Μασίχ Αλινετζάντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μικρές αλλαγές Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου
{{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Μασουμέχ “Μασίχ” Αλινετζάντ-Γομί''' ([[Περσική γλώσσα|Περσικά]]: مسیح علینژاد, γεννημένη στις 11 Σεπτεμβρίου 1976 στην Γομικόλα, Μπαμπόλ) είναι Ιρανο-Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. Αυτή τη στιγμή δουλεύει ως παρουσιάστρια/παραγωγός για το Voice of America Persian, ανταποκρίτρια για το Radio Farda, είναι συχνή συνεργάτιδα για το κανάλι Manoto και συντάκτρια για το IranWire.▼
| εικόνα = https://www.google.gr/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwjB1t-5gtzeAhVNhRoKHZRyCYIQjRx6BAgBEAU&url=https%3A%2F%2Ftwitter.com%2Falinejadmasih&psig=AOvVaw3xtYmn7YCTw6V7acMyFyO9&ust=1542564428767635
| ημερομηνία γέννησης = 11 Σεπτεμβρίου 1976
| τόπος γέννησης = Γομικόλα
| ημερομηνία θανάτου = -
| τόπος θανάτου =
| εθνότητα = Ιρανή
| υπηκοότητα = Ιρανική
| ιδιότητα = δημοσιογράφος και συγγραφέας
| ιστοσελίδα =
▲
Η Αλινετζάντ είναι ευρέως γνωστή για την κριτική της κατά των ιρανικών αρχών<ref>{{Cite news|url=https://newint.org//columns/makingwaves/2007/11/01/masih-alinejad/|title=Masih Alinejad|work=New Internationalist|date=2007-11-01|language=en|accessdate=2018-11-16}}</ref>. Ζει σε εξορία στη Νέα Υόρκη, έχει κερδίσει διάφορα βραβεία όπως το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το UN Watch’s 2015
{| class="wikitable"
|-
Γραμμή 28 ⟶ 37 :
== Καριέρα ==
Η Αλινετζάντ γεννήθηκε ως Μασουμέχ Αλινετζάντ, αλλά χρησιμοποιεί το όνομα “Μασίχ”(περσική λέξη για το Μεσσία),
Το 2005, έγραψε ένα άρθρο εισηγούμενη πως Υπουργοί ενώ ισχυρίζονταν ότι υπέστησαν μισθολογικές περικοπές, στην πραγματικότητα
[[Αρχείο:Masih Alinejad - Aug 31, 2009.png|εναλλ.=Η Μασίχ Αλινετζάντ πριν βγάλει τη χιτζάμπ και αφού έχει μεταναστεύσει στις ΗΠΑ|μικρογραφία|Η Μασίχ Αλινετζάντ πριν βγάλει τη χιτζάμπ και αφού έχει μεταναστεύσει στις ΗΠΑ]]
Το 2008, έγραψε ένα ακόμα αμφιλεγόμενο άρθρο στην Etemad-e Melli με τίτλο “Τραγούδι των Δελφινιών” όπου συγκρίνει τους ακόλουθους του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ με πεινασμένα δελφίνια που δημιουργούν ήχους και εκτελούν πράξεις ψυχαγωγίας ώστε να αρπάξουν ένα κομματάκι φαγητού από τον εκπαιδευτή τους. Κάποιοι θεώρησαν το άρθρο πολύ προσβλητικό προς τον πρόεδρο και το λαό, και εν τέλει, ο Μεχντί Καρούμπι, διευθυντής της εφημερίδας, απολογήθηκε για το άρθρο.<ref>{{Cite news|url=http://content.time.com/time/world/article/0,8599,1738301,00.html|title='Jesus' vs. Ahmadinejad|last=Siamdoust|first=Nahid|work=Time|date=2008-05-07|language=en-US|issn=0040-781X|accessdate=2018-11-16}}</ref>▼
▲Το 2008, έγραψε ένα αμφιλεγόμενο άρθρο στην Etemad-e Melli με τίτλο “Τραγούδι των Δελφινιών” όπου συγκρίνει τους ακόλουθους του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ με πεινασμένα δελφίνια που δημιουργούν ήχους και εκτελούν πράξεις ψυχαγωγίας ώστε να αρπάξουν ένα κομματάκι φαγητού από τον εκπαιδευτή τους. Κάποιοι θεώρησαν το άρθρο πολύ προσβλητικό προς τον πρόεδρο και το λαό, και εν τέλει, ο Μεχντί Καρούμπι, διευθυντής της εφημερίδας, απολογήθηκε για το άρθρο.<ref>{{Cite news|url=http://content.time.com/time/world/article/0,8599,1738301,00.html|title='Jesus' vs. Ahmadinejad|last=Siamdoust|first=Nahid|work=Time|date=2008-05-07|language=en-US|issn=0040-781X|accessdate=2018-11-16}}</ref>
Το καλοκαίρι του 2009, κατά τη διάρκεια της διαμονής της στις ΗΠΑ, η Αλινετζάντ προσπάθησε
Η συνέντευξή της στο Voice of America εμφανίστηκε μαζί με κομμάτια βίντεο που έφτιαξε, και ονομάστηκε “A Storm of Fresh Air”. Το 2010, μαζί με μία ομάδα Ιρανών συγγραφέων και διανοούμενων ίδρυσαν το Ίδρυμα IranNeda. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2009 στο Ιραν, δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα με τίτλο “A Green Date”<ref>{{Cite web|url=http://www.strivingforhumanrights.org/speakers/masih-alinejad|title=Masih Alinejad – Striving For Human Rights in Iran|website=www.strivingforhumanrights.org|language=en-US|accessdate=2018-11-16}}</ref>
=== My Stealthy Freedom (Η Αόρατη Ελευθερία μου) ===
Το 2014, η Αλινετζάντ ξεκίνησε το “My Stealthy Freedom” (Η Αόρατη Ελευθερία μου), μία σελίδα στο Facebook που προσκαλεί Ιρανές να αναρτούν φωτογραφίες τους χωρίς να φορούν χιτζάμπ. Η σελίδα γρήγορα προσέλκυσε διεθνή προσοχή και έκτοτε έχει συλλέξει εκατοντάδες χιλιάδες like.<ref>{{Cite web|url=http://www.theguardian.com/world/2014/may/12/iran-women-hijab-facebook-pictures-alinejad|title=Iranian women post pictures of themselves without hijabs on Facebook|last=Dehghan|first=Saeed Kamali|ημερομηνία=2014-05-12|website=the Guardian|language=en|accessdate=2018-11-16}}</ref>
Το 2015, η Σύνοδος της Γενεύης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της παρέδωσε το βραβείο για τα δικαιώματα των γυναικών επειδή “έδωσε φωνή σε εκείνες που δεν είχαν και συντάραξε τη συνείδηση της ανθρωπότητας ώστε να υποστηρίξει τον αγώνα των Ιρανών γυναικών για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, και ισότητα”.<ref>{{Cite web|url=http://www.theguardian.com/world/2015/feb/24/iranian-woman-wins-rights-award-hijab-campaign|title=Iranian woman wins rights award for hijab campaign|last=Dehghan|first=Saeed Kamali|ημερομηνία=2015-02-24|website=the Guardian|language=en|accessdate=2018-11-16}}</ref>
Η Αλινετζάντ έχει πει πως δεν εναντιώνεται στη χιτζάμπ, αλλά πιστεύει πως θα έπρεπε να είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Στο Ιραν, οι γυναίκες που εμφανίζονται δημόσια χωρίς χιτζάμπ
==== Διαμάχη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκάκι Γυναικών ====
[[Αρχείο:Masih Alinejad performing Tablet Show in VOA Persian.png|εναλλ.=Η Μασίχ Αλινετζάντ στην εκπομπή της Tablet Show στο κανάλι VOA Persian|μικρογραφία|Η Μασίχ Αλινετζάντ στο Tablet Show του VOA Persian]]
Το 2016, η Αλινετζάντ ξεκίνησε μία εκστρατεία μποϊκοτάζ ενάντια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκάκι γυναικών, που έλαβε μέρος το Φεβρουάριο του 2017 στην Τεχεράνη, Ιραν
Το μποϊκοτάζ έλαβε σκληρή κριτική από ορισμένες Ιρανές φεμινίστριες και σκακίστριες προς την Αλινετζάντ. Οι περισσότερες κριτικές υποστήριζαν ότι το μποϊκοτάζ ήταν αντιπαραγωγικό και
== Συμβόλαιο με VOA Persian ==
Ως συμβασιούχος στην Voice Of America Persian, η Αλινετζάντ πληρωνόταν $61,250 για τα προγράμματα του Tablet
== Βιβλιογραφία ==
Τα απομνημονεύματά της, “''The Wind in my Hair''”, όπου ασχολείται με την πορεία της από ένα μικροσκοπικό χωριό του βόρειου Ιραν
Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία στα Περσικά:
* ''Tahasson'' - περιγράφει την πολιτική αναταραχή όταν απέργησε το “Έκτο Ιρανικό Κοινοβούλιο”
* ''Taj-e-Khar'' (Το Στέμμα του Αγκαθιού) - μυθιστόρημα μεταφρασμένο στα αγγλικά. Αναφέρεται στο πάθος του Χριστού και το αγκάθινο στέμμα που τοποθετήθηκε στο κεφάλι του από τους Ρωμαίους.
|