Κορυδαλλός Ιπποθοωντίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο δημότης του αρχαίου Κορυδαλλού ονομαζόταν Κορυδαλλεύς ή Κορυδαλεύς.<ref>[[Στέφανος Βυζάντιος]], "Εθνικά", ("[https://books.google.gr/books?id=-J5eAAAAcAAJ&dq=%CE%9B%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%AF+%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82&hl=el&source=gbs_navlinks_s Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt.]" Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Κορύδαλλος, δήμος της Ιπποθοωντίδος φυλής. ο δημότης Κορυδαλλεύς. τα τοπικά Κορυδαλλόθεν, Κορυδαλλόνδε, Κορυδαλλοί". [...], σελ. 166.</ref><ref>[[Σκαρλάτος Βυζάντιος]], "[https://books.google.gr/books?id=-_NDAAAAYAAJ&dq=%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B1+%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%AE&hl=el&source=gbs_navlinks_s Λεξικόν Επίτομον] των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Κορυδαλλός (ορθότ. του) Κορυδαλός (ο), χωρ. και δήμος της Αττ., επί του ομωνύμου όρους, κειμένου αντικρύ της Σαλαμίνος, ανήκων εις την Ιπποθοωντίδα φυλήν, (ο δημ. Κορυδαλεύς)". [...], σελ. 95.</ref> Στην περιοχή του σύγχρονου [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλού]] διασώζονται τα κατάλοιπα αρχαίου ηρώου, ίχνη δρόμων, τμήματα οικισμού και νεκροταφείου. Κατά την ύστερη αρχαιότητα αναφέρθηκε από τον [[Αμμώνιος (γραμματικός)|Αμμώνιο]] η ύπαρξη στον δήμο ιερού της [[Περσεφόνη|Σωτείρας Κόρης]] (Περσεφόνης),<ref>[[Αμμώνιος (γραμματικός)|Αμμώνιος]], «Περί των διαφορών των παρομοίων εκφράσεων» - Ammonio, "Sulle differenze delle espressioni simili", 279.</ref> αλλά αυτό δεν έχει προς το παρόν βρεθεί. Σύμφωνα επίσης με την [[ελληνική μυθολογία|παράδοση]] στην περιοχή του Κορυδαλλού ο [[Θησέας]] σκότωσε τον μυθικό ληστή [[Προκρούστης|Προκρούστη]], ο οποίος ζούσε στην περιοχή του Κορυδαλλού ή κοντά στην περιοχή, που βρίσκεται σήμερα το [[Δαφνί Αττικής|Δαφνί]] στο [[Χαϊδάρι]]. Ο Προκρούστης ήταν γνωστός γιατί δολοφονούσε τα θύματά του σε ένα σιδερένιο κρεβάτι, γνωστό ως η ''Προκρούστειος κλίνη'', ανταγωνιζόμενος με τον μυθικό ληστή [[Κερκύονας|Κερκύονα]] για τον έλεγχο της περιοχής στη διαδρομή από την Ελευσίνα προς την Αθήνα και αντίστροφα.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], «Ιστορική Βιβλιοθήκη», [[s:Ιστορική Βιβλιοθήκη/Δ|Δ΄, 59]]: [...] "Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἴη περὶ Θησέως εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν Ἡρακλέους ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι, καὶ τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα, κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´, ὥς φασι, τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν. πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν ἐν Ἰσθμῷ κατοικοῦντα Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο πίτυς κάμπτων, καὶ πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς πίτυς ἠφίει• διόπερ τῶν σωμάτων διὰ τὴν βίαν ἀποσπωμένων συνέβαινε τοὺς ἀτυχοῦντας μετὰ μεγάλης τιμωρίας τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν ἐν Κρομμυῶνι ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ καὶ Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας πέτρας• οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί τινος ἀποκρήμνου τόπου, λακτίσματι δ´ ἄφνω τύπτων περιεκύλιε κατὰ τῶν κρημνῶν εἰς θάλατταν κατὰ τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην. '''ἀνεῖλε δὲ καὶ περὶ τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι καὶ τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν ὀνομαζόμενον Προκρούστην ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα ἐν τῷ λεγομένῳ Κορυδαλλῷ τῆς Ἀττικῆς•''' οὗτος δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα μέρη τοῦ σώματος ἀπέκοπτε, τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς πόδας προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ τὸν Αἰγέα διὰ τῶν συμβόλων ἀνεγνώρισε. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν ἐν Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς τὰς Ἀθήνας• τοῦτον δ´ Αἰγεὺς παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι". [...]</ref> Ο [[Θησέας]] σκότωσε επίσης και τον ληστή Κερκύονα, η κόρη του οποίου, η [[Αλόπη]], απέκτησε μαζί με τον [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]], τον [[Ιπποθόωντας|Ιπποθόωντα]].<ref>[[Παυσανίας]], «Ελλάδος περιήγησις», [[s:Ελλάδος περιήγησις/Αττικά|«Αττικά», 39.3]]: [...] "—μετὰ δὲ τῶν Ἀργείων τοὺς τάφους ἐστὶν Ἀλόπης μνῆμα, ἣν τεκοῦσαν Ἱπποθόωντα ἐκ Ποσειδῶνος ἀποθανεῖν ἐνταῦθά φασιν ὑπὸ τοῦ πατρὸς Κερκυόνος. εἶναι δὲ ὁ Κερκυὼν λέγεται καὶ τὰ ἄλλα ἄδικος ἐς τοὺς ξένους καὶ παλαίειν οὐ βουλομένοις• καὶ ὁ τόπος οὗτος παλαίστρα καὶ ἐς ἐμὲ ἐκαλεῖτο Κερκυόνος, ὀλίγον τοῦ τάφου τῆς Ἀλόπης ἀπέχων. λέγεται δὲ ὁ Κερκυὼν τοὺς καταστάντας ἐς πάλην διαφθεῖραι πλὴν Θησέως, Θησεὺς δὲ κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ τὸ πλέον• παλαιστικὴν γὰρ τέχνην εὗρε Θησεὺς πρῶτος καὶ πάλης κατέστη ὕστερον ἀπ᾽ ἐκείνου διδασκαλία• πρότερον <δὲ> ἐχρῶντο μεγέθει μόνον καὶ ῥώμῃ πρὸς τὰς πάλας". [...]</ref> Ο Κερκύονας είχε σκοτώσει την κόρη του Αλόπη θάβοντάς την ζωντανή ή τοξεύοντάς την, σύμφωνα με τον [[Αρποκρατίων|Αρποκρατίωνα]], ο οποίος με τη σειρά του βασίζεται στον [[μύθος|μύθο]], ο οποίος απετέλεσε την υπόθεση στις ομώνυμες τραγωδίες του [[Χοιρίλος (δραματικός ποιητής)|Χοιρίλου]] και του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]]. Και οι δυο τραγωδίες με τον τίτλο «Αλόπη» δεν διασώζονται σήμερα.