Επαναστάσεις του 1848: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 53:
Στη γλώσσα της δεκαετίας του 1840, η «δημοκρατία» σήμαινε το καθολικό [[δικαίωμα ψήφου]] για τους άνδρες. «Φιλελευθερισμός» ουσιαστικά σήμαινε τη συναίνεση των κυβερνωμένων και τον περιορισμό της εκκλησιαστικής και κρατικής εξουσίας, τη δημοκρατική κυβέρνηση, την ελευθερία του τύπου και του ατόμου. Τη δεκαετία του 1840 είχαν εμφανιστεί μια σειρά ριζοσπαστικές φιλελεύθερες εκδόσεις, όπως ''Rheinische Zeitung'' (1842), ''Le National'' και ''La Réforme'' (1843) στη Γαλλία, ''Grenzboten'' του Ιγκνατς Κούραντα (1841) στην Αυστρία, ''Pesti Hírlap'' (1841) του Λάγιος Κόσουτ στην Ουγγαρία, καθώς και η αυξημένη δημοτικότητα του παλαιότερου ''Morgenbladet'' στη Νορβηγία και του ''Aftonbladet'' στη Σουηδία<ref>Sperber (1994) pp. 99, 113; Ginsborg, p. 44;</ref>.
 
Ο «εθνικισμός» πίστευε στην ένωση ανθρώπων που συνδέονταν με (κάποιο μείγμα) κοινής [[γλώσσα]]ς, [[κουλτούρα]]ς, [[θρησκεία]]ς, [[ιστορία]]ς και φυσικά άμεσης [[γεωγραφία]]ς. Υπήρξαν επίσης [[Αλυτρωτισμός|αλυτρωτικές]] κινήσεις. Ο εθνικισμός είχε αναπτύξει ευρύτερη απήχηση κατά την περίοδο πριν από το 1848, όπως φαίνεται στην ''Ιστορία του Τσέχικου Έθνους'' του 1836 του Φράντσιγεκ Πάλατσκι, που τόνιζε μια σιράσειρά εθνικών συγκρούσεων με τους Γερμανούς ή στα λαϊκά πατριωτικά'' Liederkranz'' (κύκλοι τραγουδιών) σε όλη τη Γερμανία: τα πατριωτικά και πολεμοχαρή τραγούδια για το [[Δουκάτο του Σλέσβιχ|Σλέσβιχ]] είχαν κυριαρχήσει στο εθνικό φεστιβάλ τραγουδιού του [[Βύρτσμπουργκ]] το 1845. Οι σημερινές [[Γερμανία]] και [[Ιταλία]] ήταν διαιρεμένες σε μικρά ανεξάρτητα κράτη<ref>Stanley Z. Pech, ''The Czech Revolution of 1848'' (1969), p. 25, Wolfram Siemann, ''The German Revolution of 1848–1849'' (London, 1998), p. 47</ref>.
 
Ο «σοσιαλισμός» τη δεκαετία του 1840 ήταν ένας όρος χωρίς κοινά αποδεκτό ορισμό, που σήμαινε διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά χρησιμοποιείτο συνήθως σε ένα πλαίσιο μεγαλύτερης εξουσίας για τους εργαζόμενους σε ένα σύστημα που βασίζεται στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής από τους εργαζόμενους.