πετύχαινε την απελευθέρωσή του. Η συνθήκη ολοκληρώθηκε με τον γάμο τού Ραϋμόνδου Δ΄ με την ανιψιά του Λέοντα Β΄, την Αλίκη,. αλλά οΟ Ραϋμόνδος Δ΄ απεβίωσε πρόωραλίγο αργότερα (1199) και ο Βοημούνδος Γ΄ έστειλε τηντη χήρα Αλίκη πίσω στον Λέοντα Β΄ μαζί με τον μικρό γιο της [[Ραϋμόνδος Ρουπέν της Αντιόχειας|ΡαϊμόνδοΡαϋμόνδο-Ρουπέν]], που προοριζόταν να διαδεχτεί στην Αντιόχεια τον πάππο του Βοημούνδο Γ΄ μετά τον θάνατο τουεκείνου.

==Πρώτος βασιλιάς της ΑρμενικήςΜικράς Αρμενίας (Κιλικίας), αλλά χωρίς άρρενες απογόνους==

Ο Λέων Β΄ αναζητούσε αγωνιωδώς συμμαχία σε κάποια υπερδύναμημεγάλη δύναμη της εποχής, γι' αυτό έστειλε αντιπροσωπείες τόσο στον ΓερμανόΕρρίκο βασιλιάΣΤ΄ Ερρίκοτης ΣΤ'Γερμανίας, στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα [[Αλέξιος Γ´ Άγγελος|Αλέξιο Γ΄ Άγγελο]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και στον πάπα Σελεστίνο Γ'. Ο πάπας ζητούσε υποταγή της Αρμενικής εκκλησίας στην παπική, κάτι που έφερε την αντίδραση λαού και κλήρου στην Αρμενία. Ο Ρωμαίος ΑαυτοκράτοραςΑυτοκράτορας αναγνώρισε τον Λέοντα Β΄ ως βασιλιά της ΑρμενικήςΜικρής Αρμενίας (Κιλικίας)· ο βασιλιάς Ερρίκος ΣΤ΄ απεβίωσε πρόωρα, αλλά τον αναγνώρισε ο καρδινάλιός του. Τελικά η στέψη του Λέοντος Β΄ σανως βασιλιά της Αρμενίας με το όνομα '''Λέων Α'''' έγινε στην Ταρσό ([[1199]]) παρουσία των εκπροσώπων όλων των μεγάλων βασιλείων· ο λαός της Αρμενίας στην [[Κιλικία]] ήταν ενθουσιασμένος για την προαγωγή του πριγκιπάτου σε βασίλειο. Μετά τον θάνατο του Βοημούνδου Γ' ([[1201]]), ο μικρότερος γιος του Βοημούνδος Α΄ κόμης της Τρίπολης ([[1172]] - [[1233]]) κατέλαβε το πριγκιπάτο της Αντιόχειας. Την ίδια στιγμή ο Λέων Β΄ της Αρμενίας υπερασπιζόταν τα δικαιώματα του μικρανεψιού του Ραϋμόνδου-Ρουπέν, ο οποίος ήταν εγγονός του Βοημούνδου Γ' από τον μεγαλύτερο γιο του Ραϋμόνδο Δ΄. Ο πόλεμος ήταν σκληρός και μακροχρόνιος, αλλά· ο Βοημούνδος Α' κόμης της Τρίπολης (Βοημούνδος Δ' της Αντιόχειας) παραμέλησε την Αντιόχεια, προτιμώντας να ζει τον περισσότερο χρόνο του στην Τρίπολη. Οι ευγενείς της Αντιόχειας, εξοργισμένοι για την παραμέληση της πόλης τους από τον Βοημούνδο Α΄, κάλεσαν τον Λέοντα Β΄, ο οποίος τον ανέτρεψε, τοποθετώντας ([[1216]]) τον μικρανεψιό του Ραϋμόνδο-Ρουπέν ([[1199]] - [[1222]]). Ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν παρέμεινε πρίγκηπας της Αντιόχειας για μια τριετία ([[1216]] - [[1219]]) και ανατράπηκε με τη σειρά του από τον θείο του Βοημούνδο Α΄ κόμη της Τρίπολης, που παρέμεινε πρίγκηπας της Αντιόχειας ως τον θάνατο του ([[1233]]). Όμως οΟ Ραϋμόνδος-Ρουπέν προσπάθησε στην συνέχεια να καταλάβει τηντη ΑρμενικήΜικρή Αρμενία (Κιλικία), κάτι που τον έφερε σε σκληρή σύγκρουση με τον ηλικιωμένο Λέοντα Β΄. Λίγο πριν τον θάνατό του, ο Λέων Β΄ όρισε διάδοχό του τη μικρή κόρη του [[Ισαβέλλα της Αρμενίας|Ισαβέλλα]] από τον δεύτερο γάμο του με την Σιβύλλα τηςτων ΚύπρουΛουζινιάν.