Χαλιφάτο των Αββασιδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
Οι Αββασίδες χαλίφηδες ήταν [[Άραβες]], απόγονοι του [[Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ]], ενός από τους νεότερους θείους του [[Μωάμεθ]] (αδερφός του πατέρα του), θεωρώντας έτσι τους εαυτούς τους ως αληθινούς διαδόχους του προφήτη, σε αντίθεση με τους [[Χαλιφάτο των Ομεϋαδών|Ομεϋάδες]] που κατάγονταν από τον Ουμάγια ιμπν Αμπντ Σαμς (άνθρωπο με μεγάλη δύναμη στην εποχή του), αρχηγό της πατριάς Σαμς των Ομεϋαδών, κλάδο της πανίσχυρης φυλής των [[Κουραϊσίτες|Κουραϊσιτών]].
Οι Αββασίδες διαχώριζαν τον εαυτό τους από τους Ομεϋάδες, αμφισβητώντας τον ηθικό χαρακτήρα και τη χρηστή μουσουλμανική διακυβέρνηση των τελευταίων συνολικά. Eίχαν την υποστήριξη της μεγάλης μάζας των Αράβων, που ένιωθαν την εξουσία να φεύγει από τα χέρια τους (οι Ομευάδες στηρίχθηκαν πολύ στο συριακό στοιχείο, μεταφορά πρωτεύουσας στη Δαμασκό κλπ.), αλλά απευθύνθηκαν επίσης και στους μη Άραβες μουσουλμάνους, γνωστούς ως ''μαουάλι'', οι οποίοι έως τότε παρέμεναν εκτός των μηχανισμών εξουσίας της ομεϋαδικής ελίτ και αντιμετωπίζονταν ως κατώτερη τάξη
Κατά τη βασιλεία του [[Μαρουάν Β΄]], η αντιπαλότητα αυτή κατέληξε στην εξέγερση του ιμάμη Ιμπραΐμ, τέταρτου στη σειρά από τους απογόνους του Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουτάλιμπ. Με ερείσματα σε αραβικούς πυρήνες στη μακρινή επαρχία [[Χορασάν]] του Ιράν, κατάφερε αξιοσημείωτες επιτυχίες, αλλά αιχμαλωτίστηκε το 747 και πέθανε στη φυλακή. Η διαμάχη συνεχίστηκε από τον αδελφό του, Αμπνταλλάχ, γνωστό με το όνομα Αμπούλ Αμπάς ας-Σαφφάχ, που νίκησε τους Ομεϋάδες το 750 στην περίφημη μάχη του Ζαμπ (στις όχθες του ποταμού "Μεγάλος Ζαμπ" στο Ιράκ) και ανακηρύχθηκε χαλίφης.
| |||