Μαρία Κάλλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 19:
Στις [[27 Οκτωβρίου]] [[1956]] εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη [[Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης]] ως ''"[[Νόρμα (όπερα)|Νόρμα]]"'' στο ομώνυμο έργο του [[Βιντσέντσο Μπελλίνι|Μπελλίνι]]. Στις [[5 Αυγούστου]] [[1957]] επιστρέφει στην Αθήνα και εμφανίζεται στο [[Ωδείο Ηρώδου Αττικού]] στα πλαίσια του [[Φεστιβάλ Αθηνών]]. Δύο μήνες πριν είχε γνωρίσει τον εφοπλιστή [[Αριστοτέλης Ωνάσης|Αριστοτέλη Ωνάση]] σε δεξίωση της κοσμικογράφου [[Έλσα Μαξγουελ]]. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε μία από τις πλέον συζητημένες σχέσεις στην ιστορία.
Στις [[24 Αυγούστου]] του [[1960]], η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε στο [[Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου]] τη ''[[Νόρμα (όπερα)|Νόρμα]]'' του [[Βιντσέντζο Μπελίνι]], έργο το οποίο η ίδια είχε ζητήσει για την πρώτη της εμφάνιση στο αρχαίο θέατρο. Δεν έχανε ποτέ την ευκαιρία να ξαναζήσει το δράμα και το πάθος της ηρωίδας. Τη στιγμή που τραγουδούσε την άρια ''"Κάστα ντίβα"'' αφέθηκαν στην ορχήστρα δύο λευκά περιστέρια, προκαλώντας θύελλα χειροκροτημάτων. Στο τέλος, ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν τόσο μεγάλος που κάλεσαν την Κάλλας 10 φορές στη σκηνή. Τα σκηνικά, στην ιστορική αυτή παράσταση, υπέγραψε ο [[Γιάννης Τσαρούχης]], τα κοστούμια φιλοτέχνησε ο [[Αντώνης Φωκάς]] και η σκηνοθεσία ήταν του [[Αλέξης Μινωτής|Αλέξη Μινωτή]]. Τη σύμπραξη της Μαρίας Κάλλας με την [[Εθνική Λυρική Σκηνή]] διήθυνε από το πόντιουμ ο Τούλιο Σεραφίν<ref>''Ενθουσιασμός για τη Μαρία Κάλλας'', Ιστορικό Λεύκωμα 1960, Καθημερινή (1997)</ref>. Η παράσταση επρόκειτο αρχικά να δοθεί την 21η Αυγούστου, αναβλήθηκε όμως λόγω καταρρακτώδους βροχής.
Στις [[6 Αυγούστου]] του [[1961]], η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε στο [[Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου]] τη ''[[Μήδεια (Κερουμπίνι)|Μήδεια]]'' του [[Λουίτζι Κερουμπίνι]] με την [[Εθνική Λυρική Σκηνή]]. Στην παράσταση συμμετείχαν περισσότερα από 200 πρόσωπα. Επρόκειτο για έναν ακόμη θρίαμβο της μεγάλης καλλιτέχνιδας, η οποία αποθεώθηκε από τους 17.000 θεατές της βραδιάς, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο πρωθυπουργός [[Κωνσταντίνος Καραμανλής]], ο υπουργός Προεδρίας [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], η κοσμικογράφος [[Έλσα Μάξγουελ]], ο πρίγκιπας Πέτρος του [[Μονακό]] και άλλοι. Τη σκηνοθεσία της παράστασης είχε αναλάβει ο [[Αλέξης Μινωτής]], τα σκηνικά-κοστούμια υπέγραψε ο [[Γιάννης Τσαρούχης]] (είχε "ντύσει" την Κάλλας, την οποία θαύμαζε πολύ, στη ''Μήδεια'' και στη ''[[Νόρμα (όπερα)|Νόρμα]]''), οι χορογραφίες ήταν της Μαρίας Χορς και η διεύθυνση ορχήστρας του Νίκολα Ρεσίνιο. Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί, εκτός ολίγων των 300, 400 και 500 δραχμών. Μετά τη μνημειώδη αυτή παράσταση στην Επίδαυρο, ήρθε η σειρά της Σκάλας του Μιλάνου, τον Δεκέμβριο. ''"Πολλές αναποδιές και δυσκολίες τεχνικές και ψυχολογικές στην αρχή των δοκιμών, αλλά όταν η Κάλλας ήρθε στην πρόβα, όλα πήγαν μέλι-γάλα"'', σημειώνει ο Αλέξης Μινωτής στο βιβλίο του ''Μακρινές Φιλίες''. ''"Στο τέλος όλοι αναγνώρισαν πως η παράσταση αυτή ήταν ίσως η καλύτερη που έγινε ποτέ στη Σκάλα του Μιλάνου"''<ref>''Η Κάλλας ερμηνεύει "Μήδεια"'', Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 153, Καθημερινή (1997)</ref>.
| |||