Αυτοκρατορία των Σασσανιδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 125:
Ο γιος του Βαράμη Ε', [[Ισδιγέρδης Β΄ της Περσίας|Ισδιγέρδης Β']] ([[438]]–[[457]]), ήταν δίκαιος, μετριοπαθής αυτοκράτορας, αλλά αντίθετα με τον Ισδιγέρδη Α' ακολούθησε σκληρή πολιτική απέναντι στις θρησκευτικές μειονότητες, κυρίως το Χριστιανισμό.<ref>{{harvnb|Zarinkoob|p=218}}</ref> Στην αρχή της βασιλείας του σχημάτισε ένα μεικτό στρατό από διάφορα έθνη, που περιελάμβανε τους Ινδούς συμμάχους του, και επιτέθηκε στην [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] το 441 μ.Χ., γρήγορα όμως η ειρήνη αποκαταστάθηκε μετά από μικρής κλίμακας συγκρούσεις. Μετά από αυτό, συγκέντρωσε τις δυνάμεις του το 443 στη [[Νισαπούρ]] και εξαπέλυσε μια μακρά εκστρατεία εναντίον των [[Κιδαρίτες|Κιδαριτών]]. Τελικώς, μετά από μια σειρά μαχών, συνέτριψε τους εχθρούς του και τους έδιωξε πέρα από τον [[Ώξος|Ώξο]] ποταμό το 450.<ref>{{harvnb|Zarinkoob|p=217}}</ref>
 
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στα ανατολικά, ο Ισδιγέρδης Β' άρχισε να υποπτεύεται τους Χριστιανούς στο στρατό του για αντικρατική δράση και τους εκδίωξε από όλα τα κυβερνητικά σώματα και το στρατό. Εξαπέλυσε διωγμό εναντίον τους καθώς και κατά των Εβραίων, σε μικρότερο όμως βαθμό.<ref name="Zarinkoob219">{{harvnb|Zarinkoob|p=219}}</ref> Προκειμένου να επαναφέρει το [[Ζωροαστρισμός|Ζωροαστρισμό]] στην [[Αρμενία]], συνέτριψε μια εξέγερση των Αρμενίων Χριστιανών στη Μάχη του Βαρτανάντζ το 451. Οι Αρμένιοι, παρόλα αυτά, παρέμειναν κυρίως Χριστιανοί. Αργότερα, ενεπλάκη πάλι σε σύγκρουση με τους Κιδαρίτες μέχρι το θάνατό του το 457. Ο Ορμίσδας Γ' (457–459), νεότερος γιος του Ισδιγέρδη Β', ανέβηκε κατόπιν στο θρόνο. Κατά τη διάρκεια της σύντομης βασιλείας του, συνέχισε να μάχεται μεενάντια τοστο μεγαλύτερο αδελφό του Περόζη, ο οποίος είχε την υποστήριξη των ευγενών,<ref name="Zarinkoob219"/> καθώς και με τους Εφθαλίτες στη [[Βακτριανή]]. Το 459, σκοτώθηκε τελικώς από τον Περόζη.
[[File:HormizdI.jpg|thumb|left|Νόμισμα της εποχής του Ορμίσδα Α']]
Στις αρχές του 5ου αιώνα, οι [[Αυτοκρατορία των Εφθαλιτών|Εφθαλίτες]] (γνωστοί και ως ''Λευκοί Ούννοι''), μαζί με άλλες νομαδικές φυλές, επιτέθηκαν στην Περσία. Αρχικώς, ο Βαράμης Ε' και ο Ισδιγέρδης Β' επέφεραν αποφασιστικές ήττες στους Εφθαλίτες και τους εκδίωξαν στα ανατολικά. Οι Εφθαλίτες επέστρεψαν στα τέλη του 5ου αιώνα και νίκησαν τον Περόζη Α' (457–484) το 483. Μετά από τη νίκη αυτή, εισέβαλαν στην ανατολική Περσία και τη λεηλάτησαν για δύο ολόκληρα χρόνια, ενώ και όταν ακόμα έφυγαν, συνέχισαν για αρκετά χρόνια αργότερα να εισπράττουν βαριές εισφορές.