Σουλιώτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Rathalassa (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Rathalassa (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 19:
 
==Ετυμολογία==
Οι Σουλιώτες ( {{lang-sq|Suljotë}}<ref>Camaj, Martin, & Leonard Fox (1984). ''[https://books.google.com/books?id=rPfRUAuevq4C&pg=PA20&dq=Suljot&hl=en&sa=X&ei=gHiOVYvWFcW48gWtgLmoBg&ved=0CCYQ6AEwAQ#v=onepage&q=Suljot&f=false Albanian grammar: with exercises, chrestomathy and glossaries]''. Otto Harrassowitz - Verlag. p. 20. "Patronymics in –ot are also included in this category: indef. sg. suljot ‘native of Suli’ – indef. pl. suljótë."</ref>) πήραν το όνομα τους από το χωριό [[Σούλι]], ένα ορεινό χωρίο στην σημερινή Θεσπρωτία της Ελλάδας. Το όνομα του χωριού είναι αμφιβόλου προέλευσης.<ref name=Pappas39>Pappas, 1982, p. 24: "Souli gave its name to the confederation, a name whose origins are also unclear. Francois Pouqeville, the French traveller and consul in Ioannina, and other have theorized that the area was the ancient Greek Selaida and its ihnabitants, the Selloi. Christophoros Perraivos, who knew the Souliotes at firsthand, said that the name came from a Turk who was killed there. Yet another opinion, based on etymology, claims that Souli comes from the Albanian term sul...</ref> O Γάλλος ιστορικός , [[François Pouqueville]], και άλλοι συγχρονοι του Ευρωπαίοι, έχουν εισηγηθεί πως το όνομα Σούλι προέρχεται από το αρχαιοελληνικό "Σελάϊδα" ή "Σουλάϊδα".<ref name=Pappas39/> Ο έλληνας [[Χριστόφορος Περραιβός]],ο οποίος ήρθε σε επαφή με ηλικιωμένους Σουλιώτες, ισχυρίστηκε πως το όνομα τους το πήραν από ένα Τούρκο ο οποίος είχε σκοτωθεί εκει.<ref name=Pappas39/> Μια άλλη ετυμολογική άποψη, είναι πως η λέξη ΣούληΣούλι προήλθε από τον αλβανικό όρο ''sul'', η οποίο μπορεί να ερμημευτεί ως παρατηρητήριο ή ορεινή συνάθροιση.<ref name=Pappas39/><ref>Babiniotis, G. ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας''. Athens, 1998.</ref> Μια μελετη από τον ακαδημαϊκό Πέτρο Φουρίκη ο οποίος εξετάζει τα τοπωνύμια και μικροτοπωνύμια όπως τα ''Kiafa'', ''Koungi'', ''Bira'', ''Goura'', ''Mourga'', ''Feriza'', ''Stret(h)eza'', ''Dembes'', ''Vreku i Vetetimese'', ''Sen i Prempte'' και άλλα, βρήκε ότι προέρχονται από την Αλβανική γλώσσα.<ref name="Raca202">{{harvnb|Raça|2012|p=202.}} "Për më tepër, shumë nga suljotët sot vazhdojnë të përkujtojnë rrënjët e forta në viset
shkëmbore të Sulit dhe nëpërmjet toponimisë nuk e kontestojnë origjinën shqiptare të tyre. Në këtë kontekst, siç bën të ditur albanologu grek me prejardhje shqiptare, Petro Furiqi (Πέτρο Φουρίκης), toponimet si: Qafa, Vira ose Bira, Breku i vetetimesë (Bregu i vetëtimës), Gura, Dhembes (Dhëmbës), Kungje, Murga e Fereza, nuk kanë si të shpjegohen ndryshe, përveçse nëpërmjet gjuhës shqipe." [Moreover, for many Souliotes today continue to commemorate the strong roots in the mountainous areas of Souli and through toponymy it does not dispute their Albanian origins. In this context, as knew the Greek albanologist of Albanian descent, Petro Furiqi (Πέτρο Φουρίκης), those toponyms are: Qafa, Vira or Bira, Breku i vetetimesë (Bregu i vetëtimës), Gura, Dhembes (Dhëmbës), Kungje, Murga and Fereza, have no other way of being explained, except through the Albanian language.]</ref><ref>Petros Fourikis (1922). [http://xantho.lis.upatras.gr/newdani/index.php/hmer_meg_ellados/article/view/520/295 ''Πόθεν το όνομά σου Σούλι''], Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος. pp. 405-406. “Αί κυριώτεραι κορυφαί, έφ' ών έγκατεστάθησαν οί μέχρις αύτών άναρριχηθέντες ολίγοι φυγάδες τής τουρκικής τυραννίδος, οί μετέπειτα ήρωες οί τρομοκρατήσαντες τούς πρό μικρού κυρίους αύτών, είναι γνωσταί ύπό τά άλβανικά ονόματα ''Άβαρίκο'', ''Κιάφα'' (λαιμός, ζυγός, κλεισώρεια), ''Σαμονίβα'' (κρανιά ίσως) καί ''Σούλη'' aί δέ συνεχείς ταύταις κορυφαί είναι μέχρις ήμών γνωσταί ύπό τά ονόματα ''Βίρα'' ή ''Μπίρα'' (τρύπα), ''Βούτζι'' (άβρότονον, φυτόν), ''Βρέκου - η - Βετετίμεσε'' (βράχος τής αστραπής), ''Γκούρα'' (βράχος ή πηγή έκ τού βράχου ανάβλυζουσα), ''Δέμπες'' (δόντια ή οδοντωτός βράχος), ''Κούγγε'' (πασσάλοι ή βράχος έχων όψιν πασσάλων), ''Μούργκα'', ''Στρέτεζα'' ή ''Στρέθεζα'' (μικρών οροπέδιον) καί ''Φέριζα'' (μικρά βάτος).
Έκ τής μέχρι τούδε έρεύνης τών τοπωνυμίων τού βραχώδους έκείνου συμπλέγματος έπείσθην, ότι ούδέν έλληνικών όνομα εδόθη είς θέσιν τινά τούτου, διότι καί τά υπό τινων άναγραφόμενα τοπωνύμια: Αγία Παρασκευή, Αστραπή καί Τρύπα ούδέν άλλο είναι εί μή μετάφρασις τών άλβανικών ''Σεν - η - Πρέμπτε'', ''Βετετίμε'' καί ''Βίρα''.