Βαρωνία της Χαλανδρίτσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με τις ''Ασσίζες της Ρωμανίας'' το δώρο του Νικολά στην Μιτόπολη διαιρέθηκε ανάμεσα στον [[Αιμόν ντε Ρανς]] και μια ευγενή που ονομαζόταν Μαργαρίτα της Κεφαλλονιάς. Η Αραγωνική έκδοση του Χρονικού του Μορέα γράφει ότι μετά την νίκη του νεαρού Λουδοβίκου επί του Φερδινάνδου στην Μάχη της Μανωλάδας ο Λουδοβίκος έδωσε τις κενές βαρονίες σε δυο οπαδούς του από την [[Βουργουνδία]] τον Αιμόν ντε Ρανς και τον αδελφό του Όθων. Ο Όθων πέθανε αμέσως μετά, ο Αιμόν πούλησε το δώρο του στον άρχοντα της Χίου [[Μαρτίνος Ζαχαρίας|Μαρτίνο Ζαχαρία]] και επέστρεψε στην πατρίδα του.<ref>Bon (1969), pp. 235, 459</ref><ref>Topping (1975), pp. 119–120</ref> Η βαρονία της Χαλανδρίτσας παρέμεινε στα χέρια της οικογένειας Ζαχαρία αν και ένα γράμμα (1324) εμφανίζει σαν κάτοχο της τον [[Βαρωνία της Αρκαδίας|Βαρόνο της Αρκαδίας]] [[Πιέτρο νταλε Κάρτσερι]]. Ο γιος του Μαρτίνου [[Κεντυρίων Α΄ Ζαχαρίας]] είναι βέβαιο ότι κατείχε από το 1361 ολόκληρη την βαρονία.<ref>Bon (1969), pp. 205, 235–236, 460</ref> Μετά από τον Κεντυρίων Α΄ ο γιος του [[Ανδρόνικος Ασάν Ζαχαρίας]] παντρεύτηκε την κόρη του [[Εράρδος Γ΄ Μαύρος|Εράρδου Γ΄ Μαύρος]], με τον γάμο κληρονόμησε την [[Βαρωνία της Αρκαδίας]] και έγινε ''Κοντόσταυλος της Πελοποννήσου'' εκτός από βαρόνος της Χαλανδρίτσας. Ο Ανδρόνικος απέκτησε με τον γάμο του τον [[Εράρδος Δ΄ Ζαχαρίας|Εράρδο Δ']], τον [[Στέφανος Ζακαρία|Στέφανο]], τον Μπενεντέτο και τον Κεντυρίων Β΄.

| [[ΑϋμώνΑιμόν ντε λα ΡενςΡανς]]

| [[Όθων ντε λα Ρενς]]

| [[Μαρτίνος Ζαχαρίας|Μαρτίνος Ζακαρία]]<br /><small>Αγόρασε την βαρωνία από τον Αυμών</small>