Όθων ντε Λα Ρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
==Μέγας Κύρης των Αθηνών==
 
[[Αρχείο:Carte_Athènes_1204.png|thumb|right|250px|Η ηγεμονία των Αθηνών (1204)]]
Ο Όθων δέχτηκε τον τίτλο του ''"Μέγα Κύρη των Αθηνών"''.<ref>Setton 1946, p. 235 n. 1.</ref> Είναι αβέβαιο πότε δέχτηκε τον τίτλο του ''"Δούκα"'', σύμφωνα με την παράδοση όπως γράφει το [[Χρονικόν του Μορέως]] ο τίτλος απονεμήθηκε από τον [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Θ΄ της Γαλλίας]] στον διάδοχο του [[Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος]] (1259).<ref>Fine 1994, p. 109 n.2.</ref><ref>Setton 1946, p. 235 n.1.</ref> Ο τίτλος δεν εμφανίζεται σε επίσημα έγγραφα πριν το 1260, σε μια επιστολή τον Ιούνιο του 1208 ο [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄]] τον προσφωνεί ''"Κύρη"''.<ref>Fine 1994, p. 109 n.2.</ref> Ο Όθων οχύρωσε την [[Ακρόπολη Αθηνών]], όπως γράφει ο Λόνγκνον έκτισε έναν τετράγωνο πύργο στην κύρια είσοδο της Ακρόπολης ακολουθώντας τις συμβουλές του ειδικού Αντουάν Μπον.<ref>Longnon 1973, p. 241.</ref><ref>Longnon 1978, pp. 216 and n. 83.</ref> Ο Όθων είχε την υποστήριξη της Καθολικής εκκλησίας, ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ καθόρισε με διάταγμα τον Λατίνο Μπεράρ πρώτο Καθολικό αρχιεπίσκοπο των Αθηνών σαν διάδοχο του Ορθόδοξου αρχιεπισκόπου [[Άγιος Μιχαήλ Χωνιάτης ή Ακομινάτος|Μιχαήηλ Χωνιάτη]] (27 Νοεμβρίου 1206).<ref>Lock 1995, p. 206.</ref> Ο Όθων είχε καλές σχέσεις με το [[Τάγμα των Κιστερκιανών|Κιστερκιανό]] ''αβαείο του Μπελεβώ'' στην πατρίδα του [[Βουργουνδία]], τοποθέτησε πολλούς μοναχούς του αβαείου στην [[Μονή Δαφνίου]] και ανήγειρε μια στήλη για να τους απομνημονεύσει.<ref>Longnon 1978, pp. 215–216.</ref>
 
Γραμμή 22 ⟶ 23 :
==Λόρδος του Άργους και του Ναυπλίου==
 
[[Αρχείο:Bonfils,_Félix_(1831-1885)_-_Athens_-_Propylaia_1868-1875.jpg|thumb|right|250px|Ο [[Φραγκικός Πύργος]] στην Ακρόπολη Αθηνών που κατεδαφίστηκε (1874) με δαπάνες του [[Ερρίκος Σλήμαν|Ερρίκου Σλήμαν]].]]
Στο δεύτερο Κοινοβούλιο στην Ραβέννικα (2 Μαΐου 1210) ο Όθων επικύρωσε τις σχέσεις της εκκλησίας με το κράτος υπογράφοντας σαν ''"Όθων ντε λα Ρος, Μέγας Κύρης των Αθηνών"''.<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Ο Όθων κατηγορήθηκε για την συμπεριφορά του στους Έλληνες ιερείς σαν να είναι δουλοπάροικοι, οι περισσότεροι είχαν χειροτονηθεί με Ορθόδοξους ηγουμένους και οι Φράγκοι προσπάθησαν να υποτάξουν τον τοπικό πληθυσμό με την βία.
Ο Όθων και ο Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος ξεκίνησαν μια σειρά από εκστρατείες στην ηπειρωτική Ελλάδα, κατέλαβαν την [[Ακροκόρινθος|Ακροκόρινθο]] (1210), το [[Άργος]] και το [[Ναύπλιο]] (1212), δέχτηκε τα [[Τιμάρια Άργους και Ναυπλίας]] και το [[Κάστρο του Δαμαλά]]. Δέχτηκε επιπλέον σύμφωνα με τον Μαρίνι Σανούδο Τορσέλλο έναν εμπορικό φόρο από την [[Κόρινθος|Κόρινθο]].<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Ο Όθων μετέφερε την πρωτεύουσα του στην Θήβα επειδή είχε σημαντική εμπορική σημασία με την παραγωγή μεταξιού, ο ίδιος διέμενε πάντοτε στην Αθήνα σε ένα κάστρο στην κορυφή της Ακρόπολης.
Γραμμή 27 ⟶ 29 :
==Σύγκρουση με τον κλήρο==
 
Την περίοδο 1208 - 1213 είχε συνεχώς αλληλογραφία με τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ επειδή ο Λατινικός κλήρος της Αττικής είχε έντονα παράπονα για την συμπεριφορά του, έδωσε το κάστρο της Λιβαδειάς στον πάπα και σαν αντάλλαγμα πήρε μια ετήσια εισφορά (1214).<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Ο διάδοχος του [[Πάπας Ονώριος Γ΄]] ζήτησε την περίοδο 1217 - 1225 να έχει συνάντηση μαζί του, τον αφόρισε και έθεσε τις εκτάσεις του σε απαγόρευση σαν τιμωρία για την συμπεριφορά του στους Λατίνους ιερείς.<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Ο Όθων συμφώνησε με τον πάπα να επιστρέψει τα εκκλησιαστικά εδάφη αλλά να κρατήσει τα εκκλησιαστικά έπιπλα με μια ετήσια εισφορά. Παραχώρησε σε καθορισμένες μέρες του χρόνου στο Μπελεβώ δικαιώματα αλιείας στην Λα Ρος και Ρέϋ (1217, 1221).<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Σύμφωνα με την παράδοση μετά το 1225 παραιτήθηκε στην Αθήνα υπέρ του γιου του [[Γκυ στηνΑ΄ Αθήναντε Λα Ρος]] και επέστρεψε με την σύζυγο του στην πατρίδα του αλλά δεν υπάρχουν πηγές να το επιβεβαιώσουν.<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Το βέβαιο είναι ότι πέθανε πριν το 1234 αφού σε ένα διάταγμα εκείνη την χρονιά ο γιος του Όθων Β΄ του Ρέι καταγράφεται σαν ''"ένας γιος του πρώην λόρδου Όθων, δούκα των Αθηνών"''.<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref>
 
==Οικογένεια==
 
[[Αρχείο:Kruzganki_Dafni.jpg|thumb|right|250px|Το εσωτερικό μοναστήρι στην [[Μονή Δαφνίου]] που εγκαταστάθηκαν οι Βουργούνδιοι μοναχοί.]]
Ο Όθων παντρεύτηκε την Ισαβέλλα του Ρέϋ που περιγράφεται σαν κόρη και διάδοχος του Γκυ, λόρδου του Ρέϋ-συρ-Σον στην ελεύθερη κομητεία της Βουργουνδίας.<ref>Setton 1976, p. 417.</ref> Ο ιστορικός Λόνγκνον την καταγράφει σαν κόρη του Κλαρεμπώ Δ΄ του Τσάπ ενός λόρδου από την [[Καμπανία]].<ref>Longnon 1973, pp. 64 and 69.</ref> Απέκτησε δυο γιους τον Όθων και τον Γκυ, ο Όθων κληρονόμησε την ηγεμονία του Ρέϋ, σύμφωνα με την παράδοση ο Γκυ κληρονόμησε το Λα Ρος και το δουκατοδουκάτο πέρασε σε έναν ανιψιό του Όθων που λεγόταν Γκυ.<ref>Setton 1976, p. 417.</ref><ref>Lock 1995, p. 364.</ref> Ο Λόνγκνον παρουσίασε ένα διάταγμα στο οποίο ο Όθων του Ρέϋ ονόμαζε τον δούκα σαν αδελφό του κάτι που σημαίνει ότι ήταν γιος του Γκυ ανατρέποντας την μέχρι τότε άποψη ότι ήταν ανιψιός του.<ref>Longnon 1978, pp. 215–16.</ref> Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Λα Ρος ζούσα στην ελεύθερη κομητεία της Βουργουνδίας αλλά επί Όθων πολλοί εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.<ref>Setton 1976, p. 417.</ref> Ο Γουόλτερ ένας μικρανεψιός του ήταν μέλος στο ''"Κεφάλαιο του Παρθενώνα"'' (1292).<ref>Setton 1976, p. 417.</ref><ref>Lock 1995, p. 206.</ref>
 
==Παραπομπές==