Θεόδωρος Α΄ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
εσωτ συνδ |
|||
Γραμμή 6:
Το 1376 του δόθηκε πιθανώς ο τίτλος του [[δεσπότης|δεσπότη]] και ανέλαβε τη διοίκηση της [[Θεσσαλονίκη]]ς<ref>J.W. Barker, Manuel II 29. </ref>. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους φυλακίστηκε στον [[πύργος του Ανεμά|πύργο του Ανεμά]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του [[Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Β´]] ύστερα από το πραξικοπημα του αδελφού του [[Ανδρόνικος Δ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Δ΄]]. Το 1379 ο Ιωάννης Ε΄ αποκαταστάθηκε στο βυζαντινό θρόνο και επέλεξε το Θεόδωρο ως διάδοχο του πρώτου [[δεσποτάτο του Μορέως|δεσπότη του Μορέως]] [[Μανουήλ Καντακουζηνός|Μανουήλ Καντακουζηνού]] (1349-1380) μετά το θάνατο του τελευταίου. Ο Θεόδωρος Α΄ έφθασε στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] στα τέλη του 1382 και από την αρχή αντιμετώπισε σημαντικές δυσκολίες. Ο εξάδελφός του [[σεβαστοκράτωρ]] [[Δημήτριος Α΄ Καντακουζηνός]], γιος του πρώην αυτοκράτορα [[Ματθαίος Καντακουζηνός|Ματθαίου Καντακουζηνού]], προσπάθησε μετά το θάνατο του δεσπότη Μανουήλ να καταλάβει την εξουσία με τη βοήθεια των [[Εταιρεία των Ναβαρραίων|Ναβαρραίων]] και των [[Τουρκικά φύλα|Τούρκων]]. Όμως ο Θεόδωρος Α΄δεν χρειάστηκε να πολεμήσει για πολύ εναντίον του, διότι το 1384 ο Δημήτριος πέθανε.<ref>Zakythinos, Despotat I </ref>
Εκτός από τον Καντακουζηνό εναντίον του Θεόδωρου Α΄ στράφηκαν και οι ισχυροί [[φεουδαρχία|φεουδάρχες]] του δεσποτάτου, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει [[εμφύλιος πόλεμος]] που κράτησε περίπου μια πενταετία. Επίσης το 1384 ο δεσπότης αποπειράθηκε να παραδωσει τη [[Μονεμβασία]] στους [[ενετοί|Βενετούς]] για να απαλλαγεί από τον άρχοντα της πόλης και σφοδρό πολέμιό του, [[Παύλος Μαμωνάς|Παύλο Μαμωνά]]. Το ίδιο έτος παντρεύθηκε τη [[Βαρθολομαία Ατσαγιόλι|Βαρθολομαία]], κόρη του άρχοντα της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] και [[δουκάτο των Αθηνών|δούκα των Αθηνών]] [[Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι|Νέριο Α΄ Ατσαϊόλι]]. Μαζί με τον πεθερό του ο Θεόδωρος Α΄ κατέλαβε το 1388 το [[Άργος]], ενώ ο Νέριο Α΄ το [[Ναύπλιο]], πόλεις που ανήκαν στη [[Βενετία]]. Ωστόσο το 1394 υπό την απειλή των [[Οθωμανοί Τούρκοι|Οθωμανών Τούρκων]] και ζητώντας συμμάχους επέστρεψε το Άργος στη Βενετία.<ref>Bon, La Morèe Franque 269. J.V.A. Fine Jr, Late Medieval Balkans 430. </ref>
Το 1394 ο δεσπότης βρέθηκε στην αυλή του Οθωμανού σουλτάνου [[Βαγιαζήτ Α΄]] στις [[Σέρρες]] μαζί με άλλους ηγεμόνες των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]]. Ο [[σουλτάνος]] κράτησε αιχμάλωτο το Θεόδωρο Α΄ και στη συνέχεια προέλασε στη νότια Ελλάδα.<ref>Manuel II, Funeral Oration 139.28-141.9. </ref> Ο Θεόδωρος Α΄ κατάφερε να δραπετεύσει από το Οθωμανικό στρατόπεδο και κατέφυγε στην Πελοπόννησο, όπου και άρχισε να προετοιμάζει την άμυνα του δεσποτάτου. Μετά το θάνατο του Νέριο Α΄ το 1394 ο Θεόδωρος Α΄ ήρθε σε σύγκρουση με τον δεύτερο γαμπρό του Νέριο Α΄, [[Κάρολος Α΄ Τόκκο|Κάρολο Α΄ Τόκκο]] [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου|Παλατινό κόμη της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου]], για την διεκδίκηση της Κορίνθου. Ο Κάρολος Α΄ Τόκκο, στον οποίο ο Νέριο Α΄ είχε κληροδοτήσει την Κόρινθο μέσω της κόρης του, [[Φραγκίσκα Ατσαγιόλι]], ζήτησε τη βοήθεια των Ναβαρραίων και των Οθωμανών.
| |||