Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
|εικόνα = 1963 - Byzantine Museum, Athens - St. Catherine - 14th century - Photo by Giovanni Dall'Orto, Nov 12 2009.jpg
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα = Η Αγία Αικατερίνα. Εικόνα του 14ου αι. από τη [[Βέροια]] στο [[Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο]].
|τίτλοι = Μεγαλομάρτυρας, Παρθένος
|τόπος_γέννησης = [[Αλεξάνδρεια]],<ref name="orthodox">[http://www.antiochian.org/saint_katherine Self-Ruled Antiochian Orthodox Christian Archdiocese of North America]. Accessed 11 December 2014.</ref> [[Αίγυπτος]]
Γραμμή 24:
Η '''Αγία Αικατερίνη''' ή '''Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας''', γνωστή και ως '''Μεγαλομάρτυς Αγία Αικατερίνη''' και κατά τους υμνολόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας '''Αικατερίνα''' ([[282]] - [[305]]), ήταν μία από τους Μεγαλομάρτυρες της Ορθοδοξίας, που έμεινε ακλόνητη στα πιστεύω της παρά τις πιέσεις και τα βασανιστήρια που υπέστη, κατά τον πρώιμο [[4ος αιώνας|4ο αιώνα]].
 
== Ιστορία ==
Έζησε επί εποχής Μαξιμίνου, απόλυτου άρχοντα της Αιγύπτου, ιδιαίτερου χριστιανομάχου και ότι ήταν βασιλικού γένους, ούσα κόρη του αριστοκράτη τότε Κώνστα. Έτυχε μεγάλης μόρφωσης και ήταν κάτοχος της λατινικής γλώσσας και της ελληνικής φιλολογίας. Σπούδασε φιλοσοφία και ρητορική και πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Από νεαρή ηλικία προσελκύσθηκε από την χριστιανική διδασκαλία την οποία μελέτησε και αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε με έντονη δράση και ενθουσιασμό για την διάδοσή του επιτυγχάνοντας πολλά χάριν της ρητορικής της δεινότητας και των πολλών γνώσεών της. Την Αικατερίνη όμως εκτός της σοφίας και των αρετών της, την διέκρινε και το σπάνιο κάλλος της μορφής της. Λέγεται ότι στην ηλικία των 18 ετών επισκέφτηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος ήταν πιθανόν ο [[Μαξιμίνος Β]] ή ο [[Μαξέντιος]], και προσπάθησε να τον πείσει για το ότι ήταν εσφαλμένοι οι διωγμοί που διεξήγε κατά των [[Χριστιανισμός|Χριστιανών]]. Πέτυχε όμως να μεταστρέψει στον Χριστιανισμό την γυναίκα του αυτοκράτορα.
Γραμμή 29 ⟶ 30 :
Η σύγχυση όμως αυτή διαλύθηκε πρώτα από την διαπίστωση ότι ουδεμία τέτοια λεπτομέρεια του βίου της Αγίας δεν αναφέρεται στη βιογραφία εκείνης και ούτε του μαρτυρικού της θανάτου, αλλά και από στοιχεία (σχόλια) από άλλο συγγραφέα βεβαιώνεται ότι η περί ής ο λόγος Αλεξανδρινή αριστοκράτισσα λεγόταν Δωροθέα. Πάντως η Αγία Αικατερίνη από νεαρότατη ηλικία είχε δείξει ασυνήθη ευσέβεια και προσήλωση στα Θεία όπου και ο θρύλος ότι δέχθηκε το "δακτυλίδι πνευματικής μνηστείας" από μέρους του [[Χριστός|Χριστού]] που της προσκόμισε η [[αειπάρθενος]] Μητέρα Του ή κατ΄ άλλους από τον Ίδιον.
 
Δυστυχώς για τηντη δράση και τηντη ζωή της Αγίαςαγίας δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικές πληροφορίες, κανένας ιστορικός δεν την αναφέρει και ούτε ένας μάρτυρας δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξή της και μέχρι του τέλους του [[9ος αιώνας|9ου αιώνα]] και με δεδομένο ότι η εποχή του "μαρτυρικού της θανάτου" προσδιορίσθηκε περί το [[305]] υπάρχει σιωπή πέντε αιώνων η οποία είναι αδύνατον να μη προσδώσει στις κατοπινές πληροφορίες κάποιες αοριστίες χωρίς αυτές όμως να σημαίνουν πως η σχετική παράδοση περί της Αγίας Αικατερίνης στερούνται ιστορικής βάσης, όπου και ο λόγος της αναγκαίας καταγραφής των.
== Ιστορία ==
[[Αρχείο:La Sagrada Familia, por José de Ribera.jpg|left|thumb|200px|"Ο μυστικός γάμος της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξανδρείας" υπό [[Τζουζέπε Ριμπέρα]], 1648. Η Αγ. Αικατερίνη φιλά το Χριστό που τον κρατά η [[Παρθένος Μαρία]]. Στο Παρασκήνιο: η [[Αγία Άννα]] και ο [[Άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ|Άγιος Ιωσήφ]]]]
Δυστυχώς για την δράση και την ζωή της Αγίας δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικές πληροφορίες κανένας ιστορικός δεν την αναφέρει και ούτε ένας μάρτυρας δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξή της και μέχρι του τέλους του [[9ος αιώνας|9ου αιώνα]] και με δεδομένο ότι η εποχή του "μαρτυρικού της θανάτου" προσδιορίσθηκε περί το [[305]] υπάρχει σιωπή πέντε αιώνων η οποία είναι αδύνατον να μη προσδώσει στις κατοπινές πληροφορίες κάποιες αοριστίες χωρίς αυτές όμως να σημαίνουν πως η σχετική παράδοση περί της Αγίας Αικατερίνης στερούνται ιστορικής βάσης, όπου και ο λόγος της αναγκαίας καταγραφής των.
 
Σύμφωνα με τον Ρουφίνο, το πρώτο της όνομα ήταν Δωροθέα. Μετά την βάφτισή της όμως, έλαβε το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή, (''αιέν καθαρινά'', δηλαδή "η πάντοτε αγνή"). Έζησε στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμίνου, είχε αριστοκρατική καταγωγή και τεράστια μόρφωση.
Γραμμή 37 ⟶ 36 :
Σίγουρα απετέλεσε ένα αντίπαλο δέος στην Ελληνίδα φιλόσοφο [[Υπατία]] κατά τη μεσαιωνική σκέψη· Παρόμοια με την Υπατία, λέγεται ότι ήταν σοφή (ιδιαιτέρως όσον αφορά στη φιλοσοφία και τη θεολογία), πολύ όμορφη, αγνή, και ότι δολοφονήθηκε άγρια λόγω της δημόσιας έκθεσης τής πίστης της —105 χρόνια προ του θανάτου της Υπατίας (αν και τα πρώτα κείμενα που την αναφέρουν, ή οι διάφορες παραλλαγές τους, χρονολογούνται πολύ αργότερα).
 
== Παράδοση ==
== Εξιστόρηση θρύλων ==
Σύμφωνα με τους θρύλους (παράδοση) και τα [[Συναξάριο|Συναξάρια]] της Αγίας Αικατερίνης, όταν πληροφορήθηκε ο Αυτοκράτορας [[Μαξιμίνος Β΄|Μαξιμίνος]] όσα διαδίδονταν περί των ιδεών της και του τρόπου της ζωής της Αγίας, ανέθεσε σε πενήντα ή κατ΄ άλλους σε εκατόν πενήντα περίφημους ρήτορες, (ο αριθμός εξ αντιθέτου χαρακτηρίζει την ρητορική δεινότητα της Αγίας), να συζητήσουν μαζί της προκειμένου να της αποδείξουν το αβάσιμο και στρεβλό των ιδεών (δοξασιών) της. Αποτέλεσμα όμως υπήρξε το αντίθετο. Η Αικατερίνη με την κομψότητα του λόγου της και των επιχειρημάτων της «''εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του πνεύματος την μαχαίραν''» (κατά το [[απολυτίκιο]] της Αγίας). Αλλά ακόμη και τα σοφά της επιχειρήματα, με την πειστική ανάπτυξη των ιδεών της, κατάφεραν να προσηλυτίσουν αυτούς οι οποίοι τελικά ασπάσθηκαν τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]]. Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε το αποτέλεσμα οργίσθηκε τόσο που διέταξε την θανατική καταδίκη όλων στη πυρά στο μέσον της πόλης την δε Αικατερίνη σε μαρτύρια μέχρι θανάτου της.
 
Στην αρχική φυλάκιση η νεαρή Αγία υπέμεινε τις πιέσεις και τις κακουχίες με θάρρος και υπομονή που αντλούσε από την δύναμη της βαθιάς της πίστης. Όταν στη συνέχεια έμαθε η [[Αυγούστα]] Φαυστίνα τον λόγο της καταδίκης της Αγίας θαύμασε την καρτερικότητά της και ζήτησε να την επισκεφθεί η οποία και έγινε με συνοδεία 200 στρατιωτών υπό τον Φρούραρχο Πορφυρίωνα ή Πορφύριο οι οποίοι τελικά κατηχήθηκαν στη νέα θρησκεία. Τότε ο Αυτοκράτορας διέταξε τον [[αποκεφαλισμός|αποκεφαλισμό]] της Φαυστίνας και της ακολουθίας της και την τελική πλέον εκτέλεση της Αγίας. Μέσον θανάτωσης ήταν ο "[[Τροχός βασανιστηρίων]]" που έμοιαζε με τροχό η περιφέρεια του οποίου έφερε καρφιά (ήλους) που ετίθετο σε κίνηση με σχοινιά και τροχαλίες πλησιάζοντας αργά το ιστάμενα δεμένο σώμα του καταδίκου) με συνέπεια τις αρχικές εκδορές μέχρι διαμελισμού. Ο θρύλος στο σημείο αυτό αναφέρει πως τα καρφιά του τροχού όταν πλησίασαν το σώμα της Αγίας αυτά ένα-ένα αποσπόταν ή θραυόταν. Κατ΄ άλλο θρύλο ο εν λόγω τροχός πριν πλησιάσει το σώμα της Αγίας διαλύθηκε "''στα εξ ων συνετέθη''". Έτσι και αποφασίσθηκε τελικά ο αποκεφαλισμός της Αγίας που όταν συνέβη αυτός οι παριστάμενοι αντιλήφθηκαν να ρέει γάλα αντί αίμα.
[[Αρχείο:Carlo Crivelli 014.jpg|thumb|right|Η Αικατερίνη της Αλεξανδρείας, υπό [[Κάρλο Κριβέλλι]]]]
 
Στη συνέχεια δι΄ άλλου θρύλου το πάναγνο σώμα της Αγίας μεταφέρθηκε υπό "''πτερύγων αγγέλων''" στο όρος Σινά της ομώνυμης χερσονήσου όπου επί αιώνες έμεινε άταφο, κατά τους βιογράφους της και την ιερή παράδοση, μέχρι τον [[6ος αιώνας|6ο αιώνα]], όπου ερημίτες μοναχοί της περιοχής μέσω οράματος ειδοποιήθηκαν και κατέβασαν από το όρος το σώμα της Αγίας το οποίο και εναπόθεσαν σε μαρμάρινη θήκη. Στη συνέχεια ενημερώθηκε ο αυτοκράτορας [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανός]] ο οποίος και έκτισε τητην γνωστή ιερήιερά [[Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά]] και την εκκλησία (καθολικό) της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (που κτίσθηκε μεταξύ 548-565) εντός της οποίας και τοποθετήθηκε η μαρμάρινη θήκη εξ ου και το όνομα της εκκλησίας Αγία Αικατερίνη. Στη Μονή αυτή διασώζεται ένα σημαντικό θησαυροφυλάκιο της [[πρώιμη Χριστιανική τέχνη|πρώιμης Χριστιανικής τέχνης]], αρχιτεκτονικής και [[εικονογραφημένο χειρόγραφο|εικονογραφημένων χειρογράφων]], οι δε μοναχοί αυτής είναι Έλληνες.
 
Σύμφωνα με μια άλλη ακόμη εκδοχή του θρύλου, έχοντας απορρίψει η Αικατερίνη πολλές γαμήλιες προτάσεις, ανέβηκε στους ουρανούς κατά τη διάρκεια οράματος και μνηστεύθηκε τον Χριστό από την [[Παρθένος Μαρία|Παρθένο Μαρία]] —το αρχαίο θέμα του [[Μυστικός γάμος|μυστικού γάμου]] με μια θεότητα που είναι σύνηθες στην εκστατική [[μυθολογία]] της ανατολικής Μεσογείου και της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]].
Γραμμή 50 ⟶ 49 :
 
== Εορτασμός ==
[[Αρχείο:SaintAngels CatherineAnd ofSaint AlexandriaCatherina.JPGjpg|thumb|200px|Η Αγία Αικατερίνη, ψηφιδωτόκηδευόμενη πάνωυπό από την είσοδο του Παρεκκλήσιου του Ι.Ν. Προφήτη Ηλίααγγέλων (Τσακός - ΑγίαΜονή ΠαρασκευήΣινά).]]
Η ημέρα του μαρτυρίου της Αγίας Αικατερίνης θεωρείται η [[24 Νοεμβρίου]], της δε εύρεσης των λειψάνων της η [[25 Νοεμβρίου]] εκτός όμως όλων των Σλάβων που τιμούν ιδιαίτερα μέχρι σήμερα την ημέρα του μαρτυρικού θανάτου της Αγίας, όλοι οι λοιποί χριστιανοί κατά σύσταση των μοναχών του Σινά συνέπτυξαν σε μία και τις δύο εορτές και όρισαν την 25 Νοεμβρίου ημέρα τιμώμενη της ιερής μνήμης της, συνεορταζόμενη με την απόδοση [[Εισόδια της Θεοτόκου|Εισοδίων της Θεοτόκου]]. (Η περίπτωση αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες από την πρακτική λειτουργική πλευρά, γι' αυτό και γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο Τυπικό της Εκκλησίας (βλέπε π.χ. http://www.ec-patr.org/gr/typikon και http://www.typikon.gr)). Την παράδοση αυτή να τιμάται η αγία στις 25 Νοεμβρίου ακολούθησαν και οι Καθολικοί της Δύσης.
 
Γραμμή 70 ⟶ 69 :
 
== Προστάτιδα αγία ==
Η Αγία Αικατερίνη θεωρείται προστάτις των [[Επιστήμες μηχανικών|Μηχανικών]] καθώς αποτελούσε για την εποχή της πρότυπο σοφίας και μόρφωσης αλλά και διότι μαρτύρησε σε τροχό. Επίσης αποτελεί προστάτιδα των παρθένων γυναικών και των φοιτητριών.
 
Στη Γαλλία, η φιλοσοφική σχολή του Παρισιού από θαυμασμό προς την Αγία την είχε ανακήρυξε προστάτιδα της φιλοσοφίας. Την ιδιότητα αυτή της Αγίας που διαδόθηκε ταχύτατα αποδέχθηκαν πλείστες Χώρεςχώρες της Δύσης. Σημαντικότερες εορτές προς τιμή της Αγίας ήταν εκείνες οι εύθυμες που συνέβαιναν στο Παρίσι όπου νεανίδες ηλικίας 25 ετών ανύπανδρες, ανήμερα της εορτής της Αγίας, περιφέρονταν εν ευθυμία στη πόλη φέροντας ή σκεπάζοντας τα μαλλιά τους με λευκό δαντελλωτό "''κεκρύφαλο''" (σκούφο) εκ του οποίου και προήλθε η γαλλική έκφραση "''elle a la coiffure de Sainte Catherine''", (= έχει την κτενισιά της Αγίας Αικατερίνης) που αποτελεί ιδιωματισμό και λέγεται για γεροντοκόρες, αντίστοιχο με το ελληνικό "μπήκε στο ράφι".
 
Εθεωρείτο η αγία-προστάτις της Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας (Padova)<ref>{{Cite book|title = Τα δημοσιεύματα των Ελλήνων σπουδαστών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας τον 17ο και 18ο αι.|last = Στεργέλλης|first = Αριστείδης Π.|publisher = Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός»|year = 1970|isbn = |location = Αθήνα|pages = |url = http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/4/b/3/metadata-02-0000296.tkl&do=99124.pdf&lang=en&pageno=1&pagestart=1&width=487.2%20pts&height=680.88%20pts&maxpage=267}}</ref>.<br />