|
== Ιστορική αποτίμηση ==
[[File:Igorsvyat.jpg|thumb||''Tο πεδίο της μάχης του ΙγκόρΊγκορ Σβιατοσλάβιτς με τους [[Κουμάνοι|Πολόβτσι]]'', του [[Βίκτορ Βασνετσόφ]]]]
[[Αρχείο:Russia-Suzdal-Antipius and Lazarus Churches-1.jpg|right|thumb|160px|Οι ναοί των Αγ.Αγίου Αντύπα και Αγίου Λαζάρου στο Σούζνταλ]]
Το κράτος των Ρως, αν και εκτεινόταν σε μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης, ήταν το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος της εποχής του αλλά και πολιτιστικά προηγμένο, εν μέρει χάρη και στο συγχρωτισμό του με το Βυζάντιο. Σε μια εποχή που στη Δυτική Ευρώπη μόνο οι ευγενείς ήξεραν να γράψουν το όνομά τους, το ποσοστό αλφαβητισμού στο Νόβγκοροντ, το Κίεβο και άλλες μεγάλες πόλεις ήταν υψηλό. Όπως πιστοποιούν έγγραφα (φλοιοί σημύδας) τα παιδιά αντάλλασσαν ερωτικά σημειώματα και «σκονάκια» για το σχολείο. Το Νόβγκοροντ είχε αποχετευτικό σύστημα και ξύλινα οδοστρώματα, που δεν συνηθίζονταν σε άλλες πόλεις της εποχής.
Η Δικαιοσύνη των Ρως (Правда Роська) περιόριζε τις ποινές σε πρόστιμα και γενικά δεν χρησιμοποιούσε τη [[θανατική ποινή]]. Οι γυναίκες είχαν ορισμένα [[Δικαίωμα|δικαιώματα]], όπως περιουσίας και κληρονομιάς.
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στα άλλα μεσαιωνικά κράτη, ο νομικός κώδικας του ΓιαροσλάβουΓιαροσλάβ του Σοφού έθετε φραγμούς στα βασανιστήρια ως μέθοδο ανάκρισης, δεν περιελάμβανε τη θανατική ποινή και μετέτρεπε τις περισσότερες ποινές από φυλάκιση σε πρόστιμο. Παρείχε επίσης στις γυναίκες αστικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την κληρονομιά, καθώς και συμμετοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα. Όταν η Κιεβινή [[Άννα του Κιέβου|Άννα Γιαροσλάβνα]] παντρεύθηκε τοτον Γάλλο βασιλιά [[Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Α΄]] και εγκαταστάθηκε στην πόλη [[Ρεμς]], οι Γάλλοι θεωρούσαν απίστευτο για μια γυναίκα να είναι τόσο μορφωμένη.
Η οικονομική ανάπτυξη αντανακλάται εύγλωττα στα δημογραφικά στοιχεία. Στα τέλη του 12ου αιαιώνα, ενώ είχε ήδη αρχίσει η παρακμή, το Κίεβο είχε 50.000 κατοίκους, το Νόβγκοροντ 30.000 και το Τσερνίγκοφ επίσης 30.000. Την ίδια εποχή το [[Λονδίνο]] είχε 12.000 κατοίκους και η δεύτερη μεγαλύτερη αγγλική πόλη, το Ουίντσεστερ, είχε 5.000. Η Κωνσταντινούπολη είχε πληθυσμό περίπου 400.000 το 1180. Ο Σοβιετικός ακαδημαϊκός Μικαήλ Τικομίροφ υπολόγισε ότι οι Ρως του Κιέβου την παραμονή της εισβολής των Μογγόλων είχαν περίπου 300 αστικά κέντρα.
Οι Ρως του Κιέβου έπαιξαν επίσης σημαντικό γενεαλογικό ρόλο στην Ευρωπαϊκήευρωπαϊκή πολιτική. Ο [[Γιαροσλάβ Α΄ ο Σοφός|Γιαροσλάβ ο Σοφός]], η θετή μητέρα του οποίου ανήκε στη [[Δυναστεία των Μακεδόνων|Μακεδονική]], τη μεγαλύτερη Βυζαντινήβυζαντινή δυναστεία, παντρεύτηκε τη μοναδική νόμιμη κόρη του βασιλιά που εκχριστιάνισε τη Σουηδία. Οι κόρες του έγιναν βασίλισσσες της Ουγγαρίας, της Γαλλίας και της Νορβηγίας, οι γιοί του παντρεύτηκαν τις κόρες ενός Πολωνού βασιλιά και ενός Βυζαντινού αυτοκράτορα (για να μην αναφέρουμε μια ανηψιά του Πάπαπάπα) ενώ εγγονές του ήταν μια Γερμανίδα Αυτοκράτειρααυτοκράτειρα και (κατά μία θεωρία) τηη βασίλισσα της [[Σκωτία]]ς. ΕναςΈνας εγγονός του επίσης παντρεύτηκε τη μοναδική κόρη του τελευταίου [[Αγγλοσάξονες|Αγγλοσάξονα]] βασιλιά της Αγγλίας. ΕτσιΈτσι οι [[Ρουρικίδες]] ήταν μια καλά δικτυωμένη βασιλική οικογένεια της εποχής.
Το κράτος των Ρως άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη. Ενοποίησε διοικητικά και πολιτισμικά μία αναρχούμενη περιφέρεια και τη μετέτρεψε σε ένα δυναμικό βασίλειο. Η εισαγωγή του χριστιανισμούΧριστιανισμού δημιούργησε ένα βυζαντινό - σλαβικό κράμα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα στον πολιτισμό και τις τέχνες. Αυτός ο πολιτισμός ήταν το υλικό πάνω στο οποίο χτίσθηκε αργότερα η [[Ρωσική Αυτοκρατορία]].
==Εξωτερικές σχέσεις==
| 