Ρωμαίος αυτοκράτορας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
Ο Διοκλητιανός (284-306) διαίρεσε την Αυτοκρατορία σε Ανατολική και Δυτική: δύο Αύγουστοι και δύο συναύγουστοι (διάδοχοί τους). Ο Κωνσταντίνος Α΄ επανένωσε την Αυτοκρατορία και το 330 μετέφερε την πρωτεύουσα στη Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη). Την Αυτοκρατορία διαίρεσαν οι γιοί του: ο Κωνστάντιος Β΄ στο Ανατολικό και οι αδελφός του Κωνσταντίνος Β΄ (μετά ο Κώνστας Α΄) στο Δυτικό. Ο Ιουλιανός αποκατέστησε την ενότητα της Αυτοκρατορίας, όμως το 364 η Αυτοκρατορία διαιρέθηκε μεταξύ των αδελφών Βάλη (στο Ανατολικό) και Βαλεντινιανού Α΄ (στο Δυτικό). Τον τελευταίο διαδέχθηκαν οι δύο γιοί του. Ο Θεοδόσιος Α΄ επανένωσε το Κράτος· το μοίρασε στους γιους του Αρκάδιο (Ανατολικό) και Ονώριο (Δυτικό).
Η Ραβέννα, πρωτεύουσα της [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] κατελήφθη στα τέλη τού 5ου αι. από τους Οστρογότθους. Ο [[Ρωμύλος Αυγουστύλος]] θεωρείται συχνά ως ο τελευταίος αυτοκράτορας της Δύσης μετά την αναγκαστική παραίτησή του το [[476]], αν και ο [[Ιούλιος Νέπως]] διατήρησε την αξίωση για τον τίτλο μέχρι τον θάνατό του το [[480]]. Αργότερα ο Ιουστινιανός Α΄ έστειλε τον Βελισάριο, που ανακατέλαβε τη Σικελία (535), τη Ρώμη (536) και τη Ραβέννα (540)· εξεγέρσεις κάμφθηκαν από τον Ναρσή ως το 553. Έτσι ο Ιουστινιανός Α΄
Την εποχή τού Ηρακλείου (610-641) τα Ελληνικά έγιναν η επίσημη γλώσσα τού Κράτους και ο τίτλος Imperator μεταφράστηκε ως Βασιλεύς. Έτσι οι Αυτοκράτορες έφεραν τον τίτλο του "[[Βασιλεύς|Βασιλέως]]", ο οποίος εχρησιμοποιείτο και για τον ηγεμόνα της [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|αυτοκρατορίας των Σασσανιδών]]<ref>[[Αλεξάντρ Καζντάν]], ''[[Βυζαντινό Λεξικό της Οξφόρδης]]'', σελ. 264, Oxford University Press (1991) ISBN 978-0-19-504652-6</ref>.
| |||