Πάνορμος Κυζίκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι πρώτες ενδείξεις για την κατοίκηση της πόλης ανάγονται μεταξύ του 8ου και 9ου π.Χ. αιώνα. Ο πρώτος οικισμός ήταν ένας "ασφαλής λιμένας" εξ ου και η ονομασία Πάνορμος<ref>[http://www.bandirma-bld.gov.tr/tr/p/15-tarihce Bandırma Belediyesi BANDIRMA Tarihçe], bandirma-bld.gov.tr</ref> η οποία διατηρείται ως και σήμερα, με την ανάλογη παραφθορά, στα τουρκικά. Κατακτήθηκε από τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδρο]] το 334 π.Χ., μετά πέρασε στην κυριαρχία των [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαίων]] και κατόπιν έγινε τμήμα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]. Οι Βυζαντινοί την έχασαν το 1345 όταν έπεσε στα χέρια των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]] του Ορχάν. Με τη μεγάλη πυρκαγιά του 1874 ολόκληρη η Πάνορμος καταστράφηκε. Μετά την πυρκαγιά ανοικοδομήθηκε σύμφωνα το ιπποδάμειο σύστημα. Με το τέλος του [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικού πολέμου]] του 1876- 1878 στην Πάνορμο εγκαταστάθηκαν [[Τάταροι]] από την [[Κριμαία]], γεγονός που άλλαξε την φυσιογνωμία της πόλης και οδήγησε στην αύξηση πληθυσμού της. Σύμφωνα με την οθωμανική απογραφή του 1901<ref>[http://asiaminor.ehw.gr/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=5690 Πάνορμος (Πάντερμο)], asiaminor.ehw.gr</ref> η πόλη είχε περίπου 16.500 κατοίκους, από αυτούς οι περισσότεροι, 10.000 κάτοικοι, ήταν μουσουλμάνοι (Τούρκοι, Τάταροι, Κιρκάσιοι, Τσιγγάνοι), οι Έλληνες ήταν 5.800 και 630 ήταν από άλλες εθνότητες (Αρμένιοι, Εβραίοι κ.λπ.). Μετά την Μικρασιατική καταστροφή οι Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη στις 17 Σεπτεμβρίου του 1922 όταν μαζί με το Γ΄ Σώμα Στρατού αποχώρησαν και πέρασαν στις απέναντι ακτές ([[Ραιδεστός|Ραιδεστό]]) της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]].

 

 

==Πηγές==