Φώτης Κόντογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}

Ο '''Φώτης Κόντογλου''' ([[Αϊβαλί]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], 8 Νοεμβρίου 1895 – Αθήνα, 13 Ιουλίου 1965), γεννημένος με το επώνυμο '''Αποστολέλης''', ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[λογοτεχνία|λογοτέχνης]] και [[ζωγραφική|ζωγράφος]]. Αναζήτησε την «ελληνικότητα», δηλαδή μία αυθεντική έκφραση, επιστρέφοντας στην ελληνική παράδοση, τόσο στο λογοτεχνικό όσο και στο ζωγραφικό του έργο. Είχε ακόμη σημαντικότατη συμβολή στον χώρο της βυζαντινής εικονογραφίας. Σήμερα θεωρείται ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της «[[Γενιά του ’30|Γενιάς του ’30]]». Μαθητές του ήταν ο [[Γιάννης Τσαρούχης]], ο [[Νίκος Εγγονόπουλος]], κ.ά.

 

==Η ζωή του==

==Τιμητικές διακρίσεις ==

Το 1948 έλαβε το β' βραβείο θρησκευτικής ζωγραφικής στα πλαίσια της Πανελλήνιας Καλλιτεχνικής Έκθεσης στο Ζάππειο.{{sfn|Ξύδης|σελ=121, υποσ. 4}} Το 1960 του απονεμήθηκε ο [[Τάγμα του Φοίνικος|Ταξιάρχης του Φοίνικος]].{{sfn|Βιβιλάκης|σ=32}} Τιμήθηκε με το Βραβείο της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] (1961) για το βιβλίο ''Έκφρασις της Ορθοδόξου Εικονογραφίας'', με το Βραβείo «Πουρφίνα» της Ομάδας των Δώδεκα (1963) για το βιβλίο ''Το Αϊβαλί, η πατρίδα μου'' και με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] για το σύνολο του έργου του.<ref>[[#CITEREFΧατζηφώτης|Χατζηφώτης]], σελ. 133. [[#CITEREFΠαγάνος|Παγάνος]], σελ. 56.</ref>

 

==Εργογραφία==