Αχμέτ Ιλχάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 46:
 
==Πολιτική σταδιοδρομία==
Σε μια προσπάθεια της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] να δημιουργήσει μια ομάδα νέων στελεχών ως αντίβαρο της επιρροής του [[ΠΑΣΟΚ]] στον μειονοτικό πληθυσμό της περιοχής επιστρατεύθηκε στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] όπου και έλαβε 13.486 ψήφους με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος-και τελευταίος- βουλευτής του κόμματος προερχόμενος από την μειονότητα από αυτό το κόμμα από το [[1981]]. Στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2007|εκλογές του 2007]] αύξησε την δύναμή του σε 15.076 ψήφους, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής αφού το [[ΠΑΣΟΚ]] κέρδισε 2 από τις 3 έδρες του νομού ενώ από την [[Νέα Δημοκρατία]] έδρα κέρδισε ο [[Ευριπίδης Στυλιανίδης]] με 15.439 ψήφους.
 
Στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009|εκλογές του 2009]] έλαβε 8.323 σταυρούς, αλλά και πάλι δεν εκλέχτηκε αφού ο Στυλιανίδης κέρδισε την έδρα που πήρε η [[Νέα Δημοκρατία]] με 17.056 σταυρούς προτίμησης. Την ίδια χρονιά μετά την εκλογή του [[Αντώνης Σαμαράς|Αντώνη Σαμαρά]] στην ηγεσία του κόμματος αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία και προσχώρησε στην [[Δημοκρατική Συμμαχία]] της [[Ντόρα Μπακογιάννη|Ντόρας Μπακογιάννη]]. Ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, συμμετείχε στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 2012|εκλογές του Μαΐου του 2012]] όπου συγκέντρωσε 11.207 ψήφους και ήρθε δεύτερος μόνος του ουσιαστικά πίσω από το [[ΠΑΣΟΚ]] αλλά το κόμμα του κέρδισε μόνο το 2,56% των ψήφων σε πανελλαδικό επίπεδο (κάτω από το 3%) και δεν κατάφερε να εισέλθει στην Βουλή. Μετά την προσχώρηση της ΔΗ.ΣΥ στην Νέα Δημοκρατία αποδέχτηκε την πρόταση του [[Φώτης Κουβέλης|Φώτη Κουβέλη]] για συμπόρευση στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2012|εκλογές του Ιουνίου του 2012]] όπου και τοποθετήθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου της [[Δημοκρατική Αριστερά|Δημοκρατικής Αριστεράς]] στην Ροδόπη. Μπόρεσε και έλαβε 12.318 ψήφους αλλά έχασε την έδρα από τον [[Ευριπίδης Στυλιανίδης|Ευριπίδη Στυλιανίδη]] που επικαλούμενος κίνδυνο μη εκπροσώπησης των Χριστιανών της Ροδόπης στην Βουλή αφού το [[ΠΑΣΟΚ]],ο [[ΣΥΡΙΖΑ]] και η [[Δημοκρατική Αριστερά|ΔΗΜΑΡ]] είχαν επικεφαλής στα ψηφοδέλτια τους μουσουλμάνους κατάφερε να λάβει 12.527 ψήφους. Στις [[ελληνικές ευρωεκλογές 2014|ευρωεκλογές του 2014]] δεν κατήλθε ως υποψήφιος και υποστήριξε το μειονοτικό [[Μουσουλμανική μειονότητα Δυτικής Θράκης|ΚΙΕΦ]] αν και βρισκόταν ακόμα στην [[Δημοκρατική Αριστερά|ΔΗΜΑΡ]], γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις εντός και εκτός του κόμματος. Στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιανουαρίου 2015|εκλογές του Ιανουαρίου του 2015]] ανακοίνωσε την συμπόρευση του με [[Το Ποτάμι]] αλλά πέτυχε το χειρότερο μέχρι τότε αποτέλεσμα του αφού πήρε μόνο 5.746 ψήφους. Ωστόσο με απόφαση του [[Σταύρος Θεοδωράκης|Σταύρου Θεοδωράκη]] τοποθετήθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Ποταμιού στην Ροδόπη στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές Σεπτεμβρίου 2015|εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους]]. Στις εκλογές αυτές το Ποτάμι μπόρεσε λόγω των υψηλών ποσοστών του στον Νομό (20,91%) κατάφερε να κερδίσει 1 από τις 3 έδρες και έτσι ο Ιλχάν ο οποίος συγκέντρωσε 12.082 ψήφους εξελέγη βουλευτής μετά από 8 χρόνια. Σε αυτές τις εκλογές το Χριστιανικό στοιχείο της περιοχής απέτυχε-για πρώτη φορά-να καταλάβει έδρα γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις από όλη την χώρα και έστρεψε τα βλέμματα στην Ροδόπη.