Ο '''Πιοτρ ΊλιτςΙλίτς Τσαϊκόφσκι''' ([[Ρωσική γλώσσα|ρωσικά]]: ''Пётр Ильи́ч Чайко́вский'', <small>[[Μέσο:Ru-Pyotr Ilyich Tchaikovsky.ogg|προφορά]]:</small> [ˈpʲɵtr ɪlʲˈjit͡ɕ t͡ɕɪjˈkofskʲɪj], [[7 Μαΐου]] [[1840]] – [[6 Νοεμβρίου]] [[1893]] [[Γρηγοριανό ημερολόγιο|(Γρηγοριανό Ημερολόγιο]]/), [[25 Απριλίου]] [[1840]] – [[25 Οκτωβρίου]] [[1893|189]]3 (Ιουλιανό Ημερολόγιο). Ήταν [[Ρώσοι|Ρώσος]] [[συνθέτης]] της [[ρομαντισμός|Ρομαντικής]] Εποχής. Όσο το ύφος του διευρυνόταν, ο Τσαϊκόφσκι έγραψε μουσική σε ένα μεγάλο φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων [[Συμφωνία (μουσική)|συμφωνίας]], [[όπερα]]ς, [[μπαλέτο]]υ, [[οργανική μουσική|οργανικής μουσικής]], [[μουσική δωματίου|μουσικής δωματίου]] και τραγουδιού. Έγραψε μερικά από τα πιο δημοφιλή ορχηστρικά και θεατρικά μουσικά έργα στο σύγχρονο κλασικό ρεπερτόριο, όπως τα μπαλέτα ''[[Η λίμνη των κύκνων|Η Λίμνη Των Κύκνων]]'', ''[[Η Ωραία Κοιμωμένη]],'' ''[[Ο Καρυοθραύστης]]'', Η ''[[Ουβερτούρα 1812|Ουβερτούρα ,1812]]'', το [[Πρώτο Κοντσέτο για Πιάνο]], επτά [[Συμφωνία (μουσική)|συμφωνίες]] και η όπερα ''[[Ευγένιος Ονέγκιν]]''.
Ο Τσαϊκόφσκι γεννήθηκε σε μια μεσοαστική οικογένεια. Η εκπαίδευση που έλαβε τον προετοίμασε για δημόσιο υπάλληλο, παρά την πρώιμη μουσική ανάπτυξη που είχε επιδείξει. Ενάντια στις επιθυμίες της οικογένειάς του αποφάσισε να ακολουθήσει σταδιοδρομία στη [[μουσική]] και το 1862 μπήκε στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης, από όπου αποφοίτησε το 1865. Αυτή η τυπική εκπαίδευση, με πολλές επιρροές από τη Δύση, τον ξεχώρισε από τη σύγχρονή του εθνικιστική κίνηση, υλοποιημένη από μια ομάδα νεαρών Ρώσων συνθετών γνωστοί ως [[Η Ομάδα των Πέντε]], με τους οποίους ο Τσαϊκόφσκι είχε μια ανάμικτη επαγγελματική σχέση καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.
