Αλκιβιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε αυτό το σημείο, το καθεστώς του Αλκιβιάδη αντιμετώπισε ένα σοβαρό εμπόδιο. Ο Τισσαφέρνης δεν θα υπέγραφε συμφωνία με όρους, περιμένοντας να ακολουθήσουν την πολιτική του και την ουδετερότητα του.<ref name="Kagan136-138">D. Kagan, ''The Fall of the Athenian Empire'', 136–8.</ref> Όπως αναφέρει ο ΚάγκανΚέηγκαν, ο Τισσαφέρνης ήταν συνετός ηγέτης και είχε αναγνωρίσει τα πλεονεκτήματα της κάθε πλευράς χωρίς άμεση περσική συμμετοχή.<ref>Kagan, ''The Peloponnesian War'', 366.</ref> Ο Αλκιβιάδης το συνειδητοποίησε και παρουσιάζοντας στους Αθηναίους πιο σκληρά αιτήματα στο όνομα του Τισσαφέρνη, προσπάθησε να τους πείσει ότι έπεισε τον Τισσαφέρνη να τους υποστηρίξει, αλλά ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Αν και οι απεσταλμένοι θύμωσαν με το θράσος των περσικών απαιτήσεων, είχαν την εντύπωση ότι ο Αλκιβιάδης μπορεί να πετύχει μια συμφωνία με τους Πέρσες.<ref name = "Th8.56">Θουκυδίδης, ''Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου'', [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Βιβλίο 8#8:56|8.56]].</ref> Αυτό το [[φιάσκο]] στο δικαστήριο του Τισσαφέρνη, ωστόσο, έβαλε ένα τέλος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των συνωμοτών και του Αλκιβιάδη.<ref name="Kagan136-138" /> Η ομάδα ήταν πεπεισμένη ότι Αλκιβιάδης δεν μπορούσε να παραδώσει την πλευρά του παζαριού χωρίς να απαιτεί υψηλές παραχωρήσεις από αυτούς και κατά συνέπεια εγκατέλειψαν τα σχέδια τους για την αποκατάστασή του στην Αθήνα.<ref name="Th8.56" />