Αυτοκτονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
| MeshNumber = F01.145.126.980.875
}}
Η '''αυτοκτονία''' ([[αρχαία ελληνική γλώσσα]]: αὐτοκτονέω, αὐτός + κτείνω, φονεύω, εκείνος που φονεύει εαυτό) είναι η πράξη τής εκ προθέσεως πρόκλησης [[Θάνατος|θανάτου]] από το ίδιο το θύμα<ref>Thomas Lathrop Stedman, ''[https://books.google.gr/books?id=FmHYnQEACAAJ&dq=isbn:9780781733908&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjY9eyjhfLLAhWHxRQKHUDvDWQQ6AEIGzAA Stedman's Medical Dictionary, Τόμος 1]'', (28η έκδοση), Φιλαδέλφεια: Lippincott Williams & Wilkins (2006) ISBN 978-0-7817-3390-8</ref> το οποίο έχει συνείδηση του θανατηφόρου αποτελέσματος της πράξης του. Κατά κανόνα είναι μια απ' τις πιθανές «απαντήσεις» του ατόμου που <b>βιώνει μια κατάσταση απόλυτου αδιέξοδου</b> απέναντι στο οποίο <b>αδυνατεί να βρεί κάποια άλλη διαφυγή</b>.<ref>[http://www.grivas.info/psixiatriki/216-1985 Κλεάνθης Γρίβας ΕΝΝΕΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ (1985)]</ref> Οι παράγοντες
Η περισσότερο χρησιμοποιούμενη μέθοδος αυτοκτονίας ποικίλλει ανά χώρα και συνδέεται εν μέρει με τη διαθεσιμότητα. Στις κοινές μεθόδους περιλαμβάνονται: [[απαγχονισμός]], [[δηλητηρίαση με φυτοφάρμακα]] και [[Πυροβόλο|πυροβόλα όπλα]]. Περίπου 800.000 με ένα εκατομμύριο άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο, καθιστώντας την αυτοκτονία την 10η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως. Τα ποσοστά είναι μεγαλύτερα στους άνδρες απ' ότι στις γυναίκες, με τον αρσενικό πληθυσμό να διατρέχει τρεις με τέσσερις φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να διαπράξει αυτοκτονία σε σχέση με τον θηλυκό πληθυσμό.<ref>{{cite book|last=Meier|first=Marshall B. Clinard, Robert F.|title=Sociology of deviant behavior|year=2008|publisher=Wadsworth Cengage Learning|location=Belmont, CA|isbn=978-0-495-81167-1|page=169|url=http://books.google.co.uk/books?id=VB3OezIoI44C&pg=PA169|edition=14th ed.}}</ref> Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο γίνονται 10 με 20 εκατομμύρια μη θανάσιμες απόπειρες αυτοκτονίας.<ref>{{cite journal|author=Bertolote JM, Fleischmann A |title=Suicide and psychiatric diagnosis: a worldwide perspective |journal=World Psychiatry|volume=1 |issue=3 |pages=181–5 |year=2002 |month=October |pmid=16946849 |pmc=1489848 }}</ref> Οι απόπειρες είναι πιο συχνές σε νέους ανθρώπους και σε άτομα θηλυκού γένους.
Γραμμή 207:
* ''Αυτόχειρες στο Βυζάντιο'', περιοδικό Αρχαιολογία και τέχνες, τχ. 99, Ιούνιος 2006
* Παπαρίζος Αντώνης, ''Η ελευθερία ενώπιον του θανάτου'', εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000
*Durkheim E, Aυτοκτονία (τίτλος της ελληνικής έκδοσης «Οι κοινωνικές αιτίες της αυτοκτονίας»)
*Durbin L. & B. Bunzel, Nα ζει κανείς ή να μη ζει: Μια μελέτη της αυτοκτονίας
*Freud S., Ο πολιτισμός πηγή δυσφορίας
*Fromm E., Η ανατομία της ανθρώπινης καταστροφικότητας,
*Jiegler J., Οι ζωντανοί και ο θάνατος,
*Kaplan, Fredman, Sadock, Εγχειρίδιο ψυχιατρικής (τόμος 2ος έκδ. 3η, 1981),
*Roalfe W., Η ψυχολογία της αυτοκτονίας,
*Καστοριάδης Κ., Συζήτηση με τους αγωνιστές του PSU, 12.1.1974
== Δείτε επίσης ==
|