Μαυρίκιος (αυτοκράτορας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Υπάρχω (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Ο Μαυρίκιος ήταν διακεκριμένος στρατηγός και χρίστηκε διάδοχος του [[Τιβέριος Β΄|Τιβέριου]] μια εβδομάδα πριν αποβιώσει ο τελευταίος, νυμφευόμενος ταυτόχρονα την κόρη του Αυτοκράτορα. Ο Μαυρίκιος, ικανός ηγέτης και διπλωμάτης, γρήγορα αντελήφθη την ανάγκη για ειρήνη με τους Πέρσες ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες εξαντλητικού πολέμου στην [[Αρμενία]] και τη [[Μεσοποταμία]]. Με τον θάνατο του [[Χοσρόης Α΄ της Περσίας|Χοσρόη Α΄]] το 579, διαδέχεται τον τελευταίο ο γιος του [[Ορμίσδας Δ΄]], ο οποίος συνέχισε ανεπιτυχώς τον πόλεμο κατά των Ρωμαίων και απέρριψε προτάσεις της Κωνσταντινούπολης για ειρήνη. Ο Ορμίσδας Δ΄ ανατράπηκε τελικώς το 590 και ο γιος του, [[Χοσρόης Β΄ της Περσίας|Χοσρόης Β΄]], κατέφυγε στο Βυζάντιο για να ζητήσει βοήθεια. Ο Μαυρίκιος, παρά τις αντιρρήσεις της Συγκλήτου, παρείχε βοήθεια και επανέφερε τον Χοσρόη Β΄ στον θρόνο, για να λάβει ως ανταμοιβή το μεγαλύτερο μέρος της περσικής [[Αρμενία|Αρμενίας]] και το δυτικό τμήμα της Καυκάσιας Ιβηρίας, ολοκληρώνοντας έτσι επιτυχώς τον πόλεμο που μαινόταν από το 572.
 
Επί των ημερών του, Πατριάρχης [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] ήταν ο [[Πατριάρχης Ιωάννης Δ΄ Νηστευτής|Ιωάννης Δ΄]], ο επονομαζόμενος ''Νηστευτής''. Αυτός για πρώτη φορά στην ιστορία θα υιοθετήσει τον τίτλο «[[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικός]]», γεγονός που θα πυροδοτήσει το μένος του [[ΌσιοςΠάπας Γρηγόριος Α΄ ο Διάλογος|Πάπα Γρηγορίου Α΄]] του ''Μεγάλου''. Ο Ιωάννης Δ΄ όμως, υποστηριζόμενος από τον Αυτοκράτορα, δεν υποχωρούσε μπροστά στις αντιδράσεις του Πάπα, με αποτέλεσμα η Εκκλησία να προχωρήσει ένα σημαντικό βήμα προς το Σχίσμα, που έμελλε να οριστικοποιηθεί το [[1054]].
 
Ο Μαυρίκιος διεξήγαγε επιτυχείς [[Εκστρατείες του αυτοκράτορα Μαυρικίου στα Βαλκάνια|αγώνες κατά των Αβάρων και Σλάβων]] στα δυτικά, αποκαθιστώντας τη Ρωμαϊκή κυριαρχία στη Βαλκανική. Για την αντιμετώπιση των Λομβαρδών που εισέβαλαν στην [[Ιταλία]], πραγματοποίησε διοικητικές μεταρρυθμίσεις, με βασική αυτήν της δημιουργίας των εξαρχάτων της Ιταλίας, με έδρα τη Ραβέννα, και της Αφρικής, με έδρα την Καρχηδόνα, αντί για τις παλαιότερες διοικητικές περιφέρειες των ομώνυμων επαρχιών (καταγόμενες από την εποχή του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]] και επανιδρυμένες επί [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού]]). Μπόρεσε με αυτόν τον τρόπο να διατηρήσει τον έλεγχο της χερσονήσου, έως έναν βαθμό, ενόσω αυτή κατακλυζόταν από τους Λομβαρδούς. Λέγεται ότι σκόπευε να επαναφέρει το σύστημα της Τετραρχίας, προκειμένου η Αυτοκρατορία να ανταποκρίνεται καλύτερα στις προκλήσεις των καιρών.