Ηράκλειες Στήλες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Ηράκλειες Στήλες''', ή επίσης γνωστές και ως '''Στήλες του Ηρακλή''' ([[Λατινική γλώσσα|λατινικά]]: ''Columnae Herculis'', [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνικά]]: Ἡράκλειαι Στῆλαι, [[Αραβική γλώσσα|αραβικά]]: أعمدة هرقل / ''α’μιντάτ χαρακάλ'', [[Ισπανική γλώσσα|ισπανικά]]: ''Columnas de Hércules'') ήταν η φράση που χρησιμοποιούταν στην [[Κλασική αρχαιότητα|αρχαιότητα]] για τα [[Ακρωτήριο|ακρωτήρια]] που είναι εκατέρωθεν του [[Στενό του Γιβραλτάρ|Στενού του Γιβραλτάρ]]. Η βόρεια στήλη είναι ο [[Βράχος του Γιβραλτάρ]] (μέρος του [[ Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη|Βρετανικού Υπερπόντιου Εδάφους]] του [[Γιβραλτάρ]]). Η ταυτότητα της αντίστοιχης στήλης στη Βόρειο Αφρική, καθώς δεν είναι πασιφανής, είναι αντικείμενο διαμάχης<ref>Ο ΣτράβωναςΣτράβων συνοψίζει την διαμάχη στη ''Γεωγραφία'' 3.5.5.</ref> με τους δύο πιθανότερους υποψηφίους να είναι το [[Μόντε Άτσο]] στη [[Θέουτα]] και Τζεμπέλ Μουσά στο [[Μαρόκο]].

Σύμφωνα με την [[Ελληνική μυθολογία]] που υιοθέτησαν και οι [[Ετρούσκοι]] και οι Ρωμαίοι, όταν ο [[Ηρακλής]] έκανε τους [[Άθλοι του Ηρακλή|δώδεκα άθλους]], ένας από αυτούς (ο δέκατος) ήταν να πιάσει τα βόδια του [[Γηρυόνης|Γηρυόνη]] από τη μακρυνή Δύση, και να τα φέρει στον [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]]. Αυτό αποτέλεσε και το δυτικότερο σημείο των ταξιδιών του. Ένα χαμένο απόσπασμα από τον [[Πίνδαρος|Πίνδαρο]] που αναφέρει ο [[Στράβωνας|Στράβων]] είναι η πιο παλιά αναφορά που έχουμε που αναφέρεται σε αυτό το πλαίσιο: «οι στήλες, που ο Πίνδαρος αποκαλεί «πύλες των Γαδείρων όταν ισχυρίζεται ότι είναι το μακρινότερο σημείο που έφτασε ο Ηρακλής»<ref>ΣτράβωναςΣτράβων, 3.5.5. «... ἃς Πίνδαρος καλεῖ πύλας Γαδειρίδας͵ εἰς ταύτας ὑστάτας ἀφῖχθαι φάσκων τὸν Ἡρακλέα». Το απόσπασμα του Πινδάρου δεν έχει βρεθεί</ref>. Καθώς έχει υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του Ηρακλή και του [[Μελκάρτ]] από τον καιρό του [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτου]], οι Στήλες του Μελκάρτ στο ναό κοντά στα Γάδειρα (σύγχρονο [[Κάδιθ]]) έχουν κάποιες φορές θεωρηθεί ότι είναι οι πραγματικές Στήλες του Ηρακλή<ref name="Burkert1985">{{cite book|author=Walter Burkert|title=Greek Religion|url=https://books.google.com/books?id=sxurBtx6shoC&pg=PA210|accessdate=2 November 2012|year=1985|publisher=Harvard University Press|isbn=978-0-674-36281-9|page=210}}</ref>.

Κοντά στην ανατολική ακτή στο νησί των Γαδείρων ο Στάβων περιγράφει<ref>(ΣτράβωναςΣτράβων 3.5.2–3</ref> τον πιο δυτικό ναό του [[Τύρος|τυριακού]] Ηρακλή, τον οποίο οι Έλληνες συσχέτιζαν με τον Φοινικικό και Καρχηδονιακό Μελκάρτ, σύμφωνα με την ''[[interpretatio graeca]]''. Ο Στράβων σημειώνει<ref> Στράβων 3.5.5–6, ‘’ οἱ δὲ τὰς ἐν τῶι Ἡρακλείωι τῶι ἐν Γαδείροις χαλκᾶς ὀκταπήχεις͵ ἐν αἷς ἀναγέγραπται τὸ ἀνάλωμα τῆς κατασκευῆς τοῦ ἱεροῦ͵ ταύτας λέγεσθαί φασιν• ἐφ᾽ ἃς ἐρχόμενοι οἱ τελέσαντες τὸν πλοῦν καὶ θύοντες τῶι Ἡρακλεῖ διαβοηθῆναι παρεσκεύασαν͵ ὡς τοῦτ᾽ εἶναι καὶ γῆς καὶ θαλάττης τὸ πέρας. τοῦτον δ᾽ εἶναι πιθανώτατον καὶ Ποσειδώνιος ἡγεῖται τὸν λόγον’’</ref> ότι οι δύο μπρούντζινες στήλες μέσα στον ναό, η καθεμία με ύψος 8 [[Πήχης (μονάδα)|πήχες]], αναγνωρίζονταν ευρέως ως οι πραγματικές Στήλες του Ηρακλή από αρκετούς που είχαν επισκεφτεί το μέρος και θυσιάσαν εκεί στον Ηρακλή'''.''' Ωστόσο, ο Στράβων πιστεύει ότι η μαρτυρία αυτή είναι ψευδής, εν μέρει γιατί τίποτα στις επιγραφές στις στήλες αυτές δεν αναφέρει κάτι για τον Ηρακλή, και αναφέρονται μόνο στα έξοδα που έκαναν οι Φοίνικες για την κατασκευή τους.