Ιάκωβος Γ΄ Κρίσπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 20:
|θρησκεία = [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Καθολικός Χριστιανός]]
}}
Ο '''Ιάκωβος Γ΄ Κρίσπος''' (Ιταλικά : ''Giacomo III Crispo'' [[1446]] - [[1480]])
==Δούκας υπό κηδεμονία==
▲Ο '''Ιάκωβος Γ΄ Κρίσπος''' (Giacomo III Crispo) ήταν [[Δουκάτο της Νάξου|δούκας της Νάξου]] από το 1463 ως τον θάνατό του το 1480. Είχε την άμεση κυριότητα της Μήλου, της Σύρου και της Σαντορίνης. Κατά την περίοδο της εξουσίας του οι [[Κυκλάδες]] δεινοπάθησαν από τις τουρκικές επιδρομές. Έδωσε προίκα στην κόρη του τη Σαντορίνη.
Ο πατέρας του ασθένησε βαριά την ίδια χρονιά που διαδέχθηκε στο Δουκάτο του Αρχιπελάγους τον θείο του [[Γουλιέλμος Β΄ Κρίσπος|Γουλιέλμο Β΄ Κρίσπο]] (1463), πήγε σε γιατρό στην [[Κορώνη]] και εκεί απεβίωσε. Ο Ιάκωβος Γ΄ ήταν ακόμα ανήλικος όταν διαδέχτηκε τον πατέρα του, η μητέρα του Πετρονίλα Μπέμπο διετέλεσε κηδεμόνας του μέχρι την ενηλικίωση του.<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref>. Οι φήμες που κυκλοφορούσαν την εποχή έλεγαν ότι ο θείος του [[Αντώνιος Κρίσπος, κύριος της Σύρου]] είχε τον έλεγχο της αντιβασιλείας και της κυβέρνησης.<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref>
==Ο Α΄ Βενετοτουρκικός πόλεμος==▼
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Φραγκίσκος Β΄ Κρίσπος|Φραγκίσκου Β΄]] και της δεύτερης συζύγου του Πετρονίλας Μπέμπο. Ο πατέρας του ασθένησε βαριά, πήγε σε γιατρό στην Κορώνη και εκεί απεβίωσε. Ο Ιάκωβος τον διαδέχθηκε το 1463, με επίτροπο στην αρχή τη μητέρα του. Η εξουσία του συνέπεσε με τον [[Πρώτος Βενετοτουρκικός πόλεμος|Α΄ Βενετοτουρκικό πόλεμο]] των ετών 1463-79: το 1468 τέσσερα τουρικά πλοία επιτέθηκαν στην Άνδρο, που την υπερασπίστηκε ο αυθέντης της Ιωάννης Σομμαρίπα, ώσπου έχασε τη ζωή του. Οι Τούρκοι αποχώρησαν με πολυάριθμους αιχμαλώτους και λάφυρα αξίας 15.000 δουκάτων. Το 1470 ο τουρκικός στόλος, καθώς επέστρεφε από την [[άλωση της Χαλκίδας]], άρπαξε πάλι από την Άνδρο τόσο πλήθος ώστε απέμειναν 2.000 άνθρωποι στο νησί. Αυτή την τρομερή περίοδο, όλα σχεδόν τα νησιά δοκιμαζόταν από τέτοιες επιθέσεις. Το 1477 ο τουρκικός στόλος πήγε στη Νάξο. Στην ειρήνη του 1479 της Βενετίας με τον [[Μωάμεθ Β΄]], ο δούκας της Νάξου και οι υπήκοοί του θεωρήθηκαν Βενετοί. Τρία έτη μετά ο γιος του σουλτάνου, ο [[Βαγιαζίτ Β΄]] ανανέωσε τη συνθήκη.▼
▲
Αυτή την τρομερή περίοδο, όλα σχεδόν τα νησιά δοκιμαζόταν από τέτοιες επιθέσεις. Το 1477 ο τουρκικός στόλος πήγε στη Νάξο. Στην ειρήνη του 1479 της Βενετίας με τον [[Μωάμεθ Β΄]], ο δούκας της Νάξου και οι υπήκοοι του θεωρήθηκαν Βενετοί.<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref>
Τρία έτη μετά ο γιος του σουλτάνου [[Βαγιαζίτ Β΄]] ανανέωσε τη συνθήκη.
==Ο γάμος της κόρης του Φιορέντσας==
Το 1480 πάντρεψε την κόρη του Φιορέντσα με τον Ντομένικο Πιζάνι, γιο του Βενετού [[δούκας της Κρήτης|δούκα της Κρήτης]], και την προίκισε με τη Σαντρορίνη, με τον όρο πως αν ο Ιάκωβος Γ΄ αποκτούσε γιο, το νησί θα επιστρεφόταν. Οι λαμπροί γάμοι έγιναν στο κάστρο της Μήλου· το νέο ζεύγος οδηγήθηκε στη Σαντορίνη, στο πρώην κάστρο των Βαρότζι στο Σκαρό ([[Ημεροβίγλι]]). Η Φιορέντσα και ο σύζυγός της γονάτισαν μπροστά στον δούκα και παρέλαβαν τα κλειδιά του κάστρου, τη ράβδο που επιβεβαίωνε τα φεουδαλικά τους δικαιώματα και το έγγραφο με τους όρους της παραχώρησης. Έπειτα προσήλθαν οι υποτελείς να δηλώσουν πίστη στο νέο αυθέντη τους: οι Γκοζαντίνι και οι Αργυροί, που είχαν εκλατινιστεί με το όνομα ντ΄ Αρτζέντα (Δαρζέντα), κύριοι του κάστρου του Αγ. Νικολάου. Η σημαία των Πιζάνι υψώθηκε στο άνω κάστρο και ο Ιάκωβος Γ΄ επέστρεψε στη Μήλο.▼
Το 1480 πάντρεψε την κόρη του Φιορέντσα με τον Ντομένικο Πιζάνι, γιο του [[Ενετοκρατία στην Κρήτη|Βενετού δούκα της Κρήτης]], την προίκισε με τη Σαντορίνη με τον όρο πως αν ο Ιάκωβος Γ΄ αποκτούσε γιο το νησί θα επιστρεφόταν. Οι λαμπροί γάμοι έγιναν στο κάστρο της Μήλου, το νέο ζεύγος οδηγήθηκε στη Σαντορίνη στο πρώην κάστρο των Βαρότζι στο Σκαρό ([[Ημεροβίγλι]]).<ref>Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.</ref>
Το 1480 απεβίωσε ο Ιάκωβος. Θα μπορούσε να τον διαδεχθεί η κόρη του, αλλά είχε καθιερωθεί δούκες της Νάξου να γίνονται μόνο άρρενες· έτσι τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του [[Ιωάννης Γ΄ Κρίσπος|Ιωάννης Γ΄]], ο οποίος προσπάθησε να αποσπάσει τη Σαντορίνη από τη Φορέντζα.▼
▲
==Θάνατος==
▲Το 1480 απεβίωσε ο Ιάκωβος
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε την Κατερίνα Γκοζαντίνι
* Φιορέντσα, κυρία της Σαντορίνης, παντρεύτηκε το Ντομένικο Πιζάνι γιο του δούκα της Κρήτης▼
* Πετρονέλα, παντρεύτηκε τον Ναντάλε ντε Μολίνο.▼
==Παραπομπές==
<references />
==Πηγές==
*Miller, William. The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: 1908.
[[Κατηγορία:Δούκες της Νάξου]]
| |||