Ιάκωβος Β΄ Κρίσπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 21:
}}
Ο '''Ιάκωβος Β΄ Κρίσπος''' (Ιταλικά ː ''Giacomo II Crispo'', [[1426]] - [[1447]]) μέλος του [[Οίκος των Κρίσπων|Οίκου των Κρίσπων]] και 13ος [[Δουκάτο της Νάξου|Δούκας του Αρχιπελάγους]] ([[1433]] - [[1447]]) ήταν γιος και διάδοχος του [[Ιωάννης Β΄ Κρίσπος|Ιωάννης Β΄ Κρίσπου]] και της [[Φραντσέσκα Μοροζίνι]]. Διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 7 ετών (1433) υπό την κηδεμονία της μητέρας του και με επίτροπο τον θείο του [[Γουλιέλμος Β΄ Κρίσπος|Γουλιέλμο Β΄ Κρίσπο]].
Στην εποχή του λύθηκε η χρονίζουσα υπόθεση της Άνδρου: το νησί ανήκε στη [[Μαρία Σανούδου]], αλλά δόθηκε αυθαίρετα στην Πετρονέλα Κρίσπι και τον ικανότατο σύζυγό της Πιέτρο Ζένο. Η Μαρία διεκδικούσε το νησί και η υπόθεση αναβαλλόταν. Ο γιος της [[Κρουσίνο Σομμαρίπα]] συνέχισε τις αξιώσεις της από τον γιο της Πετρονέλας, Αντρέα Ζένο, που απεβίωσε το 1437 αφήνοντας μια 13ετή κόρη. Η Βενετία σχεδίαζε από καιρό να καταλάβει το νησί με το θάνατο του Αντρέα Ζένο, αλλά το σχέδιό της μαθεύτηκε. Έτσι το 1437 οι θείοι του Ιακώβου Β΄ πρόλαβαν τη Βενετία, περιορίζοντας τη σύζυγο του Αντρέα Ζένο στο κάστρο της και αναγκάζοντάς την να υπογράψει ότι θα πάντρευε την κόρη της με το νεαρό δούκα. Οι Βενετοί αντέδρασαν στέλνοντας μια γαλέρα που κατέλαβε την Άνδρο. Το 1440 στο δικαστήριο οι δύο μεριές εξέθεσαν τις απόψεις τους και αποφασίσθηκε το νησί να δοθεί στον Κρουσίνο Σομαρίπα. Έτσι το νησί επέστρεψε έπειτα από 50 έτη στο γιο της νόμιμης κυριάρχου του Μαρίας.
Γραμμή 45 ⟶ 43 :
{{S-start}}
{{S-hou|[[Οίκος των Κρίσπων]]| |
{{S-reg|}}
{{S-bef | πριν=[[Ιωάννης Β΄ Κρίσπος]]}}
| |||