Φιορέντσα Σανούντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|11|12|2016}}
{{Πληροφορίες μονάρχη
|όνομα = Φιορέντσα
Γραμμή 10 ⟶ 9 :
|διάδοχος = [[Νικολό νταλε Κάρτσερι|Νικολό νταλε Κάρτσερι]]
|σύζυγος = [[Τζοβάννι νταλε Κάρτσερι]]<br>[[Νικολό Β΄ Σανούντο Σπετσαμπάντα]]
|επίγονοι = [[Νικολό νταλε Κάρτσερι|Νικολό νταλε Κάρτσερι]]<br>[[Μαρία ΣανούντοΣανούδου]]<br>Ελιζαμπέτα Σανούντο
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Σανούντι|ΣανούντιΣανούδων]]
|πατέρας = [[ΤζοβάννιΙωάννης Α'Α΄ Σανούντο|Τζοβάννι Α΄Σανούδος]]
|μητέρα = Μαρία
|ημ_γέννησης =
Γραμμή 21 ⟶ 20 :
|θρησκεία = [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Καθολικός Χριστιανός]]
}}
Η '''Φιορέντσα Σανούντο''' (Ιταλικά : ''Fiorenza Sanudo'', πέθανε το [[1371]]) ήταν [[Δουκάτο της Νάξου|Δούκισσα του Αρχιπελάγους]] ([[1361]] - [[1371]]) σε συμβασιλεία με τον δεύτερο σύζυγο της [[Νικόλαος Β΄ Σανούδος Σπετσαμπάντα|Νικόλαο Β΄ Σανούδο Σπετσαμπάντα]]. Η Φιορέντσα Σανούντο ήταν κόρη και διάδοχος του Δούκα του Αρχιπελάγους [[Ιωάννης Α΄ Σανούδος|Ιωάννη Α΄ Σανούδου]].<ref>Mihail-Dimitri Sturdza, Dictionnaire Historique et Généalogique des Grandes Familles de Grèce, d'Albanie et de Constantinople, Paris: Sturdza, 1983, p. 549</ref>
 
==Πρώτος γάμος==
Η '''Φιορέντσα Σανούντο''' ήταν [[Δουκάτο της Νάξου|Δούκισσα της Νάξου]] (''του Αρχιπελάγους'') από το 1361 ως το 1371.
==Βιογραφία==
Ήταν κόρη του [[Ιωάννης Α΄ Σανούδος|Τζοβάννι Α΄]]. Όταν κατά τη Βενετο-Γενουατική σύγκρουση 1350-54 ο πατέρας της πήρε το μέρος των Βενετών, οι Γενουάτες κατέλαβαν πολλές νήσους του δουκάτου και αιχμαλώτισαν τον Τζοβάννι Α΄ και τη μικρή Φιορέντζα το 1351. Η Φιορέντζα παντρεύτηκε πρώτα τον Τζοβάννι νταλε Κάρτσερι κύριο των 2/3 της Ευβοίας και είχαν γιο τον Νικολό. Αφού απεβίωσε ο σύζυγός της Τζοβάννι, απεβίωσε το 1362 και ο πατέρας της, που τον διαδέχθηκε. Η αδυναμία της να διοικήσει και ο φόβος της Βενετίας μήπως παντρευτεί Γενουάτη, έκανε τη Βενετία να στείλει το 1364 γαλέρα στη Νάξο που αιχμαλώτισε τη Φιορέντζα, τη μετέφερε στην Κρήτη και εκεί την υποχρέωσε σε γάμο με τον 2o εξάδελφό της Νικολό Β΄ Σανούντο, τον λεγόμενο ''Σπετσαμπάντα'' (εξολοθρευτή).
 
Έμεινε πασίγνωστη για την ομορφιά της, πολλοί την περιγράφουν ως ''"[[Πηνελόπη]] της [[Λατινοκρατία|Λατινοκρατίας]]"''.<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref> Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον [[Τζοβάννι νταλε Κάρτσερι]], [[Τριτημόριοι της Εύβοιας|Τριτημόριο της Εύβοιας]] και κύριο της [[Χαλκίδα|Χαλκίδας]] (πέθανε το 1358). Διαδέχθηκε τον πατέρα της (1361) σαν νεαρή χήρα με έναν μικρό γιο, έγινε αμέσως πολύ ελκυστική και περιζήτητη σαν νέα νύφη αφού ο δεύτερος γάμος της θα είχε τεράστια πολιτική και διπλωματική σημασία.
Η Φιορέντσα και ο Νικολό Β΄ διοικούσαν το δουκάτο, ώσπου το 1371 η Φιορέντζα απεβίωσε και τη διαδέχθηκε ο γιος της [[Νικολό νταλε Κάρτσερι]]. Όσο ήταν ανήλικος επιτροπευόταν από τον πατριό του Νικολό Β΄ Σανούντο Σπετσαμπάντα, που ασκούσε την εξουσία.
 
==Αναζήτηση δεύτερου μνηστήρα==
 
Η Φιορέντσα δέχτηκε την πρώτη πρόταση από τον Βινιόζο, λόρδο της Χίου από την [[Γένοβα]] αλλά η [[Δημοκρατία της Βενετίας]] διαμαρτυρήθηκε έντονα επειδή ο γάμος αυτός ήταν επέμβαση της μεγάλης της εχθρού στο Δουκάτο του Αρχιπελάγους που θεωρούσε ιδιοκτησία της. Η Φιορέντσα απειλήθηκε από την Βενετία να μην διανοηθεί να προχωρήσει σε γάμο με γαμπρό από την [[Δημοκρατία της Γένοβας]] αφού υπήρχαν αμέτρητοι υποψήφιοι Βενετοί μνηστήρες.<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref> Η επόμενη πρόταση έγινε από τον μελλοντικό [[Δουκάτο των Αθηνών|Δούκα των Αθηνών]] [[Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι]], η Φιορέντσα ήταν έτοιμη να την δεχτεί. Η [[Βενετία]] ξανά αντέδρασε έντονα αλλά τον μελλοντικό υποψήφιο γαμπρό Νέριο υποστήριξε το [[Βασίλειο της Νεαπόλεως]] αφού ο [[Ροβέρτος του Τάραντος]] σαν [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πρίγκιπας της Αχαΐας]] ήταν ο υψηλός επικυρίαρχος στην [[Αθήνα]]. Η [[Νάπολη]] προειδοποίησε την Βενετία να μη έχει εμπλοκή στις υποθέσεις της αλλά η Βενετία απάντησε ότι η διαδοχή στο Δουκάτο του Αρχιπελάγους είναι μόνο δική της υπόθεση, το ίδιο και ο γάμος της Φιορέντσας από τον οποίο εξαρτάται η διαδοχή. Οι Βενετοί διέταξαν τον στόλο τους στην [[Ελλάδα]] να εμποδίσει με κάθε μέσο τον γάμο και να απαγορεύσει την μετάβαση του Νέριο στις [[Κυκλάδες]].<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref>
 
==Δεύτερος γάμος με εκβιασμό==
 
Η Φιορέντσα Σανούντο απήχθη από τους Βενετούς και μεταφέρθηκε στην [[Κρήτη]] που ήταν ιδιοκτησία της, οι πατριώτες της την αντιμετώπισαν με σεβασμό αλλά της δήλωσαν ότι θα της απαγορεύσει να φύγει από το νησί αν δεν συμφωνήσει πρώτα να παντρευτεί τον δεύτερο ξάδελφο της Νικόλαο Σπετσαμπάντα. Η νύφη δεν είχε σοβαρές αντιρρήσεις επειδή βρήκε τον νέο της σύζυγο ελκυστικό αλλά σε οποιαδήποτε περίπτωση ο δεσμός προχώρησε με τον εκβιασμό των Βενετών και ο γάμος τελικά ολοκληρώθηκε (1364). Οι Βενετοί έδωσαν στο ζεύγος οκτώ συνοδούς δούκες, ο Νικόλαος Σπετσαμπάντα περιγράφεται ικανός συμβασιλέας και πιστός στην Βενετία.
Η Φιορέντσα πέθανε (1371) και την διαδέχθηκε ο γιος της από τον πρώτο της γάμο Νικολό νταλε Κάρτσερι, ο Νικόλαος Σπετσαμπάντα διετέλεσε αντιβασιλέας και κηδεμόνας για τον θετό του γιο όσο ήταν ανήλικος.
 
==Οικογένεια==
Παντρεύτηκε πρώτα τον [[Τζοβάννι νταλε Κάρτσερι]] (Giovanni dalle Carceri) [[Τριτημόριοι της Εύβοιας|κύριο της Χαλκίδας]] και είχαν γιο τον
* [[Νικολό νταλε Κάρτσερι|Νικολό νταλε Κάρτσερι]] δούκα της Νάξου και κύριο της Χαλκίδας.
 
Με τον πρώτο της σύζυγο Τζοβάννι νταλε Κάρτσερι, Τριτημόριο της Εύβοιας απέκτησε :
Έπειτα παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της Νικολό Σανούντο, το λεγόμενο ''εξολοθρευτή'' (Spezzabanda) και είχαν δύο κόρες:
 
* Μαρία Σανούντο, απεβ. 1426, κυρία της Πάρου και έπειτα της Μήλου, που παντρεύτηκε τον Γκάσπαρο ντι Σομμαρίπα. Παιδιά τους ήταν ο Κρουσίνο και η Φιορέντζα.
*[[Νικολό νταλε Κάρτσερι]]
* Ελιζαμπέτα Σανούντο 1384-1460.
 
Με τον δεύτερο σύζυγο της και δεύτερο ξάδελφο της Νικόλαο Σπετσαμπάντα μέλος του [[Οίκος των Σανούδων|Οίκου των Σανούδων]] απέκτησε :
 
*[[Μαρία Σανούδου]], Κυρία της Άνδρου
*Ελισάβετ Σανούδου
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
W. Miller ''Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα 1204-1566'' , Γ' έκδοση 1997
*Mihail-Dimitri Sturdza, Dictionnaire Historique et Généalogique des Grandes Familles de Grèce, d'Albanie et de Constantinople, Paris: Sturdza, 1983
*Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.
 
{{DEFAULTSORT:Σανουντο Φιορεντσα}}