Φεουδαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 14:
[[File:Cleric-Knight-Workman.jpg|thumb|Τρεις τάξεις: κληρικός, πολεμιστής, εργάτης.]]
 
Το φεουδαρχικό σύστημα είχε περιγραφεί ήδη από εκείνη την εποχή με την εικόνα [[τρεις τάξεις|τριών τάξεων]].: Τηςτης πνευματικής, της πολεμικής και της εργατικής. Ο Ντυμπύ έδειξε ότι στο φαντασιακό των τριών τάξεων, το τριμερές σχήμα που χρησιμοποιούσαν οι [[επίσκοπος|επίσκοποι]] του 11ου αιώνα ήταν ένα παρελθόν που είχε μεταβληθεί σε μια νέα κατάσταση η οποία είχε παραμερίσει τους oratores επισκόπους και bellatores βασιλείς. Οι χωροδεσπότες είχαν αναδυθεί εμβόλιμα ανάμεσα σε αυτούς και τους laboratores. Στα τέλη του 12ου αιώνα το τριμερές σχήμα επανήλθε, περιλαμβάνοντας και την χωροδεσποτική αριστοκρατία μεταξύ των bellatores (και την τρίτη τάξη αντικατέστησαν οι έμποροι negotiatores ή mercatores).<ref>{{Harvnb|Μπενβενίστε|2007|p=137-138}}</ref>
 
Το τριμερές σχήμα που παρουσίαζαν οι [[κληρικός|κληρικοί]] ως θεϊκή αρμονία, ήταν ένα σχήμα που στόχευε να κρατήσει την παραγωγική τάξη υποταγμένη στις άλλες δύο, αλλά σύμφωνα με τον [[Ζακ Λε Γκοφ]], στόχευε επίσης να υποτάξει και τους πολεμιστές στους ιερείς.<ref>{{Harvnb|Le Goff|1993|p=360}}</ref> H εκκλησία, το πρώτο από τα μέλη του τριμερούς σχήματος, κλήθηκε να κρατήσει την ισορροπία μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων και να διατηρήσει την αρμονία που ευαγγελιζόταν με το τριμερές σχήμα της κοινωνίας. Ως προνομιούχα ομάδα όμως, στην πράξη επέλεγε συνήθως να είναι με το μέρος των καταπιεστών. Οι αγρότες ήταν περισσότερο εχθρικοί με τους κληρικούς, αφού η συμπεριφορά τους ήταν αντίθετη με τα ιδανικά τους, και επιπλέον επειδή τα εκκλησιαστικά αρχεία ήταν ένα καλό μέσο για την επιτυχή διεκδίκηση γαιών και δικαιωμάτων στα δικαστήρια.<ref>{{Harvnb|Le Goff|1993|p=428}}</ref>