Ελληνοϊταλικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Γερμανική επίθεση: συνθηκολόγηση <<σε ανοιχτό πεδίο>>
Γραμμή 165:
Από τις [[6 Απριλίου]], οι Ιταλοί ξεκίνησαν εκ νέου την επίθεσή τους στην Αλβανία, μαζί με την [[Επιχείρηση Μαρίτα|επιχείρηση «Μαρίτα»]] των Γερμανών. Οι αρχικές επιθέσεις είχαν μικρό αποτέλεσμα, αλλά στις [[12 Απριλίου]] το ελληνικό Γενικό Επιτελείο, θορυβημένο από την ταχύτατη προέλαση των Γερμανών, διέταξε την οπισθοχώρηση από την Αλβανία. Οι Ιταλοί κατέλαβαν την Κορυτσά στις [[14 Απριλίου]] και έφτασαν στις [[λίμνες Πρέσπες]] στις [[19 Απριλίου|19]]. Στις [[22 Απριλίου]] έφτασαν στα ελληνο-αλβανικά σύνορα στο χωριό [[Περάτης Ιωαννίνων|Περάτη]] και πέρασαν σε ελληνικό έδαφος την επόμενη μέρα.
 
Στο μεταξύ, στις [[18 Απριλίου]] η μηχανοκίνητη γερμανική μεραρχία [[1η Μεραρχία Πάντσερ SS "Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ" | (''Leibstandarte "Adolf Hitler"'')]] κάμπτοντας την τοπική αντίσταση, κατέλαβε το πέρασμα του Μετσόβου, αποκόπτοντας έτσι τον Ελληνικό Στρατό Ηπείρου από τα μετόπισθεν. Την επόμενη μέρα οι Γερμανοί κατέλαβαν τα Ιωάννινα, ολοκληρώνοντας την απομόνωση του ελληνικού στρατού που υποχωρούσε από την Αλβανία. Έχοντας επίγνωση της κρίσιμης κατάστασης, ο αντιστράτηγος [[Γεώργιος Τσολάκογλου]], σε συμφωνία με τους άλλους τρείς στρατηγούς-σωματάρχες και τον μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδονα, αλλά χωρίς την εξουσιοδότηση του Στρατάρχη [[Αλέξανδρος Παπάγος|Παπάγου]], παραμέρισε τον ανώτερό του Αντιστράτηγο Πιτσίκα και προσέφερε συνθηκολόγηση στον [[Ζεπ Ντίτριχ]] (Sepp Dietrich) στις 20 Απριλίου, κυρίως για να αποφύγει ατιμωτική παράδοση στους Ιταλούς<ref>Keegan, σελ. 157</ref>.Γιά παράδοση σε ανοιχτό πεδίο μάχης καί εθνική αναξιότητα ,καταδικάστηκεκαθαιρέθηκε μετά τήν κατοχή σε απόταξη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Οι όροι της παράδοσης θεωρήθηκαν τιμητικοί, καθώς ο ελληνικός στρατός δε θα αιχμαλωτιζόταν, ενώ οι αξιωματικοί θα επιτρεπόταν να διατηρήσουν το ξίφος τους. Ο Μουσολίνι εξοργίστηκε από τη μονομερή αυτή παράδοση και μετά από πολλές διαμαρτυρίες στον [[Χίτλερ]], η τελετή συνθηκολόγησης επαναλήφθηκε στις [[23 Απριλίου]], για να παρευρεθούν και εκπρόσωποι της ιταλικής πλευράς.
 
Στις [[24 Απριλίου]] τα ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν μαζί με τα γερμανικά στην [[Αττική]], κοντά στην Αθήνα, ενώ οι ηττημένοι Βρετανοί ξεκίνησαν την αποχώρησή τους. Παράλληλα, η Βουλγαρία εισέβαλε στην [[Θράκη]] και κατέλαβε μια περιοχή γύρω από την [[Ξάνθη]]. Στις [[3 Μαΐου]], μετά την κατάληψη και της [[Κρήτη]]ς, έγινε μια θεαματική ιταλο-γερμανική παρέλαση στην [[Αθήνα]] για να εορταστεί η νίκη του Άξονα. Μετά τη νίκη επί της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας, ο Μουσολίνι ξεκίνησε να κομπάζει για τη νέα ιταλική ''Mare Nostrum'' («η θάλασσά μας», αναφερόμενος στη Μεσόγειο).